Dag 10, Capo Testa

Dinsdag alweer, de eerste volledige dag op Camping Baia Blu. Na een relatief rustige nacht stonden we bijtijds op. In de camping winkel hadden ze in iedergeval bruin brood, multicereale. En nog enigszins in sneedjes te snijden ook. Lijkt thuis wel. Zo en zo had de camping winkel diverse nederlandse produkten, zoals Venz Hagelsag en Red Band/Venco drop, klantenbinding??
De koelkast deed het ondertussen ook weer goed. Soms begint de temepratuur langszaam op te lopen, een keer de stop, van de caravan en de hoofdschakelaar uit en aan zetten en opeens loopt de temperatuur weer terug naar 7 graden. Het extra ventilatortje, achter de koelkast doet z’n werk ook weer goed, nadat ik de temperatuurregelaar gebypassed had.
Na ons rustig klaargemaakt te hebben voor de dag vertrokken we tegen 11 uur naar Capo Testa. Capo Testa, een schiereiland vlakbij Santa Terese (ferry naar Corsica), is bekend om zijn vuurtoren, en de door de wind grillig gevormde rotsformaties.

Daarnaast zijn er een aantal stranden die deze dagen nog overvol zijn.
Dik een uur hebben we in de hitte van rots naar rots gehopt. Ook zijn we bij de vuurtoren geweest. Het werd tijd voor een beloning. Lichte lunch bij een restaurant/loungetent. Koel drankje met een forcacio, tonijn/tomaat en ui, ging er prima in.
Hierna reden we nog even naar Santa Teresa, ondanks de siesta waren de toeristenwinkels nog open. Naast ansightkaarten, ijsjes en een houten wandelstok ( eindelijk één gekocht, met stalen punt) vertrokken we richting de camping.

Kerkje in Santa Teresa.

Bij/buiten de camping wilden we nog kijken voor een ander restaurantje. Op de kaart stond een dorpje genaamd Portobello. Met TomTom kwamen we op de goede weg, echter, hoe we het ook benaderden, we kwamen altijd bij een toegangspoort en een wachthuisje. Het leek er op det het hele dorp een resort is. Helaas, nog geen ander restaurantje gevonden.

We hadden besloten om nog even af te koelen bij de camping door in zee te gaan zwemmen. Dat was verkoelend. Wilma probeerde mijn zwembril en had hiermee haar eerste snorkel ervaring. Dat viel niet tegen, op een bijna botsing, met een dikke italiaan, na.  Na een uurtje stopten we met zwemmen en gingen we douchen etc.
Het plan was om vanavond te gaan eten bij één van de 2 restaurants, aan het strand naast de camping. De zon was al onder, de meeste tafels bezet, maar tafel 7 was nog vrij. Nadat we besteld hadden werden we overvallen, door steekvliegen oid. Vermoedelijk aangetrokken door de verlichting kwamen er honderden vliegjes op onze, en enkele andere, tafels af. Sommige tafels waren werkelijk overdekt. Steekvliegen, volgens Wilma, in iedergeval irritant. Gelukkig gingen ze niet op ons eten zelf zitten, maar dit restaurant is bij deze van de lijst geschrapt.
Na het ete, dus maar geen dessert, vertrokken we naar de caravan. Hier mochten we nog een tijdje meegenieten van de (kinder)disco.

Zzzzzzz 

Edited with BlogPad Pro