Dag 15, Pini e Mare

Dag 15, Pini e Mare

Vandaag bijtijds vertrekken, ik ga naar het zuiden, naar een camping in de buurt van Cagliari, de hoofdstad van Sardinië. De camping, Pini e Mare, ligt op ongeveer 25 km van Cagliari. Dichter bij Cagliari is er geen camping. Daarnaast zou je vanaf deze camping windsurfles kunnen nemen.
Om iets over 8 rij ik de camping af, 270 Km en ruim 3 uur voor de boeg. De receptie van Pini e Mare is vanaf 13 uur een aantal uur dicht ivm siesta, vandaar dat ik op tijd vertrek.
Het is zondag op de weg, en nog vroeg, heel stil dus. De 3 snelheidsmetingen, door de politie, onderweg, zijn dan ook op tijd zichtbaar. Toch goed dat ze zo’n oranje hesje aan hebben. Het grootste deel van de route gaat over snelweg of bijna snelweg, 90-100 is dan ook goed aan te houden. Het landschap is mooi, glooiend, zonder al te veel pieken en dalen.
Iets over half 12 draai ik, letterlijk, de ingang is gelijk rechts aan een zijweg van de provinciale weg, de camping op.
Ik mag zelf een plekje uitzoeken op deze relatief kleine terrassencamping. Het is er niet druk, maar een goed plekje voor de caravan en de auto, met wat schaduw, kost toch even. Toch iets gevonden. De caravan staat in een mum van tijd op z’n plaats. Tijd voor de lunch, brood van gister

Na de lunch ga ik op zoek naar het strand. Tussen de camping en de kustlijn ligt eerst een 2-baans weg en dan nog enkele villa’s. Het ‘strand’ is te bereiken via een smalle doorgang tussen 2 villa’s of via een onderdoorgang onder de weg door, die tevens dienst doet als (op dit moment) droge rivierbedding.
Zoals te zien is op de foto, is strand een groot woord, maar de mensen genieten er toch van. Verderop zijn wel bredere stranden.

Terug op de camping val ik voorover en verdraaid m’n rechter voet zich in mijn ‘leren’ klomp. Er op staan lukt niet echt. Eerst maar eens gaan koelen onder de kraan, daarna been omhoog en ‘verplicht’  een tijdje verder lezen in het derde boek van de Dinsdagvrouwen, niet deel 3 trouwens. Na een tijdje lukt lopen wel, in m’n Teva’s en in m’n bergschoenen. Het zit vooral van binnen, dik en/of rood is het niet.
Voorlopig verplaats ik me hinkelend en lees wat vaker, kijken hoe het er morgen uit ziet. Wel jammer want je kan hier inderdaad surfles nemen. Ene Pietro is telefonisch te bereiken. Morgen of overmorgen maar eens kijken.
Later in de middag ben ik fietsend naar het postkantoor geweest, geld pinnen, in het volgende dorp.
Bij de bar en mini-markt zou je ‘s-avonds ook wat kunnen eten, vanaf een uur of 8. Misschien wel een goed plan, een supermarkt heb ik nog niet gezien, dat komt morgen nog wel. Tegen 8en ga ik bij een tafeltje zitten, de dame van de mini markt verteld met wat er van het menu gekozen kan worden, 5 van de 20 pasta opties, binnen 8 minuten is de diepvries maaltijd klaar. een glas rode wijn, niet uit de diepvries, maakt dit culinaire dieptepunt van deze vakantie af. Morgen maar zelf weer eens koken.

Ben benieuwd hoe m’n voet morgen voelt, denk dat ik toch maar eens in het ziekenhuis er naar laat kijken. Dat ligt in Cagliari, dan kan ik daarna de stad gaan bekijken. Hopelijk geen rare zaken met intapen of gips… 

Dag 14, Laguna (Calik) Blu

Dag 14, Laguna (Calik) Blu

Alweer zaterdag, vannacht een stuk minder wind. Bijtijds op vandaag. Wilma vliegt vanmiddag terug naar Nederland, vanaf Alghero. Na douchen en ontbijten was het vooral verder opruimen en reisklaar maken. En, afscheid nemen van deze mooie camping, voluit genoemd: Baia Blu La Tortuga.

Vignola Mare, het kleine dorpje bij de camping.

 De toren bij Vignola Mare

Iets na 9 uur had alles een plekje gevonden, nog even toiletteren en én route.
TomTom werd ingesteld op de Camping Laguna Calik Blu. Deze camping, bij Alghero is een broertje van Baia Blu, heeft ook een hoge waardering en ligt zo’n 3-4 km verder dan camping Mariposa van het centrum van Alghero. Het was mooi weer, de weg was rustig, we konden dan ook goed doorrijden. Toch doe je over dit stuk, 115 Km en voorspeld door TomTom, zo’n 2 uur. Net voor de camping tankten we nog even. Iets na 12 uur reden we de camping op.

Na eerst de caravan op een verkeerde plaats gezet te hebben, jee wat staan die nummers dicht op elkaar, oeps dit zijn de parkeerplaatsen van die huisjes, die hebben dezelfde nummers 😉 Stond de caravan vrij snel op, waterpas en aan de paal (stroom).
Nog even snel de lunch en het was (ruim op) tijd om Wilma naar het vliegveld (10 minuten rijden) te brengen. Omdat ze al ingechekt was en een boardingkaart had kon ze gelijk doorlopen naar de paspoort controle. Goeie vlucht Wilma!!! (is ook allemaal goed verlopen)

Nog een week te gaan, voor mij, op Sardinië. Wat te doen?? Naar het zuiden, Cagliari?? Of in het noorden blijven?

Eerst terug naar de camping, daar geinformeerd naar een carwash, door de regen die we een paar keer even gehad hebben, plus al het stof, ziet de auto er niet uit.
Bij de receptie geven ze me een straatnaam, even later sta ik bij een selfwash, voor 5 euro krijg ik 10 munten. 6 opties, blijkbaar moet je die van boven naar beneden doorlopen…. Na een kwartiertje zijn de munten op en herken ik m’n eigen auto weer.
Terug naar de camping, op de fiets naar het oude centrum, het is nog veel te vroeg, siesta, een deel van de winkels is nog niet open. Wel heerlijk rustig lopen. Na McDonalds links te hebben laten liggen fiets ik naar de Conad om wat brood voor morgen te halen, jip voor morgen. Ik vertrek morgen om 8 uur, dus net op het moment dat de supermarkt open gaat, dus nu vast brood halen. Waar gaat de reis dan verder naartoe….. Dat zien we morgen dan wel weeeeeeeer.

Terug bij de camping werk ik de blog bij en rommel wat rond de camping. Om half 8 ga ik eten bij het restaurant van de camping. Om 10 uur ging het licht in de caravan uit.