Dag van vertrek, dag van aankomst, dag van, volgens de verwachtingen, fikse onweersbuien tussen 12 uur en middennacht. We gaan het zien, en voelen

We wilden rond 9 uur vertrekken, dan zouden we tussen 12 en 1 bij de camping in Siena zijn, zo’n 240 km rijden. Dus, vanaf zeven uur, brood halen, bij 2 bakkers, want die bruine bolletjes zijn erg lekker van die ene, en die witte rosetto’s nu net weer van die ander. Douchen, ontbijten en de caravan rijklaar maken, Alles wat los is vast maken, vuilwater tank legen en opruimen, gas dicht, dak naar beneden, de stoelen, tafel en luifel hadden we gisteren al opgeruimd.

Auto op z’n plaats zetten, en, met ontzag van wat publiek, de caravan met de mover achter de auto rijden. Na betalen en de laatste afwas reden we iets na 9 uur de camping af. Voor de zekerheid weer even aftanken en hup naar de snelweg.

De route naar Siena, via de snelweg, leidt ons langs Lucca, Pistoia en Florence. Vanaf Florence was de ‘snelweg’ in het verleden op sommige  plaatsen echt waardeloos, gaten, kuilen oneffenheden, iets waar met name de caravan niet blij mee was. Een groot gedeelte van deze weg is ondertussen van nieuw asfalt voorzien. Maar om de herinnering levend te houden zijn er nog een aantal gaten en oneffenheden niet van nieuw asfalt voorzien. Je schrikt je echt te pletter als je bij een brug een rand van asfalt op je af ziet komen, van zo’n 10 cm hoog en asfalt onder 45 graden. Bonk.

Zo’n 10 km voor Siena kon ik C nog net wijzen op Monterigione, de ‘buitenpost’ van Siena, een rond stenen fort achtig plaatsje. Zie één van mijn eerdere blogs over Toscane.

Net voor half één reden we de camping, ColloVerde, op. Plaats zat, en zoek zelf maar een plekje. In verband met de nog wat opspelende bovenbenen van C zochten we een strategisch plekje. DIcht bij de toiletten, dat staat los van de bovenbenen, niet al te ver omlaag, de camping ligt op een heuvel  met diverse niveau’s, maar ook niet te ver van het zwembad.

Het weer hield zich toruwens niet aan de voorspellingen, vooralsnog. Graadje of 26 en gewoon lekker.

Na de lunch besloten we eerst naar de grote Coop, beneden aan de berg, te gaan om in iedergeval nog een flesje wijn etc. te halen. Na alle kleine kruidenierswinkels was deze supermarkt wel weer even een openbaring. Na het tellen van alle soorten pasta’s gingen we verder met onze core business van dit bezoek, wijn zoeken.

Helaas was die mooie fles Chianti, net in de aanbieding, maar alleen voor mensen met een klantenpas, zonder de aanbieding iets te duur. Maar met een fles rosé, en nog wat andere waren, reden we terug naar de camping. Daar was het tijd om van de nog aanwezige zon te gaan genieten bij het zwembad. Helaas met één ereader minder, daar was het scherm op de één of andere manier van gekraakt.

C zwom 12 baantjes, ik hield het bij 2,5. Wandelen gaat mij beter af, zwemmen, that’s different koek. Het liep al weer tegen 4 uur, er kwamen wel wat donkere wolken aan, maar het weer was nog steeds goed. Het werd tijd om naar de stad te gaan, winkels kijken, en vanavond eten in Siena. Met de bus reden we naar het centrum. Aan het begin van de lange winkelstraat stapten we uit, en van etalage naar etalage liepen we richting het hart van Siena.

Maar, we waren nog maar net op weg, of de eerste dikke druppels begonnen te vallen. Het liep ondertussen tegen 6 uur, Paraplu op, en nog steeds van etalage naar etalage lopend liepen we verder. Bij het Piazza del Campo werd het toch wel tijd om even te schuilen. We waren niet de enige. Nadat de regen, en onweer, flink te keer waren gegaan liepen we onder één paraplu verder. Bij een kaarsenwinkel liepen we even naar binnen. Deze winkel had alleen maar handgemaakte kaarsen. Er waren 2 dames bezig met het maken van kaarsen, erg kunstig, en een geduldig werkje. De eigenaresse gaf ons uitleg.

Haar collega is hier bezig met een penseeltje een tekening aan te brengen op de kaars. Als ‘verf’ gebruikt zij diverse kleuren kaarsvet, die in lepels warm gehouden wordt boven theelichtjes.

Na een aantal blikken op de Duomo van Siena geworpen te hebben, besloten we nog even te gaan schuilen en namen we een cappuccino in een eettentje. De regen hield nog even aan. Toch maar weer verder, het was zo rond 7 uur, want we wilden voor wat te eten gaan kijken. Uiteraard niet op het piazza del Campo zelf, als toerist betaal je daar de hoofdprijs ten slotte. Dus we gingen wat kleinere straatjes in, in de richting van het busstation. Na diverse menu kaarten bekeken te hebben kozen we voor een klein restaurantje. C verbaasde zich dat ze ook hier blijkbaar voor bestek en brood moest betalen, coperco of coperto. Tja, het blijft italië.

De keuze werd een bruschetta samen delen, en risotto met pecorini (geitenkaas) voor C en pasta pici met een pecorini saus en zwarte peper voor mij. Niet al te grote porties, maar de smaak, pecorini is echt lekker, compenseerde dat voldoende. En uiteraard Vinno del Case, huiswijn dus, zo te proeven een mooie chianti, om de smaakpupillen te kietelen. En water om dat proces zo nu en dan wat af te dempen. Kortom een heerlijke maaltijd.

De klok liep door, ik wilde nog graag een paar nachtfoto’s maken. Dus liepen we terug naar de Duome en piazza del Campo.

En verder richting de bushalte teruglopend maakte ik op diverse plekken nog wat foto’s zoals de bank van Siena, één van, of misschien wel de eerste, echte bank. Onlangs nog in het nieuws omdat deze bank om dreigde te vallen en Italië aan Europe moest vragen of ze deze bank met overheidsgeld mochten ondersteunen. Waar we, Europe, nu net hadden afgesproken om dat niet meer toe te staan. Uiteindelijk is de bank, met 5 Miljard of zo, toch gered.

Bij de bushalte aangekomen was het even uitzoeken hoe laat de bus zou komen, Oeps, het is kwart over negen, en de volgende, en laatste bus, voor vandaag komt om kwart voor tien. Even goed navragen of die bus dan wel langs de camping gaat. Dat gelukkig wel, bijna alle wachtenden moesten naar de camping. En inderdaad de bus bracht ons naar de camping, waarmee deze dag ook weer ten einde kwam. De regen was ondertussen over.