Maandag 20 Okt 2014
Alweer maandag, de laatste dag, van dit tripje, in Normandië. En ik ben al in alle 3 de plaatsjes geweest waar ik naar toe wilde. Ik heb er dan ook even m’n hoofd over gebroken, wat nu??? Giverny (huis Monet) te ver, Rouen, Caen, Dieppe te ver. Zoekend in het ANWB-boekje kwam ik op Saint Valery-En-Caux en Veules-Les-Roses. In de laatste plaats was ik als eens kort geweest. M’n eerste kennismaking met Haute-Normandië.
Na het douchen ging ik op jacht naar ontbijt. En dan blijkt dat je geheugen je soms in de steek laat. Bakkers zijn op maandag niet of nauwelijks open, omdat ze dat op zondag wel zijn (open). Dus doorgelopen naar de supermarkt aan de haven, ook (nog) geen brood, maar wel verpakte sandwiches. Houdbaar tot 29 Oktober. Dat moet dus nog wel lukken.
Het ontbijt werd dus 2 dubbele bruine boterhammen met tonijn en sla.
Rond half 10 vertrok ik naar St.Valery, 3 kwartiertjes rijden. St. Valery ligt ten noorden van Fécamp en is ook een havenplaats. Er is een grote binnenhaven voor plezierjachten. In de met een sluisdeur afgesloten haven liggen honderden boten, voornamelijk zeiljachten.
Via een brug, over de doorgang naar de haven, liep ik richting zee. Zoals in veel plaatsen hier langs de kust, waren er diverse kraampjes die in de ochtend de vers gevangen vis aan de man brengen. Dit onder begeleiding van schreeuwende zeemeeuwen. Zo nu en dan hadden ze geluk en wisten ze een restantje vis te bemachtigen.
Bij de haveningang maakte ik wat foto’s. Aan de andere kant van de haveningang was een ruime camperplek. Er stonden daar een 30-40 campers, met de neus richting zee, naast elkaar geparkeerd. Wel een A lokatie, maar krap op elkaar.
Na de nodige foto’s genomen te hebben liep ik terug naar de auto en vertrok naar Veules-les-Roses. Dit plaatsje lijkt een beetje op een Anton Pieck dorpje. Protserige huisjes, soms een beetje Zwitserse stijl dan weer engels achtige cottages. Op zich kom je dit soort huizen hier in normandië wel meer tegen, maar in Veules-les-Roses staat het er min of meer vol mee. Wel apart, uit een andere tijd.
Ik zag een moeder, met dochter, lunchtijd, school ging uit, met een vers stokbrood lopen… Ik denk hé, hoe kan dat?? Ik liep verder in de richting vanwaar ze gekomen waren, en na een 2-300 meter… een bakker, open en vers brood. En ook nog eens zaadjes brood, op verzoek gesneden. Zo, de lunch voor vandaag, het ontbijt en de lunch voor morgen zijn geregeld. Hoef ik morgenochtend ook niet meer op jacht.
Met het verse brood naast me vertrok ik naar de camping om te lunchen. Heerlijk vers, knapperig bruin brood. Na de korte pitchstop had ik nog een belangrijk deel van de middag over. Ik wilde nog terug naar Étretat, gister had ik m’n zoomlens niet bij me, vanmiddag kon ik revanche nemen. Ik zal jullie de revanche foto’s besparen, maar na een flinke klim maakte ik bijgaande foto van Étretat, nu eens van de andere kant.
Het was vandaag iets bewolkter, maar regelmatig brak de zon door. Dan was die gelijk goed warm. Voor morgen word hier stormachtig weer verwacht met een beetje regen. Ik hoop morgen bijtijds te kunnen vertrekken, maar de harde wind zal ik niet helemaal kunnen ontlopen. Als alles goed verloopt ben ik in de middag weer thuis. Caravan leeg en poetsen, zodat die morgenavond de stalling ik kan.
Vanavond gaat deel 3 van de Kip Tandoori genuttigd worden. Verder al e.e.a. opruimen, ramen van de auto eens schoonmaken, zie ik er ook weer eens wat doorheen.
Koko's Feeling Adventures 