Dag 9, Scandola

Kwart over 6 werd ik wakker, word het toch nog vakantie. Om iets naar 8en stond ik bij de bakker, naast de camping. En zowaar Pain Complet bleek bruin brood te zijn. Heerlijk.
Daar het gisteravond niet gelukt was om een boottocht te boeken voor vanmorgen, leek me dat een goed plan om niet te lang mee te wachten. Er zijn zo’n 10 aanbieders. Van enkele had ik het foldertje meegenomen. Die van 9 uur leuk me niet de juiste, er gingen er meerdere om 10 uur.
Om op tijd e.e.a. te regelen was ik om 9 uur in de Marina. M’n eerste keuze vertrok vanochtend niet, de 2de keuze had nog 4 plaatsen vrij. Nu was er nog genoeg tijd om de blog na te lopen en opnieuw te synchroniseren. Op de camping is mobiel internet waardeloos. De camping zit net achter een berg t.o.v. de mobiele telefoon antenne’s. Bellen en SMSen gaat, maar internetten dus niet.
Ook was er nog tijd voor een oude bekende, was het de laatste tijd vooral capuccino, deze ‘dame’ mag er op z’n tijd ook nog zijn. 

Café au lait is op z’n tijd niet te versmaden. En Corsica is tenslotte frans, al denken ze daar zelf anders over.

Iets voor 10en was het tijd om aan boord te gaan. Totaal 10 man waaronder de kapitein. Al snel ging de ranke boot lekker te keer op de golven. 1 van de dames moest  daarvan continue kreetjes laten, de Oh’s en de Ah’s klonken alsof er een dames tennis finale gespeeld werd.
Scandolo is een stuk rotsachtige kust. Beschermde natuur, dus verboden te betreden. Op zich zeker de mooite waard, overweldigend, maar meer dan één keer zal het niet worden. Soort overkil van bizarre rotsen.
Voordat we langs de Scandola voeren kwamen we ook langs het plaatsje Girolata. Dit is alleen te voet, 3,5 uur wandelen vanaf de weg, en per boot te bereiken. Er zijn een 20 tot 30 tal huizen, wat eettentjes, voor de toeristen en uiteraard z’n eigen Genuaanse toren.

Girolata, plaatsje net voor Scandola

De Scandola is dus een stuk kust met een bonte verzameling, vaak rode, geërodeerde rotsen. Geliefd bij diverse vogelsoorten en mede daardoor uitgeroepen tot beschermt natuurgebied. Op diverse plaatsen gaf de kapitein wat verdere uitleg in het frans. Klonk interessant.

 
Uitleg van de kapitein (links).

 Scandola rotsen.

En deze doorkijk zou de vorm van het eiland Corsica hebben, met een beetje creativiteit.

De terugweg, met Oh’s en Ah’s was nietsontziends, iedereen achterin, voorin werd het een waterballet, en doorvaren met die boot. Rond 1 uur waren we weer terug in de haven van Porto.

Tijd voor wat saaie dingen, lunchen, kleding wassen en drogen, uurtje zwemmen in het ‘verwarmde’ buitenbad van de camping, zonnen (toch weer net te lang), boodschappen (water in flessen, wit en amber Pietra bier, Pietra bierglazen). Later nog even naar het dorp voor een koude cola op het terras en een FT gesprek.
Tegen 6en de kip tandoori opwarmen, en opgewarmt lekker opeten met een wit biertje.
De eerste spullen opruimen, autoramen wassen, foto’s backuppen, foto’s voor deze blog uitzoeken en op de iPad nabewerken en de blog zelf intikken.
Om die vandaag nog op de site te krijgen loop ik zo nog even naar de haven, 20 minuten heen en 20 minuten terug, ivm internet.

Morgenvroeg vertrek ik naar Bonifacio, helemaal in het zuiden van Corsica. Zo’n 200 km, volgens TomTom te doen in 4,5 uur, dus tel er maar nog 1,5 uur bij op. Met een caravan rijdt het iets minder snel en zo nu en dan een fotostop hoort er ook bij.

En 10 minuten heen en weer met de auto, net getimed, ja, ben Gekke Gerrit niet. 

Edited with BlogPad Pro