Een dag die heel veel leek op die van gister, dus op naar de verschillen.
Brood, douchen, opruimen, nog geen verschil, Vandaag ook opnieuw terug naar het Spiaggi Di Tuarredda. Nu met de camera, niet met de bedoeling om te gaan zwemmen. De afstand tussen het strand en het eiland is voor mij nog te ver zwemmen. Op dat punt heb ik zeker geen conditie.
Iets voor het punt waarvandaan ik gister met de iPhone de foto nam was een inham waar het in ieder geval niet verboden was om te parkeren. Een 500 meter lopen en ik was bij de afslag naar het strand. Wel 4 parkeerterreinen streden daar om de strijd voor klanten. 5 Euro voor een dag 3,50 vanaf 2 uur in de middag.
Het was (nog)beduidend rustiger dan gisteren. De verkopers, met handdoeken, bikini’s en andere spullen, hadden nog de overhand. Desalniettemin het was ernstig mooi weer.

En deze dames lieten zich dat dan ook niet afpakken.
Op de terugweg stopte ik nog even bij de Luna markt, Daar kocht ik nog wat flesjes te drinken. Vlak voor de markt moest ik behoorlijk in snelheid naar beneden. Andere weggebruikers noopte me hiertoe op deze 80 km/h weg. Het blijven ‘shitwegen’ met al die geiten ne hun keutels.

Ze hebben wel allemaal netjes een bel om, je hoort ze overal, maar reflectors, ho maar.
Bij de camping ging ik verder met vakantieactiviteiten, lezen. Ben ondertussen in het 3de boek van deze vakantie begonnen.
Na de lunch ging ik nog even voor een foto naar het kruispunt van de wegen hier.

Zoals je kunt zien, er is genoeg te lezen op zo’n kruispunt.
Na nog een kort dutje was het tijd om naar Spiaggi Sa Colonia te lopen. De leraar was er, had me zelfs een SMS gestuurd om eventueel al om 12 uur te beginnen, maar die is dus niet aangekomen.
Na wat uitleg gingen we, met de plank te water. Ik zal het kort houden, 19 jaar is blijkbaar een hele lange tijd. Daarnaast hielpen de golven, die vanuit de zee richting strand rolden, niet mee voor het evenwichtsgevoel. Ik schat dat ik in een uur toch al gauw een keer of 100 van die plank ben gevallen, zonder schade voor de leraar en mezelf. Een paar kleine stukjes windsurfen heb ik nog wel even mee mogen maken, maar mijn evenwichtsgevoel en de steeds terugkerende golven (50-75 cm hoog) vertelden mij dat er nog wel wat meer oefening nodig was. Op zich was het leuk, heb weer een heleboel spieren ontdekt waarvan ik het bestaan al lang vergeten was.
Wie weet heb ik de komende dagen, bij de andere campings, nog kans om wat meer te oefenen. Voor de komende camping, boven Oristana en de laatste, net onder Palau, zou dat moeten lukken.
Na het windsurfen, of de pogingen daartoe, nam ik een douche en begon ik alvast wat zaken op te ruimen zodat ik morgen bijtijds weg kan rijden. De volgende camping is zo’n 2,5 uur rijden, en op die manier heb ik daar ook nog wat aan de middag.
Na het opruimen was het tijd voor deze blog, en nu die af is en zo het web op gaat, ga ik me klaarmaken voor een pizza in het camping restaurant.