De eerste ‘echte’ dag vakantie. Gisteravond was het best fris, het zeewindje koelt alles snel af. Zo warm als thuis word het nog even niet.

We waren bijtijds wakker. Ik zelf helaas al om 4 uur. Dat krijg je als je eens een keer vroeg op vakantie gaat, de interne wekker neemt het over. Na gedoucht te hebben haalde ik brood bij de campingwinkel. 2 witte italiaanse bollen en een bruin stokbrood. Het ontbijt met koffie ging er prima in.

We reden nu eerst even op de fiets naar de lokale supermarkt, om eten te halen voor vanavond. Het gaat pasta worden, origineel in Italie. Gehakt, groenten en pasta was nog nodig. Saus in een potje hadden we voor de eerste maaltijd van huis meegenomen. De keuze is hier zo groot, dat het maar beter is, om tijd te besparen, om de saus van huis mee te nemen Verder namen we ook al wat flessen drinkwater mee.

Na één en ander in de caravan achtergelaten te hebben, vertrokken we op de fiets naar Vieste. Dat was prima te doen op de fiets, wat heuveltjes op, maar daar heb je dan ook een e-bike voor. Vlak voor we bij het centrum aankwamen zagen we een groente en fruit markt, Champignons waren we in de supermarkt niet tegengekomen. Op de markt is dat blijkbaar ook geen gangbaar item.

In het centrum zochten we ons een weg naar de oude stad. Het deel met steegjes en trappen. Met een aanwijzing van iemand op een terrasje vonden we onze weg.

Bij een gebouw, en in de schaduw, lieten we onze fietsen achter. De straatjes en steegjes ogen schoon, er zit van alles, kleine winkeltjes, restaurants, ‘gewone’ woningen, B&B’s en hotels.

Dit behoord nog tot het nieuwere deel van Vieste.

Het ‘sfeertje’ was er voor mij niet direct. Misschien dat het er ‘s-avonds gezelliger uitziet. Terug naar het nieuwere deel. Hier zijn ook wat winkelstraten. Bij een bakkerszaak aten we nog een koek met walnoten, honing en nog wat gezonde zaken. Beetje bladerdeeg achtig, en best lekker.

Nu kwam het spannendste deel, waar staan de fietsen? Na ons gesjouw door het oude deel en het nieuwe deel waren we de oriëntatie een beetje kwijt. Maar gelukkig zagen we een park dat ons bekend voorkwam van de heenweg. Van daar vonden we onze fietsen weer terug.

We willen nog wel een keer terugkomen, maar dan wat later op de dag, of tegen de avond aan. Op de terugweg toch nog maar wat fruit op de markt gekocht.

We merkten opnieuw dat de zeewind best fris is. Het is dus zaak om uit de wind te blijven. Op de camping is het ‘beneden’, bij de ingang best aangenaam, terwijl waar wij staan, iets hoger, de zeewind vrij spel heeft.

Terug op de camping namen we de tijd om te lunchen en lekker te lezen. Op een bepaald moment wilden we eigenlijk ook aan het strand gaan lezen. Het zeewater was ‘fris’, als de zon nog beter z‘n best doet krijgt het een kans, maar nu, ook met de zeewind, no-way.

Het lezen aan het strand werd pas aangenaam toen we een plaats gevonden hadden waar de wind geen rol speelden als we maar plat op het zand lagen. Dus maar even de strandlakens gehaald en lekker liggen luieren en/of bookreader lezen.

De zon doet dan best z’n werk , merk je dan. Dus opnieuw op een bepaald moment was het wel slim om toch maar uit de zon te gaan. Terug naar de caravan, drankje erbij en verder lezen.

Na al dat luieren was een wandeling even op z’n plaats. Langs de rotsachtige kust zocht C naar de zaden van de paarse plantjes die we overal zagen. We zijn benieuwd of het volgden jaar wat oplevert. Net over een heuvel zagen we een gerestaureerde wachttoren. Leuk buitenhuisje, nu, zo te zien.

Zo tegen 6-en werd het tijd om te gaan koken. Ik had de groente al gesneden en C ging op het gasfornuis te keer. Een grote pan groente met saus en penne-pasta was het resultaat. Genoeg saus voor 2 dagen. De saus was door de Paprika Pikante best pittig.

Met een gevuld warm buikje smaakt een cappuccino extra lekker. Na het vaatje gingen we weer verder in onze boeken.