Zo, het was een vroege vandaag. De wekker om 6 uur, dus kwart voor 6 ging ik douchen. We wilden graag bijtijds vertrekken, zo rond 7 uur. Plan was of Florence, zo’n 500 km of Sarteano, zo’n 370 km. Werd het Sarteano, dan zouden we morgen naar Florence gaan,

Het weer voor Florence zou erg warm worden. En de stad wordt steeds drukker. Door de hoeveelheid mensen zie je de stad niet meer.

Na ontbijten, douchen etc en de caravan weer volladen reden we om kwart over 7 de camping af. Sarteano ben ik al eens eerder geweest, terug te vinden in de blog van Toscane van 5/6 jaar geleden. Het ligt ruim onder Siena, naast de Monte Amiati, en op een redelijke afstand van de highlights van de Val D’Orcia. Allemaal al in eerder blogs te zien, Daarnaast heeft de camping in Sarteano een aantal zwembaden waarvan het water direct uit een bron komt, medische werking.. en constant 25 graden. Er wordt niets aan gedaan, van de bron in het zwembad en van het zwembad in een goot de vallei hier verder in. En dat was wel een zeer verkoelend idee.

Na de 370 km, net voor 12 uur, kwamen we bij de camping aan. Nog voor de receptie stopte ik de auto en liep naar de bakker die net voor de camping zit en haalde voor die sloot, voor de siesta, brood.

Gelukkig was er nog plaats en even later stond alles weer op een plekje, inclusief luifel, want de schaduw moesten we vandaag zelf maken. Na de lunch vertrokken we met de badhandoeken naar het zwembad. Helaas geen foto van het zwembad, maar opnieuw kijk maar in een vorige blog, van een jaar of 5/6 geleden.

Het zwemwater was zeer aangenaam, en we waren zeker niet de enige. De ‘strandstoelen’ en parasols waren ‘on the house’. En met de schaduw van de boompjes maakte dat ons zwemplezier compleet.

Zo half 5 besloten we nog even het dorpje/stadje in te gaan. Klein, maar authentiek.

De mensen kwamen na de siesta de huizen uit in de koelte van de schaduw van de huizen, en beppen uiteraard. In zo’n stadje kun je zulke mooie foto’s maken, maar soms kijk je er gewoon overheen.

Zo’n kleur scooter past hier gewoon goed.

Na pinnen reden we weer terug naar de camping. We wilden nog even met de auto naar Montalcino, de hoofdstad van de Brunello wijnen, maar dat was met 50 km net iets te ver van het goede. Dus werd het La Foce, bekend van de ansightkaarten. Een kleine 10 km, en ook leuk.

Via de bekende Toscaanse kronkelweg leidde TOm TOm ons de juiste  kant op.

Maar eerst een zadenstop voor C, mocht je volgend jaar plantjes zoals hier boven, bij haar in de tuin zien, dan weet je bij deze waar die vandaan komen.

La Foce dus, de lucht was zwaar bewolkt, dus geen zonnige foto. Het zigzag straatje met de cypressen is vaak te zien, maar wij hebben m live gezien. Je moet er even wat voor doen, steil boeren paadje naar beneden, stukje door hoog gras en onkruid, en dan kan je deze foto maken.

C liet het dit keer aan mij over

Hier nog een foto van een willekeurige schuur vlakbij La Foce.

Na de foto’s gingen we weer terug naar de camping. Bookreader lezen, wijntje, nootje etc.

C begon met het avondeten, 2 hamburgers voor mij en voor haarzelf een koude pasta salade met zalm pijnboompitjes, pesto, tomaatjes en geraspte kaas, variant op de pasta pesto van Y. En ze maakte zoveel dat we er morgen weer van kunnen eten.

Tijdens het rijden vanochtend veranderde onze planning opnieuw, vooral met de te verwachte drukte in Florence enzo, wisselden we Florence in voor Lucca, daar rijden we morgen naartoe. 200 km, en Lucca is een echte fietsstad, dus onze e-bikes komen dan goed van pas.

Zondag gaan we naar onze waarschijnlijk laatste Italiaanse bestemming, maar daar blijven we dan ook een paar dagen. Ik ben er al vaak geweest, C één keer, en dat is bevallen. Maar daarover in een volgende blog.