We waren de wekker weer voor, om kwart voor 6 liepen we naar de douche. Daarna de laatste zaken in de caravan en in de auto. 7 uur ging de poort open, 12 over 7 reden we door de poort. Het was helder weer, het was al langzaam licht aan het worden. De bergen zagen er mooi uit. Helaas geen moment meer om een foto te maken.

Er was wat file voor we de snelweg bij Bellinzona op. Zonnetje scheen, maar de thermometer kwam niet verder dan 5 graden. Zonder oponthoud konden we door de Gotthart tunnel. 15 km later een sanitaire en koffie break.

Zonder noemenswaardig oponthoud reden we verder. Na de tunnel was het wat bewolkter, soms wat regen, maar vaker zon, en na de tunnel bleef de temperatuur boven de 10 graden.

Tegen 6 uur waren we weer thuis. In de Ardennen begon het wat te regenen, bij aankomst was het weer even droog. De vakantie zit er weer op, Het was een verrassende plaats en het weer was geweldig.

De laatste volledige dag in Cannobio. Afgelopen nacht heeft het flink gewaaid, menige eikel of kastanje dreunde op ons dakje. Maar ik heb weer geslapen als een roosje. Het is ondertussen ‘s-nachts wel wat frisser. Met een badlaken over m’n dekbedhoes is het nog prima uit te houden. Morgen weer een echt dekbed op m’n bed.

We hadden besloten om vanochtend nog een wandeling te maken. Boven de camping is een kerk, Sant’Agate,  met een paar huisjes te zien, op een 450 meter hoogte. Er loopt een zig-zag route naartoe. Dus na het douchen en ontbijt, zo rond 10 uur vertrekken we die kant op. De route zelf zou zo’n 45 minuten kosten, maar dat hebben we sneller gedaan.

Het kerkje is linksboven, op de foto, zichtbaar. Een mooi pad met allemaal ruwe stenen loopt zigzaggend naar boven. Het is een populaire route, we zijn niet de enige.

Het is goed aangegeven, en op een paar kruisingen na zien we niets van de weg voor de auto’s. Ook hier is het pad grotendeels door een bebost stuk, dus niet te warm. Het zonnetje schijnt dan wel, maar de schaduw voelt nog enigszins fris aan.

Na een dik half uur zijn we van 200 meter gestegen naar 460 meter, en het is helder, dus we zien best ver.

Cannobio ligt aan onze voeten. Leuk om het ook zo eens van boven te zien. We nemen wat water met een koekje en genieten van het uitzicht. Na een half uurtje lopen we weer naar beneden, het is druk met wandelaars die omhoog komen.

Beneden aangekomen lopen we naar de camping en maken we wat brood klaar. Ik maak de blog van gisteren nog even af. Na de lunch genieten we nog een tijdje van de warme zon, en lezen we verder op onze bookreaders.

Zo tegen 3 uur maken we nog een rondje door het dorp. We nemen het laatste italiaanse ijsje etc. We hadden boven gezien dat er nog een stukje strand vlakbij het VVV kantoor is. We zijn daar nog even gaan kijken, Prima plek om of wat te zwemmen of wat te zonnen. Jammer dat we het nu pas vinden. Wie weet voor een volgende keer.

Dit stukje, aan de andere kant van de rivier, hoort bij een andere camping.

We gaan terug naar de caravan en beginnen e.e.a. op te ruimen, we rekenen vast af, en maken ons klaar voor het avondeten, We gaan weer uit eten, bij het restaurant waar we vorige week donderdag ook al gegeten hebben.

Het is fris ‘s-avonds, met een trui en jasje zitten we op het terras. Na een lekker glas wijn met een hapje erbij bestellen we een pizza voor ons 2-en en een tonijn salade. Het is druk op het terras, het duurt even, maar er is genoeg te zien.

We genieten van een 2de glas wijn en uiteraard de pizza met de salade. Koffietje erna voor mij. Rond half negen zijn we op weg naar de camping. Blog afmaken, nog wat lezen, en morgenochtend staat de wekker op 6 uur. Als het allemaal lukt vertrekken we rond 7 uur richting Nederland. Jas en trui ligt klaar, en de kachel zetten we op afstand alvast aan. De vakantie zit er bijna weer op.

De blog voor dag 7 is iets verlaat. Gisteravond won het boek, Laura H. We zorgden dat we op tijd waren voor de boot naar Luino. Daar is woensdags de grootste markt van Noord Italie. als we het web moeten geloven. Het zou ook nog eens een mooie dag worden, dik 24 graden. We waren niet de enige die op tijd waren, er gingen heel wat makke schapen de boot op. We hadden gelukkig nog een zonnig plaatsje, met beenruimte, op het bovendek.

Al bijna vol voeren we ook nog naar Cannero Riviera, ook daar waren nog mensen die naar Luino wilden. Met schitterend weer vervolgden we onze tocht naar Luino.
In Luino aangekomen was het een paar minuten lopen en daar was de markt. Door diverse straten, zijstraten, pleintjes etc. Deels kramen met kleding die we al eerder gezien hadden, maar ook genoeg nieuwe, andere kraampjes. Wel veel kleding en een groot apart stuk met food.

Ondanks alle pogingen het juiste truitje, shirtje of wat dan ook te vinden, bleef de score voor C op 0 staan hier. Zelf vond ik een paar nieuwe wandelschoenen van GriSport met Vibram zolen. Ik verbruik zo’n 2 paar per jaar, dus ik kan weer even. En uiteindelijk toch een fleece.

Deze, selfie??, werd het toch maar niet.

Het waaide vandaag wel wat meer, maar de zon, de temperatuur was prima. Naast de diverse kaas proefstukjes kochten we ook nog een italiaans gebakje, smaakte mij prima, C sprong er geen gat van in de lucht, Na een drankje en een toiletstop was het alweer tijd om richting de boot te gaan. 14:55 was de vertrektijd. We waren, uiteraard, op tijd, en konden als één van de eerste de boot op. Die liep al snel vol, met mensen, en via een stop bij een ander plaatsje voeren we terug naar Cannobio.

Na het lozen van onze spullen, een sanitaire stop en wat drinken, liepen we terug naar de boulevard om nog even te genieten van een italiaans ijsje. Op een bankje aan de boulevard met uitzicht op het meer. Heerlijk, en we waren zeker niet de enige.

‘s-Avonds aten we een soepje, pindasoep uit foliepak, met brood. Smaakte prima. Naas Yatzee en voor C het kijken naar een aantal afleveringen van Bold & the Beautiful, genoten we vooral van lezen, C leest een Jet van Vuuren uit, en ik kwam een heel stuk met Laura H. Morgen alweer de laatste dag hier. Vrijdag vertrekken we bijtijds en hopen we ‘s-avonds weer in Limbabwe te zijn.

Dinsdag, alweer de 6de dag. De dag waarop regen en onweer wordt verwacht, in de middag en avond tenminste. We besluiten in de ochtend naar Locarno in Zwitserland te gaan. Schijnt een leuk plein te hebben, Piazza Grande, met wat winkelstraatjes. Eerst douchen en ontbijten. Vers brood van de warme bakker dit keer. 2 lange pistolet en een mini donker bruin broodje.

Nadat we ontbeten hebben zijn we nog even bezig over wordt het de auto of de fiets. Locarno is 17 km ver, dus best wel te doen, met de auto of de fiets. Het wordt de fiets. Het ziet er wel al wat ongezellig bewolkt uit, maar iets na half 10 stappen we op de fiets; Nog voor de grens met Zwitserland moeten we even wachten. Een bus en een vrachtwagen kunnen elkaar niet passeren. Het duurt even voor de vachtwagen het oplost door wat achteruit te rijden.

Net voor Locarno ligt het plaatsje Ascone. Daar begint ook een fietspad, fietsers en voetgangers mogen niet door een tunnel heen. In Ascone blijkt een markt aan de gang te zijn. Kleine schaal, en geen herhaling van wat we al eerder meegemaakt hebben.

We rijden door. Met bordjes worden we richting Locarno geleid. In Locarno vragen we een voorbijganger waar het Piazza Grande is. Vlakbij blijkbaar. Even later kunnen we onze fietsen ‘stallen’ en lopen we naar het plein.

Door het weer ziet her er maar grauw uit. Ook zijn er minder winkels dan we verwachten. Wel ‘veel’ kleine winkels, boetiekjes, snuisterijen etc. We vragen ons wel af waarvan die leven. Ruim een uur lopen we rond, we kochten verder niets, we hadden toch geen zwitsers geld bij ons

In één van de winkels zagen we deze olifant, van klei, in een apart standje, soort handstand, of vliegende start. Net na 12 uur begon het een beetje te druppelen. Het zou vanmiddag meer gaan regenen en in de avond word onweer verwacht. Dus we besloten terug te fietsen. Dat ging voorspoedig. Daar het steeds meer begon te druppelen besloten we de grenzen, qua snelheid, van de e-bikes op te zoeken. Met een flinke snelheid reden we Zwitserland weer uit en Italië weer in. Tijd voor lunch, de rest van het verse brood werd tot de laatste kruimel verorbert.

Het werd tijd om even rustig aan te doen. De regen was voorlopig even voorbij, bij aankomst op de camping stond de luifel trouwens bol van het water. Waarschijnlijk had het op de camping flinker geregend. De bookreaders werden weer gebruikt.

Rond 3 uur besloten we nog maar eens een rondje boulevard te doen. De winkels waren nu wel open. Alhoewel we ze nu langzamerhand wel kennen. Op een bankje hebben we een tijdje gekeken naar een jongen die de duiven aan het voeren was. Hij waande zich onbespied, en genoot van het duiven voeren.

We liepen langzaam weer terug naar de camping. Nog even kijken voor koekjes, maar we kwamen er niet uit welke we nu afgelopen dagen gegeten hadden, dus maar even de verpakking op de camping nakijken. Dat hielp vooralsnog niet echt, want we kunnen ze in de 3 vestigingen van Carrefour Express hier nog niet terugvinden.

Dan wordt het maar eens tijd voor een spelletje, yahtzee, en nog wat verder bookreader lezen. De avond begint te vallen. Plan is om vandaag een frietje te eten, en misschien nog wat soep. Het frietje lukt, maar voor 4 euro een klein bakje, laten we het bij één bakje. De friet is ook nog eens erg zout. De soep, daar hoort op z’n minst stokbrood bij, die is op en de winkel ondertussen dicht. Dus de soep wacht nog maar een dagje. Het wordt een pizza, de Parma pizza, met Parma ham, rucola en Parmezaanse kaas. Die gaat er prima in. Het wordt tijd voor de blog, het gaat ook even regenen. Volgens de app kan dat nog een flinke bui worden, maar zou het morgenochtend op moeten klaren. In de middag kan het 24 graden worden. We gaan het morgen zien.