Dag 10, Cinque Terre

Redelijk op tijd was ik wakker. De bakker is hier al vanaf 7 uur open.
Dat redde ik niet 😉 Maar rond half 8 stond ik gewassen en geschoren m’n brood te kopen. Helaas geen Integrali.
Of het nu te vroeg was, of dat ze dat zondag niet bakken…. Wordt toch nog eens tijd voor een taalcursus.

Het was nog steeds grijs en enigszins dreigend. Gelukkig bleef het bij dreigend. Ik was van plan om in de middag naar Vernazza t e gaan, en gezien de weersverwachting wandelen uit te stellen tot morgen. Gelukkig was daar nog het vaatje van gister. Je zou toch niets te doen hebben.
Na het vaatje maakte ik nog enkele foto’s op de camping, waaronder de T-splitsing bij de ingang van de camping.

 
Ik sta op het rechterdeel van de T, de mensen staan bij het camping kantoortje, de linkerkant van de T.
Links, door de poort heen is de weg waarover je aan komt rijden. De meeste mensen maken dan een U-bocht om bij het kantoortje uit te komen. Zie dan maar weg te komen als er geen plek is, of je plekje is achter mijn positie tijdens het maken van de foto.

Er was ook nog tijd om even naar het strand te gaan. De zee had duidelijk rust t.o.v. gister. Geen surfgolven,  een kalme zwem en zandkastelen zee vandaag.

Eigenlijk elke keer dat ik in Levanto kom verzamel ik wat stenen langs het strand. Grijze met witte krassen, die als ze langs het strand liggen en dus nat zijn zwart-wit eruitzien. En enkele gekleurde, roze-rood en heel soms een groene.

 
De kleuren vallen hier wat weg. Die met egale strepen zijn de grijs(zwart) witten, de andere, gespikkeld zijn rood-roze met wit.

Na de lunch werd het tijd om de fiets te pakken en bij het station de trein te nemen. Vernazza is zo’n 2,5 uur wandelen, heuvel op, heuvel af. Maar met de trein is het een kwartiertje. Vernazza is één van de (5) Cinque Terre. Deze kustdorpjes staan al een tijd op de Unesco lijst van beschermde landschappen. De dorpjes en de terrassen boven de dorpjes zijn al sinds 1100-1200 in gebruik. Er worden nu nog steeds produkten als olijven, druiven en citroenen verbouwt. De vroegere ezelspaden worden tegenwoordig gebruikt voor de wandelaars. De paden lopen van zee tot ruim 700 meter omhoog, en deels, op verschillende hoogtes, evenwijdig aan de kust.

Vernazza heeft min of meer één lange straat, vanaf het station, naar de zee. Er is een piepklein strandje en daarbij een haventje voor de lokale vissers. Langs de straat zijn het vooral souvenirs winkels, met o.a. lokale produkten, en horeca/B&B’s etc.

Na de foto’s gemaakt te hebben keek ik op het spoorboekje wanneer de trein weer terug ging. Dat was al vrij snel. Omdat het best nog wel vroeg was besloot ik ook nog even naar Monterosso te gaan. Monterosso is ook één van de Cinque Terre’s. Monterosse is de grootste van de 5 en is een relatief normaal kustplaatsje. Lijkt ook minder op de andere 4. Hier kun je ook met een auto komen, Monterosso heeft 2 relatief grote stranden, en naast de winkels en de horeca is dat dan ook de grootste trekpleister. Zo fotogeniek als de ander Terre’s zijn is Monterosso niet. Uiteraard lopen ook hiervanuit diverse wandelpaden. De terrassen boven Monterosso zijn wat dat betreft niet anders dan de andere Cinque Terre terrassen.

De straatjes van Monterosso.

Ook in Monterosso wordt op zondag genoten van het strand en de rustige zee.

Nadat ook hier de foto’s er op stonden nam ik de trein terug naar Levanto en fietste van het station terug naar de camping.
In de avond at ik een pizza van het restaurant op de camping. Verzamelde nog een aantal stenen op het strand, waaronder een groene, en genoot ik voor het eerst van het schrijven van deze blog buiten de caravan. Met op de achtergrond het rustieke gekwaak van de kikkers in het beekje dar de camping doorkruist.

Blah, kwaak, blah, kwaaaaaaaak.

Edited with BlogPad Pro

Dag 9, Levanto

Florence lag in één witte, wolken, deken in het dal. Opnieuw grauwe lucht.
Na opruimen, douchen en ontbijten kon ik iets voor 9 uur vertrekken. Het begon net met regenen.
De camping, bovenop een heuvel, heeft op de camping zelf ook nog flinke hoogteverschillen. Hellingen van 16% werken niet alleen op de kuiten, maar zijn ook een uitdaging voor auto’s met een caravan erachter. Met nauwelijks een aanloopmogelijkheid en startend met gelijk een haakse hoek op de helling, was rijden naar de uitgang van de camping al een beproeving. Die nog een extraatje erbij kreeg toen ik 10 meter voor de top, de uitgang lag net na de top, in de ankers moest omdat er vanuit een zijpad een camper opdook, die zonder om zich heen te kijken het recht van de brutaalste nam. 16% helling oprijden vanuit horizontaal is één, op een hellend vlak van 16% staan om dan vanuit stilstaand op te trekken is different koek… Of de motor slaat af, of het lukt je met doorslaande wielen, het was net begonnen met regenen, dus het pad was ook nog ietwat gladjes, net genoeg grip te krijgen om toch weg te kunnen rijden. Koel(bloedig), lukte het laatste alsnog nadat de motor 2 keer was afgeslagen. Vloeken had niet zoveel zin…

Vergeleken hierbij ging de rest van de route relatief soepel, gladjes is misschien wat te letterlijk. TomTom was leading, maar toen die al gelijk na de camping ging kiezen voor geitenpaadjes nam ik toch even zelf het roer over. Heb ik toch iets geleerd, in deze omgeving. Als er een Smart of Fiat 500 (the original) kan rijden is het een weg, en neemt TomTom het als zodanig mee in zijn berekeningen.
In Florence was nog een stuk doorgaande, naar de snelweg, weg afgesloten. Uiteraard zonder omleiding aan te geven. Het was maar 200 meter, afgesloten, je zag de borden snelweg, na dat stuk afsluiting, in de verte… Hier wel met TomTom, het kaartoverzicht, een omleiding kunnen vinden.
De snelweg van Florence naar Levanto was redelijk rustig, de day after the 1th of May. Het is zaterdag, maar het lijkt wel zondag.
De 180 km rij ik in iets meer dan 2 uur. Vanaf de afrit is het een 10 kilometer naar de camping, de laatste 4 kilometer is best spectaculair, flinke haarspelbochten naar beneden. Al snel rij ik vooraan in de file, in z’n 2, zo’n 30-45 km/uur, afhankelijk van de omstandigheden.
De laatste 500 meter is een andere beproeving. Je rijdt dan door een parkeerplaats. Normaal geen probleem. Echter Levanto, ook bekend van de surfmogelijkheden, heeft vandaag hoge golven, dus het is er druk met surfers. Van’s, busjes, stationwagons’s etc staan geparkeerd op parkeerplaatsen die normaal ruim genoeg zijn voor een Panda oid. Gevolg, de ‘doorgaande’ weg is een puinhoop van uitstekende geparkeerde auto’s en auto’s die nog een parkeerplekje proberen te bemachtigen. Soms wel genant, heb je een parkeerplekje, kun je je auto alleen via de achterklep verlaten.
Ma dat ook dit oponthoud genomen was stopte ik een honderd meter voor de camping. De camping, Acqua Dolce, heeft een hele aparte toegang, een soort T-splitsing, gelijk na het hek, waarbij beide kanten van de T gelijk een helling opgaan. Links is het kantoor waar je je kunt aanmelden. rij je die kant op, stop je dus op een helling. Dan heb je 3 kansen, geen plek, achter uit de helling af, en achteruit gelijk de hoek om zien te rijden…. Je hebt wel een plek, maar die is bij de T rechtsaf, in wezen hetzelfde laken en pak als bij geen plek. Derde kans, jip, dan heb je geluk.
Omdat het eigenlijk altijd een verrassing is of er nog plek is (van de 10 keer dat ik hier nu geweest ben is dit de 6de keer dat er een plekje voor me is) kies ik er voor de auto 100 meter voor de ingang even te parkeren en dan te voet gaan informeren. Scheelt een hoop rust.
Er is dus plek, even plekje bekijken of dat accoord is, heb je dan een ‘keuze’? Plek op eerste terras, breed genoeg voor caravan, met auto en nog wat ruimte ertussen. Een luxe op dit soort campings.

De rest van de dag rustig aangedaan, zo nu en dan wat motregen. Wat kleine (niet sanitaire) boodschappen gedaan, ijsje gegeten etc.
Hieronder wat foto’s.

Het strand van Levanto heeft 2 gezichten. Flinke surfgolven op sommige dagen. Op andere dagen het perfecte strand om te zonnebaden en zwemmen, zomers heerlijk en relatief warm water.

Morgen, gezien de verwachte zware bewolking, een rustig dagje, misschien met de trein naar enkele van de Cinque Terre.
Maandag zou het beter weer worden, Dan maar eens gaan wandelen.

Edited with BlogPad Pro