Gewoonlijk zou ik starten met: “de wekkers deden hun werk”. Dit keer klopt dit echter niet.
Mijn wekker stond op 4 uur, en deed niets. 2 over 4 werd ik door Y gewekt, haar wekker deed het dus wel. Gelukkig, elk ‘nadeel’ heeft z’n voordeel. Eerste voordeel van met z’n 3en.

Na alle gangbare handelingen, zoals douchen, ontbijten, de laatste spullen uit het huis in de caravan en auto krijgen, konden we kwart na 5 vertrekken. Het weer was niet echt je van het. Grauw en regenachtig. Normaal, in de mei-vakantie, rij ik met donker weg, en wordt het in de Ardennen licht. Nu, in Juni dus, rij je met licht weg.
Het was eigenlijk overal redelijk rustig op de weg, een zaterdagochtend dus. Rond 9 uur waren we in Saarbrücken, net na Saarbrücken, nam Y het stuur over. Met B-rijbewijs mag je een combinatie tot 3500 Kg rijden, en de Megane met de Feeling is ruim minder, dus… ik in de bijrijdersstoel.
We vervolgden onze weg door de Elzas tot de ‘vaste’ plaats (Koningsbourg) om een pauze te houden. Koffie met koek en schone toiletten, daar doen we het wel voor.
I maakte gebruik van de gelegenheid om, achterin de auto, nog wat slaapachterstand in te halen. Dat lukt aardig. Na Koningsbourg nam ik het roer, eh stuur, weer over. Met het oog op Zwitserland, de weg in Basel etc. In een redelijk tempo konden we doorrijden. De info over de toestand bij de Gotthardtunnel was wisselend. De radio sprak over een uur vertraging, de ANWB website over een half uur. We gokten, en het zal rond een half uur geweest zijn. Langzaam rijdend kwamen we steeds dichter bij de 17 km lange tunnel.
Vlak na de tunnel stopten we bij de parkeerplaats/benzinetankstation Guttardo Sud.

Na opnieuw een korte break, en plaspauze, dook Y weer achter het stuur en vervolgden we onze weg. Ook nu bleef het vrij rustig op de weg, in een gestaag tempo reden we naar de grens met Italië.

Net voor de grens nog even aftanken en hup de grens over via de caravan/aanhanger baan. Scheelt weer 2 minuten. Ook het stuk in Italië, tot aan de camping was vrij rustig.
Geheel volgens de planning reden we rond half 6 de camping op. Snel de tent van I opgezet en alle zaken klaargelegd voor de nacht. Met 3 bus/metro kaartjes togen we naar de binnenstad van Milaan.

Eerst de bus tot “De Angeline”, vandaar via Metrolijn M,1 naar Duome. Nog steeds licht, het plein voor de dom was vol en zoemde van de mensen. Winkels waren nog open, en het bleek dat ze morgen, op zondag, ook open zijn. Tja, wie rekent daar nu op.
Na wat rondgelopen te hebben in het luxe gebouw met alle ‘merken’, liepen we naar een straat met nog veel meer bekende, maar niet de allerduurste merken. Een aantal winkels werden bezocht.
Echter, de maagjes knorden ondertussen ook best wel. Dus op zoek naar een restaurant, en snel pizza’s besteld. Best een dure tent, met wijnen vanaf 100 tot 300 euro, de pizza’s waren gelukkig nog wel betaalbaar.

Na al het wandelen en eten was het alleen behoorlijk laat, cq een  lange dag geworden. Dus het werd tijd om met de Metro en de bus terug te gaan naar de camping. Net na 11en waren we terug en spoeden we ons richting bed. Heel snel was het stil en knorrig in de tent en caravan.

Het plan was om morgen, zondagochtend verder een plan te maken voor zondag en de rest van de week. Mede ivm de te verwachtte regen in Toscane.

Ik kan alvast verklappen dat we zondag weer naar de binnenstad van Milaan geweest zijn, en dat de planning inderdaad is veranderd, op het moment dat ik deze blog schrijf zitten we in Levanto ( bij de cinque terre).

Morgen volgt deel 2 en vul ik deel 1 aan met foto’s. Als dat tenminste lukt met de WiFi op de camping