Dag 7, Naar Porto
Alweer een week onderweg, aan de ene kant gaat de tijd snel, maar elke dag een hoop nieuwe dingen gezien.
Vanmorgen, iets na 9 uur vertrok ik uit Calvi. Mooi weer en zo’n 70 km voor de boeg. Ik volgde de N81, er is ook een N81b, dat schijnt echt een B-weg te zijn.
De eerste helft was goed te doen, stijgend door heuvelachtig landschap mooie vergezichten over de maques. De 2de helft, in de bergen, relatief smalle wegen, en heel bochtig. Maar nog steeds ook erg mooi. En gelukkig heel rustig.
Ik bij elke bocht toeteren, zoals aangeraden word in de boekjes, maar mooi niks terug horen. Nauwelijks verkeer dus 😎
In Porto ging ik naar campimg Les Oliviers, volgens de ACSI en de ANWB geschikt voor caravans. Dat is in dit bergachtige deel van Corsica niet vanzelfsprekend. De dame aan de receptie gaf aan dat de plekken niet eenvoudig te bereiken waren, of ik zelf even wilde kijken of dat ging lukken. Nou ben ik zelf niet zo’n klimgeit, die hier trouwens in grote getallen los rondlopen, zag ik vanmorgen. Als men hier over shit-wegen praat, is dat vrij letterlijk van de geitenkeutels.
De plek, flink hoogteverschil met haakse bochten, moest te doen zijn vond ik. En inderdaad even later stond de Feeling netjes op de plek.
Tijd voor lunch en alles weer een plekje geven in en om de caravan.
Na de lunch liep ik naar beneden Porto in naar Porto Marina, het haventje van Porto. Hier maakte ik o.a. de volgende foto.
Vissersboot in Porto Marina, op de achtergrond een genuaanse wachttoren.
Leuke foto denk je dan, ik tenminste wel. Totdat ik hem later wat groter zag en bemerkte dat de weerspiegeling van de vissersboot me helemaal ontgaan was op dat moment. Klein detail, maar het had een mooiere/betere foto kunnen zijn ;-(
Na een uurtje siësta was het tijd om even langs de supermarktjes te gaan. Ik heb kip, paprika en creme fraiche nodig. De laatste lukt. De rest komt nog.
Op mijn lijstje voor Porto staat o.a. de Calanche, een gebied met verweerde rode rotsformaties. Vooral ook erg mooi bij zonsopkomst en -ondergang. Daar het al na 5en was, ondertussen, besloot ik de weg naar Piana te nemen. Volgens de boeken moest het daar allemaal gebeuren en te zien zijn.
Vooralsnog was het trouwens gewoon zonnig, de zon wilde nog geen afscheid nemen.
Een typische Calanche rotsformatie.
En hier typisch Corsicaans onkruid, dit keer bij de Calanche.
Na de nodige foto’s gemaakt te hebben reed ik verder richting Piana. Op meerdere plaatsen was het druk met mensen die van het uitzicht genoten en/of foto’s maakten.
In Piana aangekomen zag ik een supermarkt, jammer, ze hadden de kip, nu moest ik uiteraard daar mee terug naar de camping. Ik moet dus nog een keer terug naar Piana.
Op de terugweg zag ik in een flits nog een rotsformatie die hier op ansichtkaarten verkocht word, met een beetje goeie wil zie je er een hartje in. De ansichtkaarten versie is toch iets beter.
Het ‘hartje’ van de Calanche.
‘s-Avonds ging ik in Porto wat eten. Ik wilde voor een pizza gaan, maar toen ik eenmaal zat vertelde men me dat de pizza, hout, oven uit stond. Dus werd het pasta, Linguinnes Corbonara. Die versie had ik van de week nog niet gehad.
Morgen…. dat zien we morgen dan wel weer.
Koko's Feeling Adventures 