En niet alleen dat, zie hierboven, ook de dag van het vertrek van Y.
Gisteravond hebben we ons gewonnen gegeven aan een mug. We konden ‘m niet vinden. We vielen in slaap als een blok en hebben daarna nog heel wat uurtjes virtueel verder gevaren.
Rond 7 uur was ik wakker en gelijk veel te actief. Y was enigszins solidair, maar ik had haar verboden om voor 8-en er ook al uit te komen. Ja ja, vroeger had ik nog wel eens wat te zeggen.
Het idee was om de spullen op te ruimen, de caravan reis-klaar te maken. Y moet om 14:10 vliegen, anderhalf uur van tevoren aanwezig etc. Dus we zouden rond kwart over 12 van de camping vertrekken. Daar lag nog een stuk tijd over. Tot 10 uur opruimen etc. Naar de stad en op tijd terug om af te rekenen en te vertrekken.
Het opruimen, douchen etc ging voorspoedig. De koffie, nog voor 8 uur, gaf een probleem. De suiker was op, om 8 uur was dat probleem opgelost toen we bij het brood halen wat suikerzakjes uit het cafetaria leenden. E.e.a. ging zo voorspoedig, dat we om half 10 al klaar waren en met de auto naar de stad vertrokken. Zo voorspoedig als wij waren, net voor 10 uur waren er nog een hoop winkels niet open. Toch gingen we op jacht na de ontbrekende souvenirs en t-shirts. Na de eerste buit binnengehaald te hebben was er even een verfrissing. Bij een cafetaria namen we een fruitsapje met ge-crushed ijs. De naam is me ontschoten maar het klonk wel hip.

. Het kon
Daar het behoorlijk koud was namen we de tijd, je wil toch geen koppijn van bevroren hersenen hebben. In een tweede ronde, de winkels die eerder nog dicht waren gingen nu langzamerhand ook open, werden de laatste artikelen aangeschaft. T-shirts met Sardegna en dolfijnen, fout papagaaien en zelfs een groene spiegel zonnebril. Het kon even niet op.
Rond kwart over elf vertrokken we naar de camping. Maakten de lunchbroodjes klaar, deden de laatste handelingen aan de caravan, rekenden af, ontkoppelden de stroom en 5 naar 12 reden we tegen de eenrichtingsborden in van de camping af naar het vliegveld. Daar was uiteraard niet echt ruimte voor een auto met caravan, maar op de afrit van een andere weg stapte Y uit en wandelde met haar bagage naar de vertrekhal. Even later kreeg ik haar SMSje dat ze zonder problemen door de douane was. Zij kon gaan wachten op haar terugvlucht. Die is trouwens prima verlopen en ze is weer thuis in haar eigen huisje, in het koude gure Nederland, gnah gnah…
Voor mij begon de laatste fase van de vakantie. Donderdagavond neem ik de nachtboot vanaf Golfo Aranci naar Livorno (aankomst vrijdag ochtend 7 uur) vanwaar ik verder terug rij naar Nederland.
Dus voor mij nog ruime 2 dagen. Om enigszins in de buurt van Golfo Aranci terecht te komen en toch nog wat leuks te kunnen doen heb ik camping Isuledda gekozen. Net onder Palau. Dit geeft me aan deze kant van het eiland nog een aantal mogelijkheden om deze 2 dagen leuk te maken.
Maar, ik was onderweg van Alghero naar camping Isuledda, officieel in Cannigione di Arzachena.
De weg loopt via Sassari, Olbia naar Arzachena. Het langste stuk is van Sassari naar Olbia. Zoals ik vorig jaar al in mijn blog schreef, toen ik van Olbia naar Sassari reed, de weg is een legpuzzel van stukjes weg. Soms 30, dan weer 50 of zelfs 90 km mag je hier rijden, 2-baans, de nieuwe weg wordt in stukjes en beetjes ernaast aangelegd. Jij rijdt dwars over het eiland, en eigenlijk is het gewoon best een leuke weg. Zolang je niet met 30 km achter een beton of cementwagen aan moet kruipen.

The Rocky Mountains van Sardinië. Over de 160 km doe je volgens TomTom bijna 2,5 uur, en dat klopt aardig (soms vergeet ik echt dat er een caravan achter hangt). Vanaf Olbia kom je weer wat in de bewoonde wereld, veel bedrijven, supermarkten etc. Ook een autowasstraat, en dat zag er wel aanlokkelijk uit. De auto en de caravan zien er, van de regen onder de bomen bij Chia, vorige week, niet uit,
Zo kwart voor 3 was ik bij de camping. Het hek leek dicht tot 4 uur. Maar nadat ik een plekje uitgezocht had en me ingeschreven had, werd de poort geopend en kon de Feeling weer opgesteld worden. Iets na 4-en kreeg ik de eerste app van Y, die was veilig bij EIndhoven geland en vervolgde haar reis met bus, trein en benenwagen.
Om 5 uur was de campingwinkel open en kocht ik wat fris te drinken. Ook was het tijd voor een douche, eindelijk weer een douche zonder muntjes. De sanitair ruimtes zijn prima, Elke ruimte heeft naast een douche een wasbak en een toilet, dus je kunt alles bijna tegelijk doen, in iedergeval in dezelfde ruimte.
Hier nog een impressie van de camping. Die ligt op een schiereiland, waardoor de zee altijd dichtbij is en je met geluk tot aan het strand staat.

Eten, effe geen idee, op de camping is een optie, maar ik bedacht me dat het dorpje waar ik doorheen reed voordat ik bij de camping aankwam er ook leuk uit zag, Winkels en genoeg horeca etc. Dus met de auto naar Cannigione. Beetje rondgelopen, wat extra flesjes drinken voor morgen gekocht, nog een leuke groene polo, waar ik niet omheen kon. En even later zat ik aan de tagiatelli met bolognese saus bij één van de restaurants. Had ik gisteravond een pastaschotel die met gemak in m’n holle kies paste, vanavond was het duidelijk een andere portie en m’n buikspieren moeten maar weer even wat opspannen.
Tegen negenen zat het er in. Een toetje liet ik me vanavond maar voorbij gaan. Met de auto naar de camping en aan de blog.