Wakker worden in Levanto, je jongste dochter die spontaan om 8 uur wakker is, Panne Integrali om de hoek vinden, je eigen schaduw op het strand van Levanto weer zien, Tja, wat meer kan een mens verdragen, Zo maar een dagje in Levanto

De zon, soms wat bibberend, stond op de voorkant/deurkant van de caravan gericht, en als die er was was die gelijk warm. Gisteravond was het vrij snel afgekoeld, de tafel en de stoelen waren toen bijna direct zeiknat (condens).
Volgens de diverse weer-apps zou er over de dag verdeeld regen en soms onweer zijn, zij waren het duidelijk niet met elkaar eens, De enige die het wel goed had was het weer zelf uiteindelijk,
Er is geen druppel hier gevallen en het onweer, donderslagen, hoorden we van achter de heuvels komen. Het was op de dag zelfs behoorlijk warm. Op het strand woei een fris windje, maar getuige de rode plekken heeft de zon wel degelijk meegedaan. En ja, zonnebrand was rijkelijk aangebracht.
Het ontbijt, verse bruine Italiaanse bolletjes, werd genuttigd met kaas, hagelslag, jam en pindakaas, Met z’n 3en bij elkaar dan wel.Cappuccino en de Vanille variant begeleiden ons ontbijt.
De dames hadden stilzwijgend het programma gewijzigd, in die zin, dat ik het (nog) niet wist. Vandaag zou de stranddag worden, morgen, dinsdag, wandelen en woensdag met de trein naar waarschijnlijk Vernazza en Manarola.
Na alle ontbijtrituelen vertrokken de dames naar het strand, om daar op strandstoelen, al lezend, app-end etc de dag door te brengen. Ikzelf had nog 2 blogs af te handelen, foto’s voor dag 1 en de blog met foto’s voor dag 2.

Tussendoor zagen we elkaar op het strand. Koekie erbij en zo.
Nadat ik ook de luifel voor de caravan opgehangen had ging ik maar eens op onderzoek naar de enige vraag waar ik nog antwoord op zocht, met betrekking tot ‘de wandeling’.
Morgenochtend gaan we wandelen van Riomaggiore naar Portevenere. Echter de route begint, uiteraard, in Riomaggiore, het eerste stuk is dan een kleine 500-600 meter omhoog, waarna je over de kam van de heuvel richting Portovenere loopt. Maar, er is een optie om de eerste 600 meter omhoog te voorkomen, namelijk door te starten bij Telegrapho. Echter om daar te komen rijdt er 1x , in de ochtend, een bus naar boven, om 09:20. Echter ( de 2de echter) over het algemeen kun je in Italië bij een buschauffeur geen ticket voor de bus kopen.
De nog uitstaande vraag is dan ook… hoe kom ik aan een bus ticket.
Die vraag is opgelost, na diverse Italianen opgezadeld te hebben met mijn vraag, die zij allemaal best een goeie vraag vonden, was het antwoord, op het station bij de Cinque Terre Card balie.

Zo weer een halve pagina vol.

Er was ook nog wel even tijd voor een pauze, tussendoor.

Met 3 kaartjes in de portemonnee zijn we weer een stap verder voor morgen.
Met de meiden ging ik de ingrediënten voor de avondmaaltijd verzamelen. We eten Kip Tandoori. Dus kip, creme fraiche, paprika, en voor het Italiaanse tintje, courgettes moesten gekocht worden.
Dat lukte vrij snel, terwijl de meiden nog wat in de winkeltjes gingen kijken, begon ik de kip te snijden, marineren, groente schoonmaken en snijden. Nadat de dames er ook weer waren ging het vuur onder de pannen, en 30 minuten later stond het eten op tafel.

Dat smaakte prima, nadat de buikjes even rust hadden gehad zijn we met z’n 3en de vaat te lijf gegaan. Dat ging best snel.
Het liep al tegen 9 uur, nog even een rondje strand een frappe koffie (voor mij een ‘gewoon’ ijsje), en we waren weer terug op de camping.
Terwijl ik deze blog uit m’n duim trek zijn de meiden nog even aan het internetten bij de balie van de camping. Morgen om 7 uur op, half negen de trein en om 20 over negen de bus.
Ik weet niet of iedereen even rustig kan gaan slapen. Voor sommige wordt dit de eerste serieuze wandeling…

We hadden afgesproken tussen 8 en 9 op te staan. Dat houdt voor I in, wekker zetten.
Het was behoorlijk bewolkt, maar net geen regen. Brood hadden we nog uit Nederland, ,de dames haalden een ciabatta bij.
Met Y had ik al globaal een nieuwe planning gemaakt. Volgens diverse weer-apps zou de kans op regen, in zowel Siena als Florence, aanwezig zijn, tenminste tot en met woensdag.
In Levanto leek het wat de regen betreft wat beter te zijn. Besloten werd dan ook om maandag naar Levanto te vertrekken, alwaar we tot donderdag zouden verblijven.
Maar ook I heeft inspraak, en al pratend over wat nog in Milaan te gaan doen, we hadden de optie om voor de halve prijs van een overnachting nog de middag in Milaan te kunnen zijn, of om morgen, maandagochtend te vertrekken.
I gaf aan dat het voor wat haar betreft prima was om een stukje van de middag naar Milaan te gaan en nog in de middag te vertrekken naar Levanto.
Ik gaf wel aan dat een plaats op de camping van mijn keuze, vlakbij zee, in de middag niet echt te garanderen is.
Anyway, goeie input, voor 12en naar de stad en in de middag naar Levanto. Hopend op een gelukje en dan 4 nachten in Levanto.
Na het ontbijt, poetsbeurten, opmaken/afmaken, tent afbreken en caravan alvast vertrek-klaar maken vertrokken we op tijd richting de bus. Echter Y was haar campingpasje en ID ‘kwijt’. Dus terug naar de camping, I reed op haar Penny, klein skateboard. Zoeken… en gelukkig na een dik kwartiertje alles weer gevonden.
Opnieuw op weg, de bus stond klaar en vertrok bijna gelijk. De metro duurde even, maar toch, we waren op een redelijke tijd weer terug bij de Duome. Rijen voor de McDonald, dus een ijsje dat moest nog maar even wachten. Toen werd het H&M, met een leuke gitaar straatmuzikant voor de deur. Speelde alles van Deep Purple, Pink Floyd, Dire Straits en Led Zeppelin.

Mijn geluk want de dames waren H&M ingestormt. Y kijkt al weken tegen een leuk jurkje aan, daar kwam nu bijna een uur weer bij. Zelfs I werd dat bijna teveel.
Na H&M werd het toch een lunchje bij McD, met zitplaatsen boven. Het plein voor de Dom was behoorlijk gevuld met toeristen.
Opnieuw gingen we de Torino straat in, en geshopt werd er, t-shirts, trui, zonnebril, led horloge….
Allemaal redelijke prijsjes en het was gezellig. Ik in een grote stoel de dames joelend door de winkel.

Om toch nog enigszins op een redelijke tijd in Levanto aan te komen, had ik een tijdsvoorstel gedaan van wanneer te vertrekken. Dat matchte met de wensen van de dames, Dus rond een uur of vier waren we en terug, en vertrek-klaar en hadden we afgerekend.
De afstand naar Levanto is zo’n 220 km, maar dat is al gauw een dikke 3 uur met de caravan.
Ik reed zelf, de afdaling naar Genua is op de laatste 30 km best heftig, smalle 4 baans weg, heel veel bochten, en zoals vaker soms irritant langzaam rijdende kleine italiaanse auto’s.
Daarnaast is de afdaling van de snelweg naar Levanto ook iets wat je eerst eens gezien moet hebben voordat je zelf achter het stuur met een caravan achter de auto gaat zitten.
In een record tijd, het was en rustig, en Niki Lauda zat achter het stuur, kwamen we kwart voor 7 aan bij camping Acqua Dolce, in Levanto. En… geen bord Complet. Er was nog een plaatsje.
Met de optie morgen te verkassen, maar dat hebben we al besloten om niet te doen.

Een grindcamping, dus de haringen hadden wat overredingskracht nodig om in de grond geramd te worden.
Zo’n dag is toch best vermoeiend, dus met de laatste krachten liepen we nog even naar het strand en toen op zoek naar een eetgelegenheid. Die zijn er voldoende, maar hoe meer keuze…
Ook dat was opgelost en de pizza’s en paste konden besteld worden. Italië – België op de achtergrond en ijscoupe toe. Ook deze dag kwam weer tot een goed einde.
Iedereen kon, bij de balie, weer internetten en volgens mij sliep ik als eerste.