Uitgesproken als kaljari, dat je het maar even weet….
Op een normale tijd werd ik wakker. Dus dan doe je ook de normale dingen. Vandaag even niet in zee zwemmen en niet wandelen. Ontbijten met bruin brood van gisteren en cappuccino uit eigen keuken. Espresso oplospoeder van Nescafé, zoetje en opgeschuimde melk.
Hierna douchen, beetje opruimen en voor tienen op pad met de auto naar Cagliari. Luifel op aflopen, daar de lucht, in tegenstelling tot wat de weer-app aangeeft, regen lijkt te voorspellen.
Een kleine 70 km rijden langs een redelijke weg, waar gemiddeld 80 gereden mag worden. Toch schat TomTom het terecht in voor iets meer dan een uur.
Op een klein half uur van het eindpunt, de Via Roma in Cagliari, zie ik de camping waar ik vorig jaar mijn middenvoetsbeentje brak, Pine e Mare, ik stop even om te kijken of Andrea er toevallig is. Aan hem heb ik vorig jaar mijn auto- en caravansleutels toevertrouwd toen ik terugvloog.
En ja hoor hij is er, en, nog voor ik mijn x-ray laat zien herkend hij me en mijn auto ook nog. Even kort bijgepraat en  hem nogmaals bedankt voor de wederdienst. Apart hier nu toch even terug te zijn.
Net voor Cagliari, ter hoogte van het Poetto (7 km) strand zijn aan de rechterkant, de landkant, de zoutmeren te zien. Hier wordt nog steeds professioneel zout gewonnen. En de zoutmeren trekken vogels aan, o.a. deze roze flamingo’s (of zijn flamingo’s altijd roze?)

Erg veel zijn het er niet, maar een kniesoor die daar wat van zegt…
Op TomTom heb ik ondertussen ingesteld dat die de parkeergarage’s etc laat zien. Vlakbij de plaats waar ik wil beginnen (wandeling uit Globus boekje) aan het einde van de Via Roma, en niet op TomTom te zien zie ik naast het station een redelijk normaal ogende parkeergelegenheid met slagbomen etc. Dus ook weer opgelost.
Eerst loop ik langs het raadhuis, ondertussen VVV en daarna onder de arcaden door langs de Via Roma. Hier zitten een aantal Cafe’s met terrassen onder de arcade en diverse luxe winkels.
Ook zit er een klooster, en bijgaande monnik geeft mij het gevoel een beetje dat geloven ook overtuigen is

Je vraagt je wel af waar die twee stokken voor zijn, slecht ter been?
De route loopt verder omhoog de stad in in de richting van het Castello, hetgeen genoemd wordt een stad in een stad te zijn. En dat klopt aardig, want als je eenmaal binnen de muren van het Castello bent ziet het er eigenlijk niet anders uit dan erbuiten. Gewoon smalle straten, woonhuizen een paar winkels en eetgelegenheden, eigenlijk helemaal niet zo speciaal. Ik had wel wat meer verwacht. Een soort kasteelstad zoals je dat in Toscane tegenkomt.
Ik betreed het Castello via de Torre dell’Elefante. Een toren waarin zich dus één van de stad (Castello) poorten bevindt.

Het olifantje is zo wat minder zichtbaar, dus nog een foto…

Onderweg naar Cagliari had ik al wat regen gehad, Zelfs slagregen. Aangekomen bij  Cagliari zag het er even best zonnig uit. Maar ook  hier begon het wat donkerder te worden en uiteindelijk ook wat regen. Niet al te lang, genoeg reden om ergens onder een afdakje tijd te maken voor lunch. Panini met kaas en salami en een cappuccino. In één van de kleurrijke straatjes tussen Il Castello en de Via Roma.

Toen de panini en de koffie op was was de zon ook weer terug, zoals te zien op de foto.
Nog even verder gestruind in de kleine straatjes, en toen naar de auto en weer terug richting de camping. Bij een Tamoil even getankt. Was daar 1,299, terwijl ik bij andere bedragen zag van 1,329 tot 1,529. In Italië heb je nog een apart tarief voor zelf tanken of dat mannetje dat gelijk aan je auto zit. Bij sommige tankstations heb je beide opties, mits je bij de juiste benzinetank gaat staan. D.w.z. als je zelf (en dus goedkoper) wilt tanken moet je wel bij de self-tank staan anders kost het je al gauw een dubbeltje meer.

Op de camping had het duidelijk ook geregend, maar de luifel had zijn werk gedaan.
De rest van de middag werd het lezen, even snorkelen en douchen, omelet bakken en nu dus de blog bijwerken. En morgen… nog geen idee, ik ben van plan hier zondag weg te gaan, maar waar naartoe is ook nog niet duidelijk. Als ik volgende week vrijdag maar in Alghero ben voor het opvangen van m’n gaste.