Zo dag 2 alweer, wordt geschreven op dag 3 terwijl we aan de koffie met ontbijt zijn op de camping in Milano. Maar eerst dag 2 dus.

De wekker wekte ons, maar dat was niet erg, we wilden om 8 uur, als de camping weer bemand is, vertrekken. Ook om het voordeel van een dag eerder vertrekken een beetje te behouden.

De campingbeheerder dacht daar iets anders over, maar 20 over 8 vertrokken we. In 5 minuten zaten we op de snelweg. Bij Saverne weer eraf, om de lange bocht langs Straatsburg af te snijden.

Door de Elzas, heel veel wijngaarden, reden we van rotonde naar rotonde. Al vrij snel stopten we bij mijn ‘vaste’ benzine pomp om diesel te tanken. Euro 1,14 tegen over de 1,30 langs de snelweg.Bij Molsheim, geboorte plaats van Bugatti, reden we de snelweg weer op. Bij Koningsbourg stopten we voor koffie met pain de raisins en de sanitaire stop.

De grens met zwitserland, een uurtje verder, was zo genomen. De eerste druppels begonnen te vallen.Met de nieuwe TomTom op de iphone, en de nieuwe internetregels voor Europa heb je continue updates van de verkeersinfo. Blijkbaar, terwijl roaming aanstond, werkt dat nog niet in Zwitserland. We hadden dus geen idee wat het bij de Gothard zou gaan worden. Het was niet extreem druk op de weg, we konden goed doorrijden, de regen nam met vlagen wel toe. 4 woudstedenmeer in de mist, om maar wat te noemen. En alle watervallen, zichtbaar langs de weg, deden hun best. Vlak na de parkeerplaats van de Gothard tunnel kwamen de file borden. 4 Km. Ruim een half uur stapje voor stapje richting de tunnel..

Toen dit leed was geleden, reden we door de tunnel en stopten we net na de tunnel bij Gottardo Sud voor lunch (was bijna half 3) en sanitair. Het regende dus behoorlijk.

Ik heb hier wel zonnigere foto’s gemaakt.

Na een klein half uurtje vervolgden we onze weg. Nog zo’n 150 km tot Milano. Eigenlijk werd het wel weer wat droger, en ook aangenamer van temperatuur. Afgelopen nacht was het tot 13 graden gezakt, na de Gothard kwamen we weer in de 20 graden.

Het leek allemaal voorspoedig te gaan. Half 5 was haalbaar, we tankten nog in Zwitserland, stukje goedkoper dan Italië, daar is het denk ik meer dan 1,50, voor Diesel. Maar op 3 km voor de grens stond het weer stil. Stapje voor stapje ging het verder, er is een baan voor caravans, maar die wordt pas heel laat aangegeven, ik had wellicht de rechter, vrachtwagen baan (was leeg) kunnen nemen, maar ben net te netjes opgevoed. Toen we de caravanbaan konden nemen, werden we uiteindelijk bij de douane/grens zelf weer in de autorij gedrukt, maar dat had toch weer een kwartiertje of zo gescheeld

Nog een kleine 50 km tot de camping. De weg is hier ondertussen 2×3 banen, dus dat schiet lekker op. Bij de tangentiale, rondweg van Milaan, liep alles soepel, en al vrij snel kwamen we bij de afrit voor de camping. Iets na 5 uur waren we er.

Na de caravan een plekje gegeven te hebben hoorden we gerommel van onweer. Volgens de app zou het vanaf 6 uur tot zaterdagmiddag 12 uur behoorlijk regenen en onweren. Vanavond Milaan in gaan laten we dan ook maar even ‘varen’. Soep met brood en koffie met rosé en de bookreaders, brachten ons de avond door.

Camping aan ‘meer’ in Milaan