Op een wat normalere tijd werd ik wakker, de zon deed al z’n best. Na een tijdje besloten we toch ook maar op te staan. Douchen, brood halen, ontbijten, en een plan voor de dag. Vanmorgen zouden we met de auto terugrijden naar Peschici, zo’n 15 km terug. In de middag zouden we opnieuw naar Vieste gaan, op de fiets. Tussendoor lezen en op het strand liggen.

Met de auto vertrokken we richting Peschici. We mijmerde erover dat we dit ook met de e-bike konden doen, totdat de hellingen wat heftiger werden. Toch maar niet. In Peschici zochten we een parkeerplaats. voor 2 kwartjes per uur konden we parkeren. Het oude centrum lijkt een beetje op dat van Vieste. Veel leuke zaakjes, smalle wegen, maar iets minder trappen. Gelukkig was alles open, ondanks de zondagsrust.

We hadden voor 2 uur in de parkeerautomaat gestopt, maar er was voldoende te zien om de 2 uur rond te komen. Leuke t-shirts, sieraden etc. etc

En verder uiteraard restaurants en winkels met allerlei lokale waren, zoals olijfolie, pasta’s etc. En allerlei lokale handarbeid artikelen.

We vermaakten ons prima, en keken ook nog lekker van een bankje naar de zee beneden ons.

Net na 12en zochten we de auto weer terug en reden via een mooie route langs de kust weer terug richting de camping. Bij het supermarktje, Simply, haalden we nog een rol lekkere graankoekjes met rode bessen en een zak chips voor bij de wijn in de middag.

Op de camping aten we onze lunch op en daarna kregen de bookreaders weer alle ruimte. Er was minder wind dan gister, en de zon deed z’n best. Na een tijdje liepen we met badlakens en de bookreaders naar het strand, om ons bruinings-schema weer op pijl te brengen, Ik spierwit en C p….ie bruin. Tegen 4 uur verlieten we het strand en na een kort tijdje namen we de fiets naar Vieste.

In Vieste was het wat drukker dan gister. Het leek gelijk een stuk gezelliger. We gingen ook hier de oude stad in, genoten van alle winkeltjes. Carla slaagde voor een verjaardags kado, voor haarzelf, dus die ‘stress’ is ook weg

We liepen van de ene naar de ander leuke zaak, soms met wat moeite om de verkoper weer van ons af te krijgen, maar dat drukte de pret niet. De restaurants waren zich al aan het opmaken voor het diner, en de stad zag er schitterend uit in de namiddag zon.

Ondertussen genoten we ook nog van een coupe ijs met aardbeien. Maar aan deze pret kwam ook weer een einde toen we besloten terug naar de camping te gaan.

Fietsend langs de kust kwamen we uiteraard langs een Trabucco, dat zijn houten vissershuisjes, waar vanaf de vissers met een groot kruisnet vis proberen te vangen. Die zijn al vrij oud, maar worden nog steeds gebruikt. Het voordeel is dat je bij alle jaargetijden en alle waterstanden kunt vissen…

Er zijn er hier vrij veel, vlak bij de camping ook al.

Terug op de camping was het eerst tijd voor een borrel, wit en rosé wijntje met chips. Daarna werd de pasta saus van gister gemengd met vers gekookte pasta. Dat smaakte opnieuw prima. Na het vaatje en de bookreaders speelden we nog yatzee, nu dus even tijd voor de blog.