Dag 4, Bastia en een rondje rond de ‘Tour de Seneca’. 

Kwart voor 5 keek ik op de klok, maar toen was ik al even wakker 😉
Het regent trouwens net (20:30).
Na de standaard riedel, waaronder ontbijt met helaas wit stokbrood, vertrok ik tegen 10en naar Bastia.
Voor Bastia stopte ik nog even bij Erbalunga, en plaatsje dat op veel ansichtkaarten van Corsica voorkomt. 
Uiteraard heb ik ook wat foto’s gemaakt.

De highlight van Erbalunga.

Zie het detail rechtsonder, dit zijn leisteen daken. Gewoon vrije vorm leistenen op je dak, heb je nooit het probleem dat jou soort dakpan niet meer bestaat.

De toren alleen is het aanzien ook al waard.

Na Erbalunga dan verder naar Bastia. Via Tomtom wilde ik naar de parkeerplaats onder het Marktplein. Hier aangekomen, er was markt, was ik even de ‘weg’ kwijt, en zag de ingang naar de ondergrondse parkeergarage, afgeleid door alle marktkramen, niet. Dus verder rijden, moeilijk moeilijk, en uiteindelijk stond ik in de gratis parkeergarage van een grote supermarkt.
Bijna 2 uur ben ik door Bastia gelopen, Erg veel oude en verweerde huizen. heel apart, ook veel oude woonhuizen. Rioleringswerk aan de buitenkant. om maar wat te noemen. Toen de huizen gebouwd werden bestond riolering blijkbaar nog niet. Erg veel indrukken opgedaan. Hier kom ik nog wel eens terug.

Zomaar een paar ramen met wat planten.

Bij de supermarkt kocht ik nog een bruin stokbrood, wat yoghurt en geraspte kaas voor de pasta.

Na de lunch bij de caravan was het tijd voor siësta. Dat was vorig jaar, toen was het, in September, wel veel warmer, prima bevallen.
Na een uurtje of 2 was het weer tijd voor wat actie. Eerst maar eens naar het dichtsbijzijnde dorp gereden, Pietracorbara. Dat was dus niet veel, slaapdorpje, wel mooie huizen. Daarna naar Marina de Sisco, daar was ik al eerder bij de kleine supermarkt. Doos met ijsjes gehaald, voor in het vriesvak. En daarna in de mond uiteraard.

En toen, er staat hier op een heuvel één van de Genuaanse torens, een bouwval. Tour de Seneca. Maar de plek overziet hier de hele vallei. Ik heb er al naar zitten kijken of daar naartoe te wandelen is. Ook gevraagd, bij de receptie. Maar de communicatie werkte bij dit onderwerp niet echt.

Onderweg had ik vanaf de provinciale weg een pad gezien, daar ging ik eens kijken. Terwijl ik daarnaartoe liep zag ik dat er voor me mensen wandelden, van een huis daar vlakbij. In mijn beste frans gevraagd of je naar die toren kon wandelen. In mijn beste frans begreep ik dat dat wel zou kunnen. Ik moest DAT pad volgen. Dat pad leek vooral rond de ‘berg’ te lopen, maar alah, let’s give it a try. 

Tour de Seneca (rechtsboven) en de maques.

Na een tijdje, het pad ging wel omhoog, maar vooral verder van de toren af, zag ik dat er inderdaad een bocht aan ging komen, pad weer naar beneden en vooral niet richting de toren. Het gezelschap, Oma, jongen en meisje en 2 honden, liepen dezelfde kant op. Ze legde me uit dat ik iets verder toch omhoog richting de toren zou kunnen. Helaas niet dus, op een bepaald punt, ze liepen toch mee, wees oma me op een doorgang door de Maques. Oeps. Dicht strijkgewas, gemiddeld meter hoog, stekels etc. Leo, nog geen 10 maar voor niets bang en vooral geÏnteresseerd, liep met me mee het Maques in.
Na een tijdje het ‘pad’ door de maques gevolgt te hebben, m’n broek ruikt nu heerlijk naar de maques, kwamen we op een gewoon pad, maar nadat het pad door de maques me enigszins in de goede richting bracht, liep dit pad vooral evenwijdig aan de ‘berg’ en dus niet omhoog.
Kijkend op de klok, ziende dat er niet echt een begaanbaar pad liep brak ik mijn quest naar de tour de Seneca af.
Samen met Oma en de kinderen vervolgden we het gewone pad, en uiteindelijk heb ik dus een rondje rond de ‘berg’ gelopen.
Jammer, niet boven geweest, maar wel een mooie wandeling gemaakt. Leo, jongen, nog bedankt voor de hulp en fijn dat je me jouw wandelstok aanboodt.

De zon, de wolken die over de bergen probeerden te komen, apart licht gedurende grote delen van de dag.

Voor het avondeten maakte ik penne met de saus van gisteren, wijntje erbij, heerlijk.
I.v.m. het vertrek naar Calvi morgen heb ik e.e.a. reeds opgeruimt. Na het uitzoeken en bewerken van de foto’s was het tijd voor deze blog. Het is nu 21 uur, het word een vroege vanavond.
Morgen doe ik nog wel even de spel-check.