Vrijdag, de laatste dag dat we wat gaan fietsen. We wilden relatief vroeg vertrekken, zodat we niet opnieuw tijdens de lunchbreak in een dorpje komen met gesloten winkels. We willen graag naar de geschilderde visserhuisjes van Les Salines. Uiteindelijk toch nog half 11 vertrekken we. We worden verrast door het fietspad. Een groot deel is door het bos, mooie paadjes, wel wat heuvelachtig als je geen e-bike hebt. Na een kleine 10 km zijn we in Le Grand Village-Plage. Daar zijn de eerste winkels, o.a. werd er net een gebouw over eco en energiezuinig wonen geopend, met een marktje. Maar daar kwamen we niet voor.

Na wat vragen vonden we uiteindelijk de route naar Les Salines, een soort ‘zaanse schans’ van het eiland. Er zijn wat gekleurde houten huisjes, een museum, een hal met zoutprodukten en wat horeca, ook uiteraard wat zoutvlakken waar de zoutwinning in diverse stadia te zien is. Daar werd niet gewerkt. Leuk was het wel.

Om toch nog wat meer van het eiland te zien besluiten we naar Le Chateau d’Oléron te fietsen. Met behulp van de fietskaart en onze ogen lukt het een shortcut te vinden ipv om te moeten rijden.

Nog net voordat de winkels sluiten komen we aan in Le Chateau. Eindelijk weer een plaatsje met wat meer winkels, en de markt, inclusief de markthal, was nog in volle gang. Vluchtig probeerden we zoveel mogelijk winkels te bekijken. Ook waren er diverse winkels met woonaccessoires, Zee gericht, Leuk dus. In de markthal vroegen we nog hoe je die oesters nou moet eten, ja, dus toch kauwen. Aan onze gezichten was te zien dat we geen klanten gingen worden.

Voor de lunch trakteerden we onszelf op een flinke friet met orangine. Die franse kunnen beste frietjes bakken. Op het terras werd de hele friet soldaat gemaakt. Omdat we nog steeds het idee hadden dat er een chateau in Le Chateau zou moeten zijn, fietsen we wat verder rond, Het enige wat er te vinden was is de z.g. Citadelle, de oude verdedigingswerken, maar een chateau is ons vooralsnog ontgaan.

Net buiten Le Chateau kwamen we bijgaande badhokjes tegen.

Ik denk dat er nog een voorraadje felle kleuren ergens in de aanbieding was. We fietsen verder langs de oostkant, langs de kust. We kwamen langs veel oesterbedrijven, en opeens zagen we een verzameling oude gekleurde vissershuisjes. Volgens Google De Cabanes de Pecheurs. Die waren ons vooralsnog ontgaan, maar gelukkig dat we er gewoon langs fietsten. Een 10-15 tal houten hutjes ook in felle kleuren, naast een geul, die door het eb nu droog stond, waar vroeger vissers woonden. Tegenwoordig zit er van alles, vooral creatieve mensen die e.e.a. verkopen.

Ik hoop wel dat mijn fietsverzekering dit dekt, 2 weken franse eilandjes.

Met vloed liggen alle bootje dus weer te drijven. Na een tijdje wat foto’s gemaakt te hebben, fietsen we verder. Via een mooie weg, en ja opnieuw erg veel zon, kwamen we uiteindelijk in Saint Pierre. Bij de Lidl haalden we nog wat zaken voor vanavond en morgen. Rosé, bier en brood.

Op de camping namen we even wat rust met een goed glas. Ik begon al een klein beetje met opruimen. We willen morgen vroeg vertrekken om dan net in de middag aan te komen in Parijs. Het weer wordt daar de komende dagen erg mooi, 28-31 graden.

Na een tijdje namen we de badlakens, ereaders en parasol mee op de fietsen en gingen we nog een bij het strand liggen.  C heeft nog vergeefs naar iets eetbaars gezoch, en overwogen om in de zee te gaan zwemmen (teveel groene gladde rotsen). Maar de bookreaders maken overuren.

Het avondeten bestond uit brood met omelet en kazen en een yoghurt toetje. Na het avondeten werden de meeste buitenspullen opgeruimd. De caravan had ik ondertussen ook al gedraaid, zodat me deze morgen wat makkelijker en zonder al teveel lawaai van de mover aan kunnen koppelen. C is bezig met de engelse les, en ik sluit deze blog voor vandaag af.