Zondag 19-Okt-2014, Honfleur, Étretat
Ongelovelijk, om half 8 werd ik wakker, uitslapen op zondag?? het was behoorlijk donker nog. Een sikkelvormige maan was nog net te zien. Toch maar opstaan. Voor brood moet ik naar de ‘stad’, dus eerst maar eens douchen en scheren.
Monet zou aardig wat roze en violet kleurige verf nodig hebben, voor deze ochtend. Uiteindelijk wel kleuren uit zijn palet.
De bakker, bij de haven, is een kwartiertje heen, en iets langer, de heuvel weer op naar de camping, terug. Keuze genoeg, het werd uiteraard een brood met zaadjes. Hier genoemd “baquette tradiecroc”. Verder nog een koffiebroodje, voor vanavond, roulette de raisins. Klinkt al een stuk lekkerder.
Echt vroeg hoef ik niet weg, op zondag, ik heb misschien wel uitgeslapen, maar de rest van de wereld nog niet. Even verder gelezen in “En uit de bergen kwam de echo” van Khaled Hosseini. Alhoewel het maar 50 km naar Honfleur is, rekent Tom Tom hier bijna een uur voor. Onderweg kom ik o.a. over de “Pont de Normandie”. Een giga brug over de Seine bij Le Havre.
Deze foto heb ik niet zelf gemaakt, dat lukt niet tijdens het rijden 😉
Half twaalf was ik in Honfleur. Het was al aardig druk, maar er was nog een plekje vrij voor me, op de parkeerplaats.
Ik heb lekker rondgelopen en rondgekeken, gefotografeerd etc. Er zijn heel veel restaurants, winkels, galeries, noem maar op. En, mocht je er ooit zelf eens komen, kijk ook eens omhoog. De huizen, boven de winkels, zijn vaak erg oud, deels van hout. 17-18de eeuw.
In Honfleur is o.a. de grootste houten kerk van Europa. Hoe die van buiten er uit ziet kun je zeker op internet vinden.
Ook van de oude havenkom zijn veel foto’s op het internet te vinden. Hieronder een foto door mij gemaakt.
En hieronder een foto van een aantal souvenirs die ik in de winkels zag.
Na een tijdje rondgelopen te hebben begon het opeens akelig donker te worden. Regen zou niet lang meer duren. Ik besloot het niet af te wachten en spoedde me naar de parkeerplaats. 4 Euro lichter reed ik weer richting het noorden. De app had voor Fécamp redelijk weer voor vandaag aangegeven. Ik gokte erop dat dat voor Ètretat, 15 km onder Fécamp, niet anders zou zijn. In eerste instantie, rijdend richting het noorden, leek het erop dat de app ongelijk had. Maar na een tijdje zag ik in de verte de donkere grauwe lucht overgaan in een lichtere blauwe lucht. Hoe dichter ik bij Étretat kwam hoe beter de lucht er uit ging zien.
Na wat heen en weer gereden te hebben, in Étretat, had ik een plekje op een parkeerterrein gevonden. Hier dan weer wel gratis. Wel een 10 minuutjes lopen van het strand/centrum. Mede doordat het zondag is, het mooi weer is etc etc was het hier best wel druk. En op het kiezelstrand, en bij de eettentjes en op de voetpaden naar de witte kliffen. M’n voet hield zich prima, ik ben dan ook heerlijk naar boven gelopen om ook van bovenaf foto’s te kunnen maken.
Ik had eigenlijk eerst een broodje willen halen met wat te drinken, maar er stonden rijen voor de eetwinkels. Dus eerst maar omhoog, foto’s maken etc. Toen ik later weer beneden was was de rush op eten enigzins voorbij, helaas waren daardoor ook niet alle soorten broodjes beschikbaar. Maar een stokbrood met sla, tomaat en zalm, met ice-tea, klinkt mij prima. Eet ik niet elke dag. En zeker niet op zo’n mooie picknikplaats als het kiezelstrand van Étretat.
Nu de maag gevuld was en de foto’s genomen zijn, werd het tijd om verder te gaan. De eerste gedachte was terug naar de camping. Maar halverwege bedacht ik me dat er tussen Étretat en Fécamp nog een kleiner plaatsje licht, met kiezelstrand. Dit plaatsje heet Yport. Tja, tijd zat, mooi weer en ik kom er min of meer langs. Kan daar ook weer een streepje door. Kwa strand vergelijkbaar met Fécamp en Étretat, plaatsje flink kleiner, maar op zo’n dag als vandaag zijn deze plaatsjes allemaal mooi.
Onderweg van mijn parkeerplekje en het strand kwam ik nog langs een atelier van een plaatselijke artiest. Leuke stripfiguurachtige voorwerpen maakt hij. Ik had even een blik in de toekomst, ik zal niet zeggen wie, de juiste herkend zichzelf, nu en anders in de toekomst 😉
Nu werd het echt tijd om terug naar de camping te gaan. Na het opeten van het restje tradiecroc, het verder lezen in m’n boek, een rondje boulevard, begon de zon toch al aardig te zakken. Ook dit maar eens vastgelegd. het kan zijn dat die een tijdje op de achtergrond gaat blijven.
Het werd zo langzamerhand tijd voor het diner, Kip Tandoori part 2, avec un verre de Cote du Rhone (Cellier des Dauphins). €4,= bij de supermarkt, maar best te drinken. Na het diner een yoghurtje afgesloten met een cappuccino en een roulette de raisins, koffiebroodje!!
Ondertussen is het alweer 22:15 en sluit ik deze blog af.
Koko's Feeling Adventures 