Vandaag een stuk wandelen, van Riomaggiore naar Portovenere. Om heel eerlijk te zijn, van Telegrapho naar Portovenere. Telegrapho ligt een 500 meter boven Riomaggiore, en daar kun je dus 2 maal per dag met de bus komen. Om 9:20 en om 14:00 vertrekt die vanuit Riomaggiore. Een kaartje aan de kassa kost 1,50, in de bus 2,50.

Maar eerst nog even opstaan. Om op tijd voor de bus te zijn moeten we de trein van 8:44 nemen. Lopen naar het station, eerst douchen, brood halen en eten, plus bammetjes voor onderweg.

Kortom om 7 uur ging de wekker voor mij, zodat ik kon douchen en brood halen, en C start haar ochtend ritueel iets later. Bij de bakker moest ik nog 10 minuten wachten, de bruine broodjes lagen nog in de oven. Voor verse broodjes wacht je graag.

Na het ontbijt etc. vertrokken we iets na half negen. De tijdsberekening hebben we naderhand nog eens overgedaan, want het is toch gauw een kwartiertje lopen naar het station. Om de trein van 8:44 te halen, was het dus even flink doorlopen. Dit keer geen rij, en dus snel kaartjes bij de kassa gekocht. De trein was op tijd, maar wij waren gelukkig ook op tijd. Om 9:02, volgens het spoorboekje arriveerden we in Riomaggiore.

Even oriënteren, welke kant ook alweer op, door de tunnel kwamen we aan bij het centrum. Dubbel checken bij de lokale politieagent, Alles klopte en inderdaad om kwart over 9 kwam de bus aan. Iets voor 10 uur waren we boven bij Telegrapho. Ook met de bus ben je even onderweg.

Er stond een grote groep met ‘ouderen’, ja nog ouder, zich klaar te maken om te vertrekken. C regelde nog even een sanitaire stop, en roets we konden deze groep voor blijven.

De wandeling van Telegrapho naar Portevenere zou zo’n 3 uur gaan duren, volgens de wegwijsbordjes. Onderweg wordt de route aangegeven d.m.v. de bekende rood/wit/rode banden op bomen en rotsen. We lopen over bospaden, soms verharde paden, maar ook over paden uitgesleten uit de rotsen,we lopen over de heuvelkam. Rechts en links begroeiing tot 500 meter lager. Rechts is daar de zee.

Vooral het dalen, we lopen golvend op en neer, bij de in de rotsen uitgesleten paden is opletten. NU droog, dus grind en zand om op uit te glijden, bij regen wordt dit modder, met hetzelfde effect.

Normaal is Campiglia een eerste stop, zo ongeveer na een uur. Het afdalen naar Campiglia is op zich al mooi. Naast de kerk is een tentje ,met een tuin met o.a. picknick tafels. Helaas ook dit jaar dicht. Even verder drinken we wat van het water en ice tea dat we meegenomen hebben.

Uitgesleten rotspaden.

Het weer is prima, grote delen lopen we tussen de bomen en is het aangenaam koel, zo gauw we in de zon lopen loopt de temperatuur al snel op. Er zijn best wat mensen onderweg, we komen regelmatig tegenliggers tegen en zo nu en dan worden we ook door mensen ingehaald die deze route ook lopen.

C kijkt goed uit bij het afdalen, Ook al doe je alsof het een trap is waar je tree voor tree afdaalt, de treden zijn niet allemaal even netjes neergelegd, en de trap is al even niet meer geveegd. Het gaat allemaal gelukkig goed, alhoewel we zo nu en dan wel een klein schuivertje maken.

De beloning van de wandeling zit m in het laatste stukje, Met zicht op Portovenere daal je langzaam af tot zeeniveau.

Je ziet dan o.a. het ‘Genuaanse’ fort, uit de tijd dit werd gebruikt om Genua te beschermen tegen Sienna en Florence. Rechts ook een middeleeuws kerkje.

Ook al kun je op een gegeven moment het ‘eindpunt’ zien, er moet nog wel even afgedaald worden. Dit laatste stuk is vooral rotsachtig en weinig pad. Vanaf het fort loop een stenen trap tot het dorp. Het eerste wat je daar tegenkomt is bankjes en een waterkraan. Heerlijk,

Net om de hoek, door de oude poort heen, zo’n 50 meter loopt, ligt nog een beloning, een ijswinkel met erg lekker ijs, Op een stoepje genieten we van alweer een ijsje.

Uiteraard lopen we daarnaar nog verder door het dorp. Het lijkt een beetje op de Cinque Terre’s, het wordt ook wel eens de 6de Cinque Terre genoemd. Ook hier een hoop leuke winkeltjes en de nodige restaurants. Verder veel bootjes, je kunt hiervandaan o.a. terugvaren naar Levanto.

Eerst even de rest van de bammetjes opeten. Nog een foto maken van het gezicht van Portovenere. We zitten ondertussen op iets na 2 uur.

We besluiten terug te gaan met het idee om nog uit te stappen bij Riomaggiore, om deze Terre ook nog eens verder te bekijken. Van Portovenere kun je met de bus naar La Spezia, het Den Helder (marine) van Italië. vandaar met de trein terug langs de Cinque Terre’s tot Levanto.

De bus is gauw geregeld, het kaartje ook, dit keer uit de automaat valkbij de halte. De juiste uitstapplaats, de bus rijdt niet naar het station van La Spezia, zit nog in m’n geheugen. Al met al neemt dit ook een half uurtje in beslag. Op het station stond de trein al op ons te wachten. We hebben een enkeltje van La Spezia naar Levanto, en wilden uitstappen bij Riomaggiore, maar net voor Rio werd het kaartje gecontroleerd en ‘geknipt’. Eigenlijk kunnen we dus niet uitstappen en later de reis vervolgen nu het kaartje al geknipt is. Dus… dan maar terug naar Levanto, zijn we te eerlijk, of bang

In Levanto is het nog geen 5 uur, dus veel winkels zijn nog dicht, vooral de supermarktjes etc. Voor vanavond staat er pasta op de kaart. Dus eerst na de camping, bookreaderen en later langs de supermarkt voor gehakt, en groentes van de groenteboer.

Penne met saus, gevuld met ui, wortel en courgettes, ook nog een paar tomaatjes. Het was lekker, en er is nog genoeg saus voor morgen. Echte Hollanders zijn we

Nee, geen mud aardappelen bij ons. Na de vaat kwam deze blog over vandaag uit m’n duim.