Dag 6, Monteriggione en Siena

Het druppelde vannacht nog wat na, maar ‘s-ochtends kwam de zon gauw tevoorschijn. Hij was er bijna de hele dag. Als er geen wind was zelfs echt warm, tijdens de lunch moest ik snel uit de zon. Maar als het windje er was was die fris. Later in de middag werden de wolken al ras grauwer. Droog bleef het uiteindelijk wel. Daar het de weerapp het mis, voor vanmiddag.

Na het ontbijt reed ik via de pinautomaat naar Monteriggione. Een kleine 10 km buiten Siena. Een fort/versterking van de tijden dat de grote steden nog regelmatig de degens met elkaar kruisden. Monteriggione was een soort alarmpost, vooruitgeschoven versterking. Niet echt een kasteel, meer een ommuurd dorpje. Veel is er nog van zichtbaar. Het meest in het oog opvallende is de bijna ronde omheining muur met de verschillende wachttorens.
 

Binnen de muren staan een paar huizen en een kerk. Momenteel is een deel winkel, horeca en prive. De toegang is gratis, behalve voor de toegang van de ommuuring. Souvenirs en drank met eten brengt waarschijnlijk genoeg op. Groot parkeerterrein dat snel volloopt met campers, auto’s en bussen vol met toeristen.

Kerk en horeca onder handbereik.

Bij toeval kwam ik er achter dat er een pelgrimspad door/langs Monteriggione loopt de z.g. Via Francigena. Deze loopt van Cantenburry in Engeland maar Rome. Een soort Pieterpad maar dan wat langer. Echte pelgrims kunnen dan ook onderdak krijgen bij de kerk. Voor gewone wandelaars zijn er routekaarten en georganiseerde reizen waarbij voor een deel van de route overnachtingen in B&B’s of hotels geregeld wordt inclusief de transfer van de bagage.

Het bord met de pelgrim geeft aan dat er hier overnacht kan worden. 

Na nog wat foto’s gemaakt te hebben op afstand vertrok ik weer naar de camping. Tijd voor de lunch, wat opruimen en verder lezen in American Sniper. In de middag wilde ik opnieuw naar het centrum van Siena. Dit keer wat later, omdat de meeste winkels ‘s-middags pas weer om half 4 open gaan.
Naast de winkels was er uiteraard ook tijd voor nog wat foto’s en een italiaans ijsje. Rond 6en, het werd grijzer en de weerapp verwachtte regen aan het einde van de middag, ging ik weer terug naar de camping.

 
 Een droog piazza il campo met nog enigszins blauwe wolken.

Op de camping gekomen werden de wolken wel dreigender, maar de regen bleef uit. De temperatuur zakte wel.
Om half 8 gaf ik me over aan het restaurant op de camping. Naast een Bruschetto met tomaat, rucola sla en olijfolie, nam ik de dagschotel. Een smakelijke pasta met o.a. Zuchinni en parmesaanse kaasschilfers en en en. Met een glas rode wijn erbij prima weg te werken. Na een cappuccino was de maaltijd voorbij. Tijd voor het blog.

Morgen verder, naar een camping net boven Florence.

Edited with BlogPad Pro

Dag 5, Siena

Het had de nacht ook nog behoorlijk geregend, maar bij het opstaan was er toch ook weer wat blauwe lucht tussen de grijze grauwheid te ontdekken. Toch ga ik vandaag verkassen. Val d’Orcia loopt niet weg.

Tgen 9 uur vertrok ik naar Siena, rijdend door een schitterend landschap. En, nu ik er op let, ik heb diverse schaapkuddes onderweg gezien. Helaas is stoppen, met of zonder caravan, op de smalle en steile wegen lang niet altijd een optie.
Op deze wegen was het niet al te druk, dus ondanks het autorijden kon ik ook wat van het landschap genieten.
Op een bepaald moment, onderweg, was Siena in de verte te herkennen. Nu kon ik wel even stoppen en een foto maken. Helaas door de afstand niet echt een mooie.
Er waren meer mensen aan het fotograferen. Toen ik verder reed zag ik een bord en ging er een belletje rinkelen Ik was vlakbij Leolina gestopt. Een ‘legendarische’ fotolocatie, vergelijkbaar met Belvedere en de cypressen bij Torrenieri. Ik had hier vorige keer al eens naar toe gewild. Toen niet gelukt. Nu, gewoon overdag, niet echt het juiste moment. Maar ik heb een mooie foto van Leolina gevonden op het internet, dussss, deze is niet van mij. Helaas…

Ruim voor 11 uur arriveerde ik bij camping Colle Verde in Siena. Ik ben hier al 2 keer eerder geweest. De eerste keer, in 2006, met mijn dochters. Met hen ben ik die vakantie ook in Levanto geweest, daar hebben we de Cinque Terre bezocht. Iets dat ik daarna meerdere keren gedaan heb. Ook deze vakantie zal ik daar wel terecht komen. Prima fotolocaties en prima wandelen.
Siena was die eerste keer wel apart, want het was de enige plaats, tijdens die vakantie, met een McDonalds.😎

Voordeel van vroeg aankomen is dat je nog ruim de keuze hebt voor een plaatsje. Dus een mooie ruime plaats.
Nadat alles een plekje had gekregen, ik geluncht had en de donkere wolken en regen over gedreven waren, kocht ik buskaartjes en ging ik naar het centrum.

Daar heb ik ruim 2 uur rondgelopen, zo nu en dan wat druppels, maar was goed te doen. Zo nu en dan de lens van het fototoestel even bijwerken, de regendruppels verwijderen. Hieronder een korte fotoimpressie.

 Uitzicht op het Piazza Il Campo.

 
De Duomo van Siena

De Duomo van binnen. Niet zo groot als die van Florence, maar veel meer versieringen, mozaieken op de vloer etc.

De sponsoren hebben hun eigen “skybox”. Alleen geen idee waar de ganzen hun beeltenis aan te danken hebben.

Het was goed weer even in deze Dom/Duomo te zijn. De eerste keer dat ik/we in Siena waren hebben we dit helemaal over het hoofd gezien. Zonde, ook/juist voor kinderen is deze Dom een ervaring.
De toegang, zelfs naar italiaanse norm, een koopje €4,50.
Na voor het moment uitgekeken te zijn ging ik terug richting het Piazza, nam een ijsje, niet opgelet, die was juist relatief duur😆

Na nog wat foto’s gemaakt te hebben liep ik terug naar de bushalte. Morgen wordt het zonniger, doe ik het nog eens over.

Terug op de camping ben ik nog even naar de grote Coop, beneden aan de heuvel, gegaan. 10 minuten heen, 15 minuten terug.
Pici Pasta uit het koelvak gehaald, voor morgen en een stukje pecorini meegenomen. 
Het was ondertussen tijd geworden voor Kip Tandoori deel 3. Blijft smaken, ook al heeft het niets met italie te maken.

Morgen, hopelijk zon, meer Siena, en misschien ga ik nog naar Monteriggione, ligt hier niet al te ver vandaan. 

Edited with BlogPad Pro

Dag 4, rustig aan in Val d’Orcia

Gewekt worden met het zachte getik van motregen, zo nu en dan een wat hardere knal. Er staan larixen langs de rand van de camping, en daar valt, net als bij een denneboom, zo nu en dan wat uit.
De verwachtingen voor vandaag zijn slecht, in de ochtend zo nu en dan wat motregen, in de middag het ‘betere’ werk. Rustig aan dagje dus, als je hier voor fotograferen gekomen bent.

Na ontbijt, douchen etc. alles bijelkaar gepakt om toch, in de ochtend, wat foto’s te maken.
Richting Pienza wilde ik gaan kijken bij Belvedere en daarna bij de Cappella della Madonna di Vitaleta. Bij Belvedere was een koppel foto’s aan het maken. Stevige statieven, flinke lenzen met een grijsfilter erop. Waar ik dus niets van snap. Mijn gebrek. 
Het gebruik van een grijsfilter is vaak, als het erg licht/zonnig is, er voor te zorgen dat er minder licht door de lens komt. Met als gevolg een langere sluitertijd. Wordt ook bijvoorbeeld bij beweging van water gebruikt, waterval. golfjes etc. Wordt dan gelijkmatiger, romiger. Maar het was al zo grauw het weer. Ik heb er wel een paar foto’s gemaakt, maar door het gebrek aan zon niet echt apart of mooi.
Daarom maar eens kijken bij de Cappella. In de ochtend wilde de zon er zo nu en dan nog wel even doorprikken.
Via internet en op TomTom had ik gezien dat je eventueel wel bij de kapel kunt komen. Gister had ik gezien dat er veel mensen foto’s namen vanaf de weg, nogal beperkt vond ik.
Daarom het grindpad in, dat viel mee, had verwacht al snel te moeten gaan lopen. Voor de kapel moest ik na een 2 km een pad naar rechts. Dat was afgesloten, voor verkeer, maar was door richtingborden duidelijk onderdeel van wandelroutes. Auto aan de kant en per voet verder. Een kleine kilometer verder, de kapel, met een boerenloods ernaast. Die zie je ook niet vaak erbij ,op de vele foto’s van deze kapel, op het internet. Naast de kapel zelf is het uitzicht rondom schitterend, naast, in de verte, de ‘skyline’ van Pienza, ook het glooiende landschap met een aparte, verdwaalde, boom midden in het veld. Deze foto houden jullie tegoed, staat op het andere toestel in Raw, even teveel werk voor deze rustdag.

Ik denk dat het wel duidelijk aan de wolken te zien is wat voor dag het was vandaag.
Ik was trouwens alleen bij de kapel, heb alleen vergeten om te kijken of die open was.
Hierna vertrok ik naar Pienza, wat ik zo langzamerhand Plensen ga noemen. Ook dit keer geen succes, zelfs nu met paraplu.

Andere keer maar eens terugkomen. Wel trouwens een Panne Integrali (bruin brood) gescoort. Jammie.
Maar terug naar de camping, koffie maken en lunchen.

Volgens de weerapp, die tot nog toe redelijk correct voorspelt, zou het in de tweede helft van de middag flink gaan regenen.
Dus toch nog maar een plannetje gemaakt voor de eerste helft van de middag. Door de weersverwachting en de afgelegen camping was er zo en zo al geen plan voor de avond.
Ik was nog niet in Castiglione d’Orca geweest en ook niet in het naastgelegen Bagno Vignoni. Op zich kleine plaatsjes, Castiglione met een toren o.i.d. boven op een flinke heuvel. Viel me wat tegen, Bagno Vignoni is bekend als kuuroord, thermale bronnen met licht radioactief water van 52° C. De bronnen zelf maken onderdeel van een kuuroord, wat niet vrij toegankelijk is. Voor het gepeupel zijn er zo hier en daar wat plaatsen om je voeten te baden. Weer anders dan Saturnia, hier niet eens zo gek ver vandaan, waar soms honderden mensen in het thermale water liggen.
Zoals gezegt, klein plaatsje, met enkele hotels en nog wat eet gelegenheden en souvenierswinkels. Vanaf de romeinen is dit al in gebruik en vele ‘beroemdheden’ hebben hier gebruik van gemaakt.

Het thermale water van Bagno Vignoni.

Ik dacht er nog even over om naar Montalcino te gaan, flesje Brunello wijn halen of zo, maar het begon nu echt te regenen.
Dus, terug naar de camping. Boek lezen “Ik reis alleen”, lijkt toepasselijk 😉 maar is een crimi.
Toen het boek uit was werd het tijd voor Kip Tandoori deel twee. En de kachel aan trouwens, door de regen koelt het best wel af.

Plan is om morgen te verkassen naar Siena, hier nog een dag niksen is ook niet kijn ding. ‘s-ochtends bezig met verkassen, camping ligt in Siena, kan ik ‘s-middags altijd nog met een paraplu Siena in. Vanaf woensdag lijkt het weer weer flink op te knappen. Dan zien we wel weer verder. Naast Siena wil ik ook nog naar Florence en Levanto (Cinque Terre), en dan misschien een paar dagen eerder terug. Of de zon, als die weer terug is, moet me een hernieuwde boost geven.

Hieronder nog een foto van een typische Toscaanse boerderij, kwam er vanmiddag langs.

Edited with BlogPad Pro

Dag 3, rustdag

Onbedoeld werd het een rustdag. Er zullen er nog 2 volgen, zo te zien. Regen is de spelbreker.
Begon het in de ochtend met wat motregen. In de middag, net toen ik Pienza rondliep, goot het.

Volgens de weerapp komt er morgen meer, dinsdag nog wat en daarna weer stralend weer.
En plan B is er niet echt, slechtweer opties zijn er hier niet. Gelukkig is de bookreader nog niet leeggelezen. 

In de ochtend ben ik naar Torreniere geweest om bij de (grotere) Co-op kip, paprika en brood te halen. Dus voor de eerste dagen kan ik weer vooruit.
In de middag ging ik, tegen beter weten in, naar Pienza. Het stadje dat vooral ook bekend is vanwege de Pecorini, de pittige schapenkaas. Toevallig gister een schaapskudde gezien in één van de dalen, toen ik van de snelweg kwam. Ik vroeg al een tijdje af waar al die schapen dan wel niet waren, met zoveel kazen.

In Pienza verkoopt één op de 2 winkels pecorini.

Vlak na het nemen van deze foto begon het met regenen. Bijna iedereen zocht een schuilplek. Zelfs de duiven.
Voederen van de duiven is trouwens een overtreding, kan je €100 kosten.

Zowel de regen als de schuilende duiven in beeld.

Toen het wat minder werd trakteerde ik mezelf op een italiaans ijsje, en, gezien de donkere wolken, spoedde ik me daarna zo snel mogelijk terug naar de auto, terug naar de camping.
 
Daar gekomen was het ondertussen wel tijd voor het maken van avondeten. Kip Tandoori dag 1. 

Edited with BlogPad Pro

Dag 2, extra bijlage

Ondertussen zit voor mij dag 3 er alweer bijna op. Maar nog even terug naar gister, voor het avondmaal.

Ik werd bijtijds wakker op de camping bij Rioveggio. Het verkeerslawaai heeft me niet uit m’n slaap gehouden.
Om 8 uur kon ik het bestelde brood ophalen en rekende ik af. Kwart voor negen reed ik de camping af.

De camping ligt t.o.v. de doorgaande weg vrij diep. Bijna bovenaan op de weg naar de doorgaande weg zette ik de auto met caravan nog even aan de kant voor een foto. En dus de caravan met één wiel in de kant. Naast het asfalt bleek de berm een behoorlijk stuk lager. Met wat geluk, ook dat weer, kreeg ik de caravan uit de berm, ogenschijnlijk, ondanks het gekras en gekraak, redelijk onbeschadigd. Het ongeluk zit letterlijk in een klein hoekje.

Vele wegen lijden naar Rome, is het gezegde. Vandaag bereed ik de weg naar Rome. Zover ging ik echter niet. Na een 160 km over een behoorlijk drukje weg was er een korte file voor het tolstation bij de afslag die ik nam.
Nadat ook dat opgelost was, vooral file bij de doorgang waar je met los geld kunt betalen, de creditcard doorgang, waar ik gebruik van maak, was leeg 😉

Nog een 30 km door ‘berg’ en dal en ruim voor 12en arriveerde ik bij de camping. Niet al te groot, formaat half voetbalveld, plaats of 30. Weinig faciliteiten, maar in het hart van de Val d’Orcia.
Na rustig e.e.a. op z’n plek gezet te hebben, gelucht te hebben besloot ik even naar het stadje San Giovanni d’ Asso te lopen. Kleine 2 kilometer, laatste stukje omhoog, want het kasteel ligt natuurlijk boven op de heuvel. Zie de foto bij dag 2.

Boven bleek het kasteel ondertussen het museum van de witte truffel te zijn en een restaurant te bevatten. Verder in het stadje nog wat horeca, een pin automaat en een Co-op(je). Het weer was wat bewolkt. Op de terugweg liep ik over de spoorbaan. Zo te zien rijdt de trein daar alleen in het seizoen. Om half 6 kwam ik er dus achter dat de supermarkt vandaag niet meer open ging.

Daarom maar even een rondje langs een 3-tal fotogenieke punten. Bij De cypressen van Torrenieri zat het weer mee. Bij Belvedere viel het wat tegen en bij de Chapelle was het zo druk met langs de weg gestopte auto’s dat ik besloot deze plek op een andere dag te doen.

Dit is het uitzicht als je bij Torrenieri je 180° omdraait. Ook niet mis.

Rond half 8 was ik terug op de camping. Tegen 8 uur reed ik de 2 km naar het stadje, dus iets na 8en zat ik aan tafel in de Osteria.
De pasta, formaat en lengte van een stevige regenworm, is een Toscaanse specialiteit, en wel specifiek van deze regio. De z.g. Pici pasta, lange met de hand gerolde pasta slierten. Een soort super spaghetti. Zeer smakelijk met de tomatensaus en de knoflook. Er zaten wel 6 hele teentjes in, om mezelf wat te beschermen heb ik die wat opzij gelegd. Had nog geen afspraak met de duivel ofzo.

De huiswijn, logisch maar toch, komt hier uit de streek Montepulciano, en staat dus in een soort melkbus, verbonden met een veredelde tuinslang naar een tapkraantje in de keuken. Daar heb je hier geen flessen voor nodig. Op de foto links van de kassa.

Het volkorenbrood, cake-achtig, had een aparte korst met daarin zoutkristallen, daar doen ze hier niet flauw over.
Heel apart, ik denk alleen dat het als dagelijks brood, door al dat zout, niet echt het juiste dieet zou worden. 

Nog even een foto van Torreniere, als afsluiter. Er zijn hier in de omgeving veel mooie plekjes. Sommige vind en zie je zelf, sommige hebben iets hulp nodig. De foto’s van de cypressen bij Torrenieri kun je met wisselende jaargetijden in veelvoud op het internet vinden. De plek zelf ligt vlak langs een drukke provinciale weg, een parkeerplaats is er niet echt, de meeste mensen, en het zijn er altijd wel een paar, zetten de auto gewoon stil langs de kant. Je moet je dan verplaatsen om er wat moois van te maken. Hieronder een foto waar toch wel uit blijkt dat het niet vanzelfsprekend een ‘mooie plek’ is.

Vergelijk dit maar eens met de foto van gister.

Edited with BlogPad Pro

Dag 2, San Giovanni d’Asso, Camping Il Trecollo

Even een korte, het dinner ligt nog even dwars voor een zinvolle blog vandaag.
Broschetto met witte truffel, Pecorini en worst, homemade, door de Osteria, pasta met knoflook en verse tomaatjes, integrali (volkoren) vers gebakken brood, Creme Brulé met aardbeien, 1/4 ltr rode montepulciano huiswijn een grappa en cappuccino.
Schrijf dan maar wat zinvols.

Zo en zo een dag om niet te vergeten, voor als je in italië bent, 25 April is hier feestdag, bevrijdingsdag. Alle winkels dicht, supermarkten alleen ‘s-ochtends open. Telt dat als excuus dat ik vanavond niet zelf gekookt heb?

Verder 3 van de fotoplekken gezien, Belvedere en Madonna di Vitaleta kapel, kom ik nog op terug. De cypressen bij Torrenieri heb ik alvast op de foto genomen. Alle 3 liggen op zo’n 5 minuten van elkaar, een 15 km van de camping.

Morgen het vervolg van dag 2 met foto’s.

Toch nog even snel 2 foto’s erbij geplakt.

San Giovanni heeft blijkbaar de witte truffel als trekpleister.

Torrenieri, de cypressen, met iets meer groen op de voorgrond dan in 2013.

Edited with BlogPad Pro

Dag 1, net voorbij Bologna.

Om 4 uur ging de wakker af, 10 over 5 reed ik de parkeerplaats af.
Alles liep op rolletjes vandaag (gelukkig wel).

Rond 6en kwam de zon tevoorschijn, ik reed net de Belgische Ardennen uit Duitsland in.
Alleen Saarbrucken hield iets op, 6 auto’s voor het stoplicht.

Getankt bij Cora in Molsheim, geboorte plaats van de Bugatti.
Hierna bij Koeningsbourg plaspauze.

Bij de grensovergang met Zwitserland liep de douanier net even weg om iemand een vignet aan te smeren.
Gelukkig geen zwaailichten. Bij Luzern hield de politie, zie voorjaar 2014, zich dit keer ook rustig.

Bij de gotthard tunnel stond wel 200 meter langzaam rijdend verkeer, dus ook hier geen oponthoud.
Bij Guttardo Sud, tankstation en wegrestaurant na de tunnel, bleek het net 2 uur te zijn, met voor de camping bij Milaan nog 150 km in het vooruitzicht. Dat zou zonde zijn van deze dag. Plan aanpassen.  Camping na Bologna, nog zo’n 240 km bovenop de 150 tot Milaan, met een geschatte aankomst van rond 19 uur, klinkt al beter. Scheelt morgen meer dan de helft tot het beoogte eindpunt.

Ging ook op rolletjes, Milaan, voor een vrijdagmiddag, goed te doen, voor 5en voorbij Milaan. De weg verder naar Bologna is wel saai, één rechte weg, 2*3 baans. Hier wel wat drukker en onrustiger. Concentratie is hier nodig, maar er zit al 12 uur op.

Maar ook dit gaat goed, met geluk, Italianen en autorijden op vrijdagmiddag…
Net voor 7 uur rij ik de camping op bij Rioveggio, onder Bologna, langs de weg van Bologna naar Florence.

Morgen nog een 200 Km, langs Florence en langs Arezzo, richting Val d’ Orcia.

Weer een geluk, het restaurant van de camping is open. Geen opgewarmde maaltijd dit jaar.

Bruschetto dello Chef, pizze Tonno & Cipolla en een biertje van de tap.
Afgesloten met een echte cappuccino.

En nu dus even tijd voor de blog, foto volgt nog.
Op de achtergrond het ‘lawaai’ van de snelweg en zo nu en dan een trein.
Pak nog even de bookreader en dan zo onder het dekbed. 

Bij het finish-vlaggetje is de camping van vandaag. De ‘gouden’ sterren zijn eerdere bestemmingen.
De A’s en CC’s zijn campings. 

Edited with BlogPad Pro

Dag 0

Het is weer tijd voor een vakantie. De dagen van vorig jaar moeten opgemaakt worden.
2 Weken naar Toscane is het idee. Dit keer, t.o.v. de vorige keer in 2013, duidelijk in een ander jaargetijde.
Dit zou dus andere foto’s behoren op te brengen.
Foto’s van Toscane is, weer, het doel.

Het idee is om dag 1 bijtijds te vertrekken, eerste doel is tot Milaan. Op dag 2 ligt het eindpunt bij een camping onder Siena. Tegen de ‘Val D’Orcia’ aan. Een aantal van de highlights van 2013 ga ik opnieuw bekijken en fotograferen.
Aan het einde van de 2 weken wil ik ook nog een paar dagen naar Cinque Terre.

De Feeling staat voor de deur, wordt beladen en klaargemaakt. Banden op spanning etc.
Dag één komt dichterbij… 

Edited with BlogPad Pro