Redelijk bij tijds op, 6 uur, dus alle tijd om op te breken. Ondanks de rust en tijd die er was vloog er toch een verse cappucinno door de tent, eh caravan. Kwestie van teveel tegelijk willen tillen. Ook de foon zeilde door de , oja, caravan. Wat kan melkschuim zich verspreiden. En niet alleen dat, bij zo’n kleine caravan bereik je dan ook bijna alle plekjes. Baalde vooral van de zitbanken, maar er zit scotchguard op, dus ze moeten wat kunnen hebben.

Na een nieuwe verse cappucinno en ontbijt was ik om 9:15 klaar voor vertrek.

Via een B-weg verplaatste ik me naar San Gimignano, meestal bergafwaarts in z’n 2. Gelukkig was er verder geen kip op de weg, dus ik voelde me net Remi.

Vlak voor San Gimignano nog gestopt voor een foto, maar later heb ik mooiere kunnen maken van de skyline.

De ‘skyline’ van San Gimignano, in de middag vlakbij de camping gemaakt. Toendertijd gold al, de mijne is groter dan de jouwe.

Iets na 10 kwam ik aan op Camping Boschetto di Piemma. Er was nog genoeg keuze, dus het werd een schaduwrijke plek, onder een boom. Hoop alleen dat het niet weer een Els is.  Er komt wel een hoop troep vanaf.

Na het opzetten van de Feeling, waterpas, anders loopt het water in de gootsteen niet netjes weg, en ook de boter in de koekenpan gaat dan een eigen leven leiden. Stoel met tafel etc. was het alweer tijd voor lunch. Op deze camping heb ik daarvoor 2 bruine bollen brood kunnen kopen.

Na de lunch, toen was het al 30 graden, tijd voor een boek en wat rusten. Sïesta dus.

Om een uur of half vijf was het welletjes, op de pedalen en naar San Gimignano zelf. Kleine 2 kilometer fietsen en dan nog een stukje omhoog lopen. Enige ‘doel’ voor vandaag, foto’s maken.

Ik denk dat David een trendbreuk was, ‘klein’ maar fijn!

Na een kleine 2 uur en een ijsje weer terug naar de Camping. Diner, romige tomatensoep met een bruine bol met kaas afgeblust met een blikje shandy.

Na de afwas nog even terug voor wat nachtfoto’s. Helaas, bij aankomst merk ik dat het (onmisbare) statief nog op de camping lag.  Volgende keer beter. Toch maar een paar foto’s vanaf een muurtje gemaakt en verder van een dwarsfluit genoten die wat toepasselijke muziek speelde.

San Gimignano bij nacht, zonder statief.

Best om aan te horen.

Tijd om dit blog aan te vullen, dus terug naar de Camping.