Wakker worden in Levanto, je jongste dochter die spontaan om 8 uur wakker is, Panne Integrali om de hoek vinden, je eigen schaduw op het strand van Levanto weer zien, Tja, wat meer kan een mens verdragen, Zo maar een dagje in Levanto

De zon, soms wat bibberend, stond op de voorkant/deurkant van de caravan gericht, en als die er was was die gelijk warm. Gisteravond was het vrij snel afgekoeld, de tafel en de stoelen waren toen bijna direct zeiknat (condens).
Volgens de diverse weer-apps zou er over de dag verdeeld regen en soms onweer zijn, zij waren het duidelijk niet met elkaar eens, De enige die het wel goed had was het weer zelf uiteindelijk,
Er is geen druppel hier gevallen en het onweer, donderslagen, hoorden we van achter de heuvels komen. Het was op de dag zelfs behoorlijk warm. Op het strand woei een fris windje, maar getuige de rode plekken heeft de zon wel degelijk meegedaan. En ja, zonnebrand was rijkelijk aangebracht.
Het ontbijt, verse bruine Italiaanse bolletjes, werd genuttigd met kaas, hagelslag, jam en pindakaas, Met z’n 3en bij elkaar dan wel.Cappuccino en de Vanille variant begeleiden ons ontbijt.
De dames hadden stilzwijgend het programma gewijzigd, in die zin, dat ik het (nog) niet wist. Vandaag zou de stranddag worden, morgen, dinsdag, wandelen en woensdag met de trein naar waarschijnlijk Vernazza en Manarola.
Na alle ontbijtrituelen vertrokken de dames naar het strand, om daar op strandstoelen, al lezend, app-end etc de dag door te brengen. Ikzelf had nog 2 blogs af te handelen, foto’s voor dag 1 en de blog met foto’s voor dag 2.

Tussendoor zagen we elkaar op het strand. Koekie erbij en zo.
Nadat ik ook de luifel voor de caravan opgehangen had ging ik maar eens op onderzoek naar de enige vraag waar ik nog antwoord op zocht, met betrekking tot ‘de wandeling’.
Morgenochtend gaan we wandelen van Riomaggiore naar Portevenere. Echter de route begint, uiteraard, in Riomaggiore, het eerste stuk is dan een kleine 500-600 meter omhoog, waarna je over de kam van de heuvel richting Portovenere loopt. Maar, er is een optie om de eerste 600 meter omhoog te voorkomen, namelijk door te starten bij Telegrapho. Echter om daar te komen rijdt er 1x , in de ochtend, een bus naar boven, om 09:20. Echter ( de 2de echter) over het algemeen kun je in Italië bij een buschauffeur geen ticket voor de bus kopen.
De nog uitstaande vraag is dan ook… hoe kom ik aan een bus ticket.
Die vraag is opgelost, na diverse Italianen opgezadeld te hebben met mijn vraag, die zij allemaal best een goeie vraag vonden, was het antwoord, op het station bij de Cinque Terre Card balie.

Zo weer een halve pagina vol.

Er was ook nog wel even tijd voor een pauze, tussendoor.

Met 3 kaartjes in de portemonnee zijn we weer een stap verder voor morgen.
Met de meiden ging ik de ingrediënten voor de avondmaaltijd verzamelen. We eten Kip Tandoori. Dus kip, creme fraiche, paprika, en voor het Italiaanse tintje, courgettes moesten gekocht worden.
Dat lukte vrij snel, terwijl de meiden nog wat in de winkeltjes gingen kijken, begon ik de kip te snijden, marineren, groente schoonmaken en snijden. Nadat de dames er ook weer waren ging het vuur onder de pannen, en 30 minuten later stond het eten op tafel.

Dat smaakte prima, nadat de buikjes even rust hadden gehad zijn we met z’n 3en de vaat te lijf gegaan. Dat ging best snel.
Het liep al tegen 9 uur, nog even een rondje strand een frappe koffie (voor mij een ‘gewoon’ ijsje), en we waren weer terug op de camping.
Terwijl ik deze blog uit m’n duim trek zijn de meiden nog even aan het internetten bij de balie van de camping. Morgen om 7 uur op, half negen de trein en om 20 over negen de bus.
Ik weet niet of iedereen even rustig kan gaan slapen. Voor sommige wordt dit de eerste serieuze wandeling…