Geen 4 uur vanmorgen, maar half 7. De campingpoort gaat voor 7:30/8:00 niet open. Na een ontbijtje met cappuccino vertrokken we zo kwart over 8 van de camping. Eerst even aftanken, langs de snelweg is het veel duurder. En even later reden we de tolweg van Milaan naar Bologna weer op. 2×3 baans, maar het was een gekkenhuis. Even weer acclimatiseren. Snelle auto’s, dicht op elkaar, op de derde baan, de rest op de middelste, met veel vrachtverkeer rechts dat elkaar ook nog eens traag inhaalde over de middelste baan.

Na Bologna bogen we af naar de snelweg richting Ancona, dat was zelfs een stuk 2×4 baans, hetgeen zo en zo aangenamer was. Na een tijdje begon de verkeersdrukte wat af te nemen. Wat wel prettig was. Toen we deze snelweg richting Ancona opreden vertelde TomTom ons dat we de eerste 505 kilometer vooral rechtdoor moesten. Dat is best een eind op één weg.

Het weer ging wat heen en weer, de temperatuur kwam even boven de 20 graden, maar bleef er verder net onder. Landinwaarts waren donkere wolken, richting de zee was het wat lichter.

2 plaspauzes en één tankbeurt verder verlieten we na 505 km de snelweg. Eerst konden we nog redelijk doorrijden op een 2-baans weg. Na een tijdje werd dit een kronkelig bergweggetje omhoog en omlaag. Op een bepaald punt volgde TomTom een andere route dan die van de borden, Vieste links, wij met TomTom rechts. Echter, dat ging niet goed, links af zei Bram, TomTom, jaja, en die verbodsborden dan geen toegang voor Campers en Caravans. Zo te zien veel te stijl naar beneden. Terug maar en de gewone borden even volgen. Weliswaar nog steeds kronkelend omhoog en omlaag. De laatste 5 km ging over smalle ‘paden’.

Wel mooie vergezichten zo nu en dan.

Bij de camping hadden we geluk. Enigszins vol, maar als we ‘genoegen’ namen was er wel plaats en konden we in de komende dagen nog van plek wisselen als mensen vertrokken.

We konden kiezen uit 3 plaatsen, één beviel gewoon prima, dus neerzetten. De caravan werd door een campingmedewerker naar z’n plaats gebracht.  Met een 4-wheel drive Panda diesel. De hellingen lieten ze niet aan de kampeerders over.

We kwamen zo half 6 aan. Nadat de caravan op z’n plek stond en de basiszaken, waterpas zetten, tafel en stoelen, fietsen van en uit de caravan etc. Keek C nog even in de kampwinkel voor wat te eten voor vanavond. Helaas was er al geen brood meer te koop. Dus op de fiets, paar kilometer terug, naar een supermarktje, Brood per kilo, homp uit een brood zo groot als een hollandse kaas. Zelf hadden we nog pindasoep en kroepoek. Lekker kruidenkaars op de sneetjes broodhomp.

Na het avondeten gingen we nog even de omgeving verkennen. Strandje, rotstuin en in de verte Vieste.

Na de wandeling koffie/thee en het schrijven van deze blog. Zo zijn we weer in één keer bij op de dag zelf. Plannen voor morgen… De zon voelen, het is behoorlijk fris, met zeewind, ‘s-avonds, omgeving verder bekijken, strand onderzoeken, watertemperatuur voelen en waarschijnlijk wel naar Vieste.

Om 4 uur gingen er 2 wekkers af. Dat werkte. Binnen no-time waren we klaar om te vertrekken. Om 4:33 reden we van het erf af. Het weer en het verkeer werkten mee. Het was bijzonder rustig op de weg. Om half negen reden we door Saarbrücken. 10 uur plaspauze bij de Aire van Koeningsbourg, ja die met die 2 tamme ooievaars die op het parkeerterrein rondlopen.

Half 12 of zo reden we zwitserland binnen bij Basel. Daar hadden we iets filevorming. Daarna nog een dik half uur voor de Gotthardtunnel. Na de Gotthard een plaspauze bij Gottardo Sud. Bij Chiasso, toegang tot Italië, waren we dit keer brutaal genoeg om via de vrachtwagen baan bij de grens door de bus en auto met caravan doorgang te rijden en lieten de 2 auto rijen letterlijk links liggen.

Bij Milaan werkte een kop- en staartbotsing, niet met ons, flink tegen, ruim een half uur vertraging. Maar net voor 7 uur reden we bij Camping Arizona te Salsomaggiore Terme het terrein op. Een lange auto dag, een kleine 1000 kilometer afgelegd.

We waren op alles voorbereid, website en kritieken goed doorgelezen. Dus kopietje paspoort meegenomen etc. Een plaatsje was uiteraard beschikbaar, en de Feeling stond dan ook gauw op een plekje aan de stroom. Even de camping kort bekeken, de laatste spullen uit de auto in de caravan. De auto moet ‘s-nachts op het parkeerterrein staan.

Daarna was het tijd voor een pizza en een lekker glas wijn.

Na afloop nog even wat gewandeld, en daarna bookreader lezen en blog bijwerken. Internet is er helaas niet, alleen tegen betaling, en 4G is buiten bereik. Dus dag 1 is wel op dag 1 gemaakt, maar wordt op dag 2 op het web gezet.

Morgen rijden we naar Puglia, waarschijnlijk een camping in de buurt van Vieste, een 700 kilometer. Dus dat lijkt wel te doen, Om 4 uur kunnen we niet vertrekken, maar 8 uur moet lukken.