Zowel de laatste hele dag in Levanto als de laatste dag in Italië en de laatste dag van de ‘vakantie’. De komende 2 dagen hebben we nodig om thuis te komen, 1066 km tot Sittard.

Zoals gewend stonden we bijtijds op, douchen, brood halen, water flessen vullen en richting station. Idee was om vandaag met de trein naar 2 van de (5) Cinque Terre te gaan.

Echter onderweg naar het station stootten we op een markt, de wekelijks kleding en andere waren markt, en dan…. is C even niet te houden. Dus over de markt, passen, meten, niet de juiste maat, niet de juiste kleur danwel niet de juiste prijs.

Soms zie je toch nog wat leuks op de markt, deze meneer had een heel aardig t-shirt.

Kortom een kleine 45 minuten later liepen we verder naar het station. Kaartjes uit de automaat, naar de stempelautomaat om te activeren, naar het perron, rijdt de trein net weg. Niet getreurd, 10 minuten later was er weer één.

We gingen eerst naar Manarola. Daar aangekomen namen we alle tijd om vooral naar kledingwinkels etc. te kijken. We zijn hier al vaker geweest, zijn gewoon leuke gezellige stadjes met een hele toeristenindustrie kwa souvenirs, eten en boottochten, om maar wat te noemen. Daarnaast lopen er ook nog veel wandelaars rond, want naast de 5 stadjes zijn ook de wandelpaden behoorlijk beroemd.

Weer een ’ria’, naast o.a. de caffetaria, pizzaria etc.

Er waren al veel toeristen op de been, opvallend is het grote aantal mensen uit oosterse landen, vermoedelijk met name vanuit China.

De highlight, naast alle winkels met eten en souvenirs, is uiteraard het ‘gezicht’ van dit dorpje en zijn collega’s.

Zo tegen 11 uur knorde het maagje een beetje, dus werd er gezocht (niet echt nodig) naar een focacceria (yep weer een ‘ria’). Met een stuk pesto focaccia en een stuk met tomaar, olijf en stukjes ansjovis konden we er weer even tegenaan.

Het werd tijd om naar de volgende terre te gaan. We wilden naar Vernazza gaan, dus snel kaartjes gekocht, gekeken op de treinwijzer op het station, 12:06 konden we nog net halen, gecheckt dat die naar Vernazza zou gaan …. en ingestapt, Blijkt het de ‘sneltrein’ te zijn, die rechtstreeks naar Levanto rijd. Tja, daar waren we niet tegen opgewassen, noodrem wel aan gedacht, maar lijkt me niet zo slim.

Dus in plaats van Vernazza werd het Levanto, waarbij bleek dat de markt nog niet afgelopen was, dus ging C nog even een rondje over de markt, helaas, voor haar, met hetzelfde resultaat als eerder.

Op de camping deden we even een uurtje of wat rustig aan. Haalden nog wat drinken, zochten nog naar de Tic Tac’s die C graag heeft, maar die helaas meestal alleen in de kleinere verpakkingen verkocht worden. En toen was het tijd voor operatie krijg een kwal in beeld.

We gingen nog één maal naar het strand met badlakens, snorkel maskers etc. Maar het eigenlijke doel was om vissen onderwater, en na wat we van de week hadden gezien, vooral een kwal op de video te krijgen. Met wat geworstel met de camera is het uiteindelijk wel gelukt., Er waren dit keer meer kwallen, en ook kleinere en ook nog eens gelijk bij het strand, C had gelijk geen zin in zwemmen, en ik moest er toch in want anders lukt het niet ze onderwater te filmen.

Het water was trouwens, los van de kwallen, aangenaam van temperatuur. Ik zie nu dat een video toevoegen alleen gaat als je een YouTube account heb, die heb ik uiteraard niet. Dus het wordt een foto, een frame uit het filmpje.

Na het filmen hebben we nog even in de zon gelegen. Maar na een tijdje was het wel weer tijd om terug te gaan.

We ruimden vast wat spullen op, laatste vaat, vuile was etc. en maakten ons klaar om te gaan dineren. Na een rondje langs de divers ria’s besloten we te gaan eten bij een gelegenheid met de naam Scaramouche Cave, inderdaad met een rond plafond, beetje zoals een kelder bij de oude gracht in Utrecht. C koos voor een spaghetti met gamba’s en courget, zelf wilde ik de lasagne pesto, maar dat was op, dus maar een steak, waar uiteindelijk buiten de saus niets bij zat. Iemand moet C eens leren hoe je die gamba’s normaal verwerkt. Maar ze heeft ze met smaak gegeten, de snorharen zaten door de spaghetti, dus dat maakte het eten wat ingewikkeld.

Na ons laatste diner in Italië, van deze vakantie, en ons laatste italiaanse ijsje genoten we nog even van de laatste italiaanse zonsondergang.

Zoals gezegd, morgen richting het noorden, verwachten ergens rond Saarbrücken te overnachten en dan vermoedelijk vrijdag rond de lunch weer terug in Limbabwe.

Er volgt nog één blog, tenzij…, waarin zal staan dat we weer heelhuids thuisgekomen zijn.

C&A