Dag 8, Cetona en Val D’Orcia

Zaterdag, een vrij rustige dag. Na het standaard ochtend ritueel, inclusief een zaterdag Telegraaf, opnieuw zonder ‘vrouw’. Blijkbaar exporteert de telegraaf ‘vrouw’ niet. Jammer.

Was het tijd voor wat rustige dingen.

In de ochtend ben ik naar Cetona gegaan, een klein dorje, 10 minuten rijden van hier. Ik had gezien dat er daar op zaterdag de weekmarkt was. Die was gister in Sarteano, en die had ik ‘gemist’.

De weekmarkt, een kraam of 10, stelde niet zo heel veel voor, het stadje was wel aardig. Fort bovenop de berg, de originele familie is nog eigenaar en bewoont het ook nog, stadje eromheen. Toen het wat groter werd werd er een stadsplein gemaakt met de belangrijke gebouwen eromheen.

Grappig was te zien hoe dorps het allemaal is, hier hebben ze geen toeristen nodig. Ook de ouderdomverzorging doen ze zelf wel op hun manier.

Wie liet er nou vannacht die scheet?


Er moet er niet nog één bijkomen, daar is de bank niet op berekent.

Bij de plaatselijke supermarkt kocht ik nog een stuk watermeloen. Hij licht lekker koud te worden in de koelkast.

Bij terugkomst op de camping was het wel eens tijd voor een wasje. Grote wasmachines en droger, helaas werd er geen wasmiddel bijgeleverd. Zelf had ik alleen vloeibaar voor een handwasje bij me. Uit eigen ervaring kan ik nu vertellen dat dat niet echt werkt in een wasmachine. Na de droger kon de was op de lijn, want kasdroog is een onbekend begrip hier.

 

Na de lunch en siësta was het tijd voor de dagelijkse zwembeweging, heerlijk, zou ik thuis ook wel willen hebben, zo’n spawater zwembad. Ondertussen had ik ook de kip en de paprika’s gesneden voor kip tandoori.

En om 6 uur tijd voor nog een rondje foto-locaties. Opnieuw naar Belvedeer, zat me nog een beetje dwars dat ik gister min of meer te laat was. Nu, op tijd, veel foto’s gemaakt, die ik thuis eens goed ga bekijken.

Deze foto heb ik wat extra nabewerkt om er nog iets meer sfeer aan mee te geven.

Belvedere bij een langzaam ondergaande zon.

Onderweg naar Belveder was ik nog een ander plekje tegengekomen, daar er nog genoeg licht was nam ik de kans waar.

Zomaar 2 cypressen, na een fikse terreinwandeling.

Wat er net niet opstaat, 1 minuut voordat ik m’n camera gereed had liepen hier 2 herten, reeën over de kam van de berg langs de cypressen. Echt een gemiste kans.