Dag 1, Tot in Zwitserland.

vandaag om 20 over 6 vertrokken richting Toscane. Doel voor vandaag is om voorbij de gotthardtunnel de komen. Ik heb een camping op het oog ter hoogte van Bellinzona. De vraag is hoe gaat het met de Giant Suzuki en de Feeling bij serieuze heuvels en bergen?

Dat gaat, de Hunsrück, na het Moseltahl, gaat met 80 in z’n 3. Ook in Zwitserland is zo nu en dan z’n 3 nodig, maar al met al is 80 gemiddeld per uur prima te doen.

Drinken doet die dan wel, als ik hem/haar op 100 km/uur probeer te houden word dat 1:10, bij 90 km/uur word al gauw 1:13 of beter. Dus toch een rechtervoet en linker hersenkwab issue.

De uiteindelijke route is via de A61 (Koblenz), A65, E35 (Straatsburg, Colmar, Basel) en dan verder Zwitserland door.

Er was een klein oponthoud voor de Gotthardtunnel, maar voor de rest verliep alles prima.

De Feeling in z’n element, achter de Suzi, in de file voor de Gotthardtunnel.

Bijna was ik doorgereden tot Milaan, anderhalf uur verder, maar nee, Camping Riarena (Cugnasco), een 10 km van de snelweg af (Bellinzona-Sud), is de eindhalte voor vandaag. Rond half zeven kwam ik aan.

Na het neerzetten van de Feeling, stroom aansluiten etc. lokte het restaurant mij met Penne de Sugo Tonne en 2 glazen Rosé, gevolgt door een Cappucinno.

Morgen het restje totaan Volterra, de eerste stop in Toscane.

Camping Riarena, plaats 113

Senheim en druiven.

Alweer zaterdag, de krant in de kampwinkel loopt dit keer wel synchroon, dus tijd voor weer eens een zaterdagkrant. Helaas zonder ‘Vrouw’. 

Na het ontbijt en douchen is het tijd voor boodschappen.  Volgens TomTom is er in Dohr een Lidl. Deze zijn hier in Duitsland vaak en groter en uitgebreider dan in Nederland.

Met pittige runderworstjes, gebakken aardappelen, ananas/kokos yoghurt en pittige ketchup heb ik het eten voor vanavond bij elkaar. In de caravan ligt nog een potje appelmoes van Hak.

Na het uitlezen van Inferno van Dan Brown is het rond 3 uur weer tijd voor wat beweging. Vanaf mijn kampeerplek kijk ik uit op een heuvel vol met wijnstokken. Diverse paden zijn er te zien. Ik probeer daar vanaf de camping naar toe te lopen. Gister zat ik veel te hoog, maar nu, benaderd vanaf de andere kant, lukt het me wel het juiste pad te vinden.

Uitzicht op de haven en de camping bij Senheim, met de Moezel in het midden.


Langs het pad dat ik dit keer volg staan diverse borden met wetenswaardigheden over de wijnbouw. Zo leer ik dat er ondertussen ook rode druiven voor rode wijn verbouwd worden in deze streek. Zou eens tijd worden.

Op dit bord staat aangegeven welke hoeveelheden grond met welke druivensoort er bij Senheim verbouwd worden.


Op de terugweg kom ik door Senheim zelf, mijn aandacht word getrokken door een gouden varken (Schwein) dat in de lucht hangt. Het restaurant wat hierbij hoort heet ‘Schinkenkeller’, wat zoiets als hamkelder betekent. Iets te vrij vertaald zou je ook ‘zwijnenstal’ kunnen denken 😉



Restaurant ‘Schinkenkeller’ in Senheim, zwijnenstal??

Inleiding voor- en nadelen Hymer Feeling 230

Alvorens een aantal voor- en nadelen van de Feeling op te noemen, geef ik eerst aan welke kampeerervaring ik heb.

Naast ruime tentkampeerervaring tijdens 24 jaar scouting, inclusief rugzakkamperen, heb ik 9 jaar met een camper (6,5 meter) gecampeerd.

Het laatste jaar heb ik rondgereden met een vouwwagen, oeps, sorry mr. Holtkamper, een tenttrailer.

Zelf had ik nooit verwacht bij een caravan uit te komen, groot, log, beetje bang en ontzag. Dat niet achter mijn auto.

Het camperen met de camper stopte toen ik vanwege persoonlijke omstandigheden bijna alleen nog er de zomervakantie mee door bracht. De vaste lasten van een camper (wegenbelasting, verzekering, stalling en jaarbeurt) stonden niet meer in verhouding tot de korte gebruiksperiode.

Na een filmpje op RTL’s Campinglife sprak de Holtkamper Astro mij aan.

Ondanks dat ik er maar een jaar gebruik van gemaakt heb was het wel een mooi jaar. Terug naar tentdoek (tussendoor nog 1 jaar met 2-persoonstentje op vakantie geweest), met de luxe van een vast bed (net zoals in de camper).

Ook een hoop meenemen, t.o.v. auto met tent en alle kampeerspullen in de auto.

Toch was de auto, zeker bij de zomervakantie, ook nog vaak vol. Kleding, eten en extra drinken. Een goede koelkast had plaats op de dissel.

Het, voor mij, belangrijkste nadeel van de Astro was echter het tentdoek, en met name de voorwaarde dat dit kurkdroog diende te zijn bij terugkeer. Dit aangezien ik niet de mogelijkheid heb de Astro thuis uit te stallen om te laten drogen.

Dit verhinderde voor mij om er in voor- en naseizoen eropuit te gaan wanneer ik wilde. Een grote beperking dus.

Tijdens het kamperen waren mij de relatief klein Eriba Tourings etc. al eens opgevallen. Terwijl de Astro op marktplaats gezet was begon ik eens voorzichtig rond te kijken. Of en wanneer de Astro verkocht werd was zelfs minder voorspelbaar dan het weer van volgende week.

Al gauw liep ik tegen een aantal zaken op. Zo echt goedkoop waren de Tourings niet, ook de bedden, ben zelf 1,76, waren kleiner dan die van de Astro. Mijn auto, Swift 1.3 92 pk, en maximaal koppel bij 4200 rpm en maximaal 1000kg geremt, werkte ook niet echt mee. Ook bleek, denkend aan voor- en naseizoen, de isolatie van de Tourings net zo oud als het ontwerp. 25 mm piepschuim.

Bij een dealer in de buurt stond naast de Eriba Touring ook een Eriba/Hymer Feeling 230. Lang niet zo’n avontuurlijk uiterlijk als de Astro of de Touring, maar wel binnen de gewichtsgrenzen van de Swift, groot bed, ruime keuken en veel beter geïsoleerd.

Zowel bij de Touring als de Feeling vroeg ik me af, toch wel groot en zwaar. De Astro (leeg 250 Kg)  kon ik, zonodig, net in m’n eentje manoevreren.

Dat zag ik me met deze caravan’s nog niet doen. Tuurlijk helpt iemand je wel als je staat te schutteren in je eentje, maar ja, wat als je in voor- of naseizoen de enige bent? Kortom een mover zou een must zijn. Hetgeen uiteraard het financiële plaatje verder omhoogschroefde.

Toen was de Astro opeens verkocht, het kijken naar een opvolger werd serieuzer. Of het voorbestemd was of niet… er stond al even een nog geen jaar oude Feeling te koop, via een dealer. Ondertussen had ik me ook ingelezen op Caravantrekker.nl, en wist dat de Swift met Feeling theoretisch kon, maar praktisch… op het randje. In z’n 4 naar italië, z’n 5 zou je niet meer aan toe komen. Ok, officieel mag je ook maar 80, iets wat met de Astro ruim te overschrijden was. Dus… eigenlijk wilde ik het eerst wel eens zelf ervaren, gewoon op de snelweg hier in Nederland. Dat heuvel op, Ardennen, Zwitserland minder zouden gaan Alah!

De dealer van de 2dehands Feeling was bereid mij dit te laten ervaren met een nieuwe Feeling, de 2dehands stond ingebouwd in de showroom.

Banggemaakt door Caravantrekker.nl viel het me niet tegen. 80-100 is zeker te doen, tuurlijk, weinig reserve, maar nog steeds, je mag niet harder dan 80-90, en dat ging, ook in z’n 5.

Met als gevolg, de dealer had een deal en ik m’n Feeling.

En niet zomaar een Feeling, nog geen jaar oud, en naast het bijna standaard extra pakket van o.a. 3-pits gasstel (ipv 2), 80 liter koelkast, reservewiel, 40 liter watertank, Trumavent ringverwarming etc. ook nog een lijst met andere extra’s aangebracht door de vorige eigenaar.

Te weten, mover, moveraccu aangesloten als huishoudaccu inclusief booster voor laden accu tijdens rijden, Truma Therme boiler, Truma Ultra Heat electro verwarming gemonteerd in de Truma gaskachel, AlKo krik + kriksteunen, vuilwatertank, Tarp luifel, fietsenrek op de dissel en nog wat zaken. Kortom er bleef weinig te wensen over.

Zelf heb ik nog een kluisje aangebracht, een extra stopcontact zodat ik bij het hoofdeinde een verdeeldoos heb liggen voor het opladen van telefoon etc. Een ventilator achter de koelkast zit nog in de planning. De ruimte is daar zeer beperkt, het monteren in het bovenste rooster van een ventilator gaat niet lukken, hier loopt namelijk een gas??leiding voor langs.

Uiteindelijk toch nog een lange opsomming geworden, waarna nu een lijst met Voor- en nadelen volgt. Uiteraard vanuit mijn perspectief en mijn kampeer- en camperervaring.

Voordeel:

– groot bed, 1,8 bij 2 meter, waardoor je dus ook lange banken hebt.

‘s-middags een tukje op de bank is dan ook geen probleem kwa lengte en breedte

– de keuken, alle ruimte in de kastjes, wat een verschil met de Astro waar alles in kratten onder het bed lag. De ruimte op het werkblad, het deel boven de koelkast is helemaal vrij. Persoonlijk had het gasstel en de wasbak van plaats gewisselt mogen worden. Zodat de warmte en dampen directer door het keukenraam afgevoerd konden worden.

Ook de plankjes naast de koelkast zijn praktisch. Bij mij staan er 2 plastc mandjes in, één met broodbeleg en één met kruiden, koffie, suiker/zoetjes etc. In het derde, kleine vak, ligt het brood van de dag.

– de tafel van de dinette is losstaand en heeft z’n plakje, als die niet gebruikt word, in de kledingkast.

Daarnaast is die ook b.v. buiten te gebruiken. Hij vormt geen noodzakelijk onderdeel van het bed.

– de plank onder het grotte raam, ook bij het hoofdeinde, is ideaal voor een radio/CD speler en alle andere losse attributen als telefoon, tablet etc. Jammer dat daar standaard geen stopcontact zit.

– de ruimte onder de banken is ruim voldoende voor 2 man. Naast de accu van de mover heb ik aan beide kanten een vouwkrat, in de overdwarse ruimte staat links een porta potti ( voor het geval dat)’ in het midden is ruimte voor 2 vouwstoelen, een vouwtafel, een parasol en een Tarp /luifel met stokken.

Nadeel:

– het bed ‘an sich’ ombouwen van bank naar bed en weer terug is een klein kunstje. Het is fijn dat de tafel hierbij geen rol speelt. De tafel heb ik zo en zo, in m’n eentje nog niet gebruikt.

Echter het opmaken van het bed, spanlaken bijna vierkant, wat is voor/zijkant? En het aanbrengen van de lakens op de hoeken is een crime, niet mijn ding. Ben benieuwd hoe anderen dit oplossen.

– daarnaast, de bankkussens zijn prima om op te zitten, maar liggen, ‘s-ochtends merk je wel dat dat toch wel hard is

– het betreden van de Feeling doe je het beste met gebogen hoofd, zonder dit respect kan het een pijnlijke ontmoeting worden

Dit item word nog verder uitgebreid.

De hoogte in.

Vandaag een redelijk luie dag. 

De ochtend begon best wel fris, klam, dampig, de bewolking hing vrij laag. Rond 10en begon de zon het te winnen, daarna was het vrij snel warmer dan gister.

In Bremm heb ik nog geld uit de flappentap gekregen, na enige moeite. Bankpas moest er omgekeerd in, ‘onderkant’ boven. Zo maak je nog eens wat mee.

Rond half 4 leek de ergste hitte verdwenen te zijn (viel dus tegen), tijd voor enige actie. Dit keer wat verder en wat hoger gegaan. Camera en lenzen mee.

Paar foto’s staan hieronder:

Tegen de meeste hellingen staat het uiteraard vol met druiven. Waar moeten al die Weinkellers anders de wijn vandaan halen.


Foto van Senheim en de camping, stukje hoger genomen. Over de Moezel varen vooral passagiersboten, tankers en kolenboten, meestal niet zo klein ook. Om de zoveel kilometers zijn er sluizen.

Zelfs het ‘onkruid’ ziet er best aardig uit.

Voor vanavond stond er kant en klare nasi met kipsaté op het menu, koelverpakking, met een Bitburger om het weg te spoelen.

Morgen wat meer over de Feeling, voor- en nadelen tot-nu-toe.

Terug in Senheim

Vanochtend rond half tien vertrokken naar Senheim, camping Holländischer Hof.

Twintig over twaalf was ik er, ruim een kwartier later dan TomTom voorspelde, op een voorspelde reistijd van 2,5 uur. Niet slecht voor een Swift met aanhang.

Na het ‘opzetten’ van de Feeling lekker rustig m’n Karen Slaughter uitgelezen, en zo nu en dan de binnenkant van m’n ogen bekeken. 

Tegen zessen een pizza van de chef gehaald, tonijn, ananas etc. Met een heerlijk koel glas rosé ging dat prima naar binnen. 

Uitzicht over Ensheim richting de Moezel. Links tussen kerk en brug de haven en de camping.

Tegen achten nog even de heuvel opgeklommen, tot boven de kerk (zie foto vorige keer hieronder).

De zon was druk bezig onder te gaan. Bij terugkomst waren de wolken schitterend roze. De foto hiervan staat nog op het gewone toestel, straks kijken of die ook hier naar toe over kan halen.

Beetje bijgewerkt op de iPad, zonsondergang aan de Moezel gezien vanaf Camping Holländischer Hof (Ensheim).

Toepasselijk of niet, ben verder aan het lezen in Inferno van Dan Brown.

Voorbereiding

Van de week lang weekend naar Senheim. Langs de Moezel, niet al te ver van Cochem. De laatste aanpassingen aan de caravan uitproberen. Lijst met benodigdheden voor de grote vakantie afmaken. Genieten van de ‘bergen’ en de schone lucht. Lekker wandelen en zweten. En deze blog uitproberen voor de vakantie naar Toscane.