Om 7 uur opgestaan met om 8 uur een panini met cappucinno geserveerd uit de Feeling.
Op deze camping dien je om 10 uur de camping verlaten te hebben, anders betaal je een dag extra.
Uiteraard verschilt deze tijd per camping. Dus wel even iets om in de gaten te houden.
Zo rond half 10 was ik er klaar voor en vertrok ik vanuit San Gimignano naar Sarteano. Sarteano is nu niet direct een plaats die in de top 10 van de best bezochte plaatsen van Toscane staat. Maar in dit deel van Toscane, onder Siena, zijn de campings als vingers aan één hand te tellen. Daarnaast binnen 30-50 km vind je o.a. Chiusi, Montepulciano,Asciano, Pienza, Monticiano, Val D’Orcia, Le Crete Senesse, La Foce etc. Kortom een goeie uitvalsbasis voor veel fotogenieke Toscaanse landschappen.

Na een uurtje of 2 rijden was ik er, en, best een mooie camping. Moest ook wel, in het hoofdseizoen betaal je hier al gauw € 70 per overnachting. Maar dan heb je ook 3 zwembaden gevuld met ongezuiverd bronwater met een constante temperatuur van 24 graden, Wifi, ruime plekken ( voor italiaanse begrippen) etc. Nu € 30 euro, en blijf ik 7 dagen, dan betaal ik er 6, waarmee de prijs per nacht op € 25 komt.
Dat betaal ik bij de vorige plaatsen ook, als ik WiFi meetel.
Na de lunch was het tijd voor een kort rondje door het stadje/dorp zelf. Dat was al snel duidelijk, zeker ook fotogeniek, maar alles dicht en rustig. Tijd voor de siësta dus.

Impressie van één van de 3 zwembaden
Na de siësta heb ik eerst nog wat foto’s in het stadje gemaakt. Aangezien ik nog geen verder plannen had, het weer behoorlijk warm was geworden (34 C), lokte het zwembad aan. Nou lijkt 24 graden heel wat, maar probeer het maar eens uit onder de douche met de thermostaatkraan. Je voet seint echt NEE KOUD door naar boven. Tja, wie is er dan de baas? Toch maar erdoorheen, en dan is het best aangenaam. En niet alleen de temperatuur, wat te denken van bronwater, dus geen chloor, heerlijk. Alsof je in een groot bad met spa-water zwemt.
Na een half uurtje wat ploeteren was het tijd om op te drogen in het namiddag zonnetje.

Castello van Sarteano bij nacht. Weet niet of het te zien is, rechts boven, wit streepje. Een ster, maar door de belichtingstijd van 20 seconden en het draaien van de aarde, word een stip een streepje.
Na het tweede deel van de romige tomatensoep met een panini met kaas (en dit keer ice tea) werd het tijd voor plannen te maken voor morgen. Maar dat is nog een verrassing, ook voor mij.
