Op bijna 2/3 van onze reis/vakantie. Het voelt al veel langer. Na het wakker worden standaard zaken zoals brood halen, ontbijten etc. Idee was om op de fiets naar de grotere supermarkt te gaan. Maar even onderweg, en heen is 8-9 km heuvelop, bleek de accu van mijn e-bike bijna leeg, dus toch maar niet. Dan maar met de auto. Na het winkelen in de koele winkel trotseerden we de 30+ graden, die nu al een flink aantal dagen achtereen ons tempo beïnvloedt, met de auto met airco.

Op de camping terug ging C naar het zwembad om haar baantjes te zwemmen, ik volgde wat later voor mijn baantje. Alhoewel de temperatuur dus 33-34 graden is hangt er toch een aardig wolkendek. Geeft een raar gevoel. Het water van het zwembad was aangenaam.

Na het zwemmen was het tijd om te lunchen, ja, je doet zoveel op zo’n dag, lijkt wel vakantie. Na de lunch ruimden we al een deel van de spullen op. Morgen rijden we naar Pompeï. Om op tijd te vertrekken ruimen we op wat niet meer nodig is. Ook omdat we zo naar Lecce gaan en dus b.v. tafel en stoelen niet meer nodig hebben.

Om half 3 vertrokken we naar Lecce om Marian en Millo, goede vrienden van C, te ontmoeten. Een klein uurtje rijden, 62 km, en we waren er. Op zoek naar de afgesproken parkeergarage kwamen we ze al tegen. Millo, italiaan, begint al aardig in te burgeren in Nederland, want hij had een gratis parkeerplaats gevonden, Dus C stapt uit en Millo stapt in om onze auto ook daar neer te zetten. En inderdaad vanaf 14:00 gratis parkeren. Weer 2-3 euro bespaart.

Lecce is synoniem aan de barok, zeggen de boeken en de folders. En Barok is uitbundig met tierelantijntjes, heb ik begrepen. En dat was ook wel te zien.

Dit is bij de cathedraal (Duomo) van Lecce. De oude stad is gezellig, barok en vol met leuke zaakjes, hoekjes, terrasjes, balkonnetjes etc.

Deze klok viel mij op bij een bankgebouw. Barok, geen idee. Maar apart, zeker.

Blijkbaar is er ook nog een link naar de tijd van de Romeinen. In het centrum was ook nog een Romeins amphi theater aanwezig.

Er was niet veel verbeelding voor nodig om hier leeuwen, slaven en andere romeinse zaken te zien. Diverse hekken en toegangen.

Na een tijdje rondwandelen namen we een drankje op een terras. Een ijsje was al eerder verorberd. Maar om de tekst nu opnieuw te schrijven… veel te warm hier.

In een vitrine van een barretje zag ik nog een ouderwets espresso apparaat.

Zo was er overal wel wat grappigs te zien. Omdat uren wandelen door Lecce niet echt ging gebeuren besloten we op zoek te gaan naar een restaurant. Gelukkig is Millo italiaan, en het lukt dus om een tentje te vinden die al ruim voor 20 uur eetgasten wilde ontvangen.

Na een ‘hevige’ discussie lukt het om een voorafje te bestellen. 4 mensen, 4 meningen, italiaanse kaart, italiaans ober (dame) met dagmenu suggesties…. kortom. Het werden uiteindelijk 3 voorgerechten. Gefrituurde bloemen van courchettes, in deeg met nog wat keukenroom er in. En 2 verschillende bruschetta’s. Een met standaard tomaat etc. en één met hele sterkte kaas, direct op het toast meegebakken en ansjovis. Aparte combi, de vis proefde je nauwelijks, de graatjes zaten tussen je tanden, en de kaas overheerste, soort italiaanse tenenkaas.

Uit het hoofdgerecht kwamen we uiteindelijk ook wel. 2x Lasagna, één maal pasta, handgemaakte oortjes (lokaal gemaakt) met tomatensaus etc. En één maal ravioli met allerlei visachtige zaken, zoals mossels, inktvis, krab en kreeft. De laatste 2 werden door C en Millo enigszins gedeeld.

Als enige waagde ik het om een cappuccino te bestellen, tja mij smaakt die prima, dat het ‘not done’ is om die na 11 uur ‘s-ochtends te bestellen, dan maar toerist.

Na het eten liepen we door het oude centrum richting onze auto’s. Een, zo te zien, afrikaanse artiest was schilderijtjes met lijm en verschillende kleuren zand aan het maken. C en Marian lieten het hen uitleggen. Kijken kijken, niet k….

Bij de auto’s namen we afscheid. Hun vakantie begint net, B&B en huur auto, onze vakantie is net over de helft. Morgen gaan we richting Pompeï.