Om 6 uur werd omgeroepen dat we om 7 uur zouden aankomen. Dus krentenbollen als ontbijt, verse koffie erbij gehaald, gedoucht hadden we gisteravond al. Iets voor 7 richting trappenhuis naar het autodek.Na even ook maar alvast naar beneden, daar stonden een paar mensen al te wachten.

Na een 10 minuten gingen de waterdichte deuren, naar het autodek, open en konden we naar onze combinatie. Stroomkabel naar caravan er weer op, en, vooraan in de rij, wachten. En ja hoor, nadat er een trailer opgepikt was, konden we als eerste de boot verlaten, Veel meer mensen waren er zo en zo nog niet op het autodek. Dus hup, voorzichtig de ramp af, door het havengebied, TomTom zag opeens dat we niet meer in Genua waren, en hup richting de camping La Liccia, vlak onder Santa Teresa en nog iets. Het had duidelijk geregend, Plassen op straat, donker wolken, noem het maar op.

Een uurtje rijden, door best wel mooi landschap, deels B-wegen,weinig verkeer,heel apart.Iets na negenen kwamen we op de camping. Camping La Liccia, vlak onder Santa Terese Gallura. Het regende ook op de camping ondertussen een beetje.

Na even wachten kwam er een plekje vrij, we zitten op een ‘veld’ met voornamelijk campers en busjes. Camping met terrassen, (ver)huur huisjes en caravans, plus uiteraard ruimte voor tenten etc.
Na het uitstallen van de caravan, luifel plaatsen, stoelen uit de auto en nog een hoop rommelklusjes liepen we naar de bar/markt om brood te halen voor de lunch. Gelukkig hadden ze nog bruine broodjes (Integrali) dus zag er goed uit.

Hierna koffie bij de caravan, internetten bij de bar, lunchen bij de caravan,,, Na de lunch besloten we naar Santa Terese Gallura te fietsen, uitdaging, fietsen langs de ‘hoofdweg’, heuvel op, heuvel af. Fietshelmen op, speciaal voor dit soort wegen, en het ging als een trein. Verkeer gedroeg zich prima, nam ruim afstand, en huppa.

Stadje in, en omhoog, in z’n één, op de trappers, naar het plein voor de kerk. Fietsen vastgebonden aan de kerk en het stadje wat doorgekuiert. Is een soort evenknie van Valkenburg, winkeltjes, horeca, veel toeristen, maar waarom, ik weet het niet. Maar winkeltjes zijn hier nooit te versmaden.

Likje verf over???

Nog even naar de zeekant gelopen, vandaar kun je Bonifacio op Corsica zien. Na een lekker gedeeld ijsje, vertrokken we weer op de fiets. Op de terugweg stopten we bij 2 van de 3 supermarkten om ons avondeten te verzamelen. C alles voor een salade, en voor mij alles voor een ‘simpele’ pasta.Dat lijkt simpel.

Terug op de camping tijd voor de eerste vakantie borrel. Rosé voor mij en witte wijn voor C, blokje kaas, nootjes, de zon was in de middag alom aanwezig, dus ik werd aardig rossig van die rosé. Dus tijd voor wat actiefs. Het zwembad bleek niet open, dus naar het strand, officieel een 500 meter van/achter de camping,maar met een hoogteverschil van 10-tallen meters. Maar een ruim 3 km lang zandstrand, vrij, dus geen verplichte strandstoelen etc. Erg mooi, Beiden het water in, jaja, ik ook, gelijk een 75 cm diep en daarna glooiend aflopend naar dieper, maar helder water, echt lekker. Daar hebben we een tijdje doorgebracht, C meer in het water en ik vooral, na de eerste 10 minuten, op een badlaken.

Het werd tijd om terug naar de caravan te gaan. Lekker nog wat lezen en daarna de maaltijd bereiden. C was kok vandaag, en dat bevalt prima

Dat maakte mij afwasser van de dag, en dat is ook prima. Het is ondertussen donker, 4G is op de camping slecht. Ik plak er nu even geen foto’s bij, komt morgen. Ga zo naar de bar om deze 2 dagen op de blog te zetten. Morgen weer een nieuwe dag.

De blog bijhouden word nog een kunst.Daar ik bijtijds wakker was, ben ik ook maar bijtijds gaan douchen etc. Met de fiets ben ik naar de wijk/dorpje nabij gereden. De SuperCOOP gaat pas om 9 uur open, op de camping word brood afgebakken, dus op zoek naar echte bakker. Met wat rondvragen werd die gevonden, vlakbij het postkantoor, Oja, mondkapjes zijn hier nog heilig in alle openbare gelegenheden, inclusief winkels. Dus maar weer terug, en even later alsnog vers brood.

Je maakt wat mee op een tussendag.Normaal moeten we voor de 19:00 boot 2 uur van tevoren aanwezig zijn. Maar ivm Corona werd ons via een SMS verzocht 3 uur van te voren aanwezig te zijn. Dus 16:00. Dus, kleine 175 km te gaan van Milaan naar Genua, zo rond half 2/2uur vertrekken. Geen tijd meer voor Milaan zelf.

Rustig aan ontbijten, boekje lezen, koffie, nog een rondje naar ‘het’ dorpje, zo rond 12 uur afrekenen en iets na half 2 vertrokken we richting Genua.

Eerste deel is ‘saai’, rechte weg, snelweg, maar de laatste 50-60 km ga je de ‘bergen’ over, bochtige wegen, dit keer wat wegwerkzaamheden, dan uiteindelijk bochtige wegen naar beneden, deels in z’n 2. En dan de splitsing bij Genua, links richting Livorno, en Cinque Terre, en rechts min of meer Genua in.

Via de website van de ferry maatschappij hadden we een circa adres wat we voor navigatie aan konden houden. Helaas, we belanden op de brede weg langs de kust en haven, zagen de ferry boten en de parkeerterreinen waar je je moet melden om in rijen te wachten om later aan boord te kunnen. NIks geen borden met Porto,etc. 2 keer heen en weer gereden, verschillende mensen gevraagd, ja, was dichtbij. Op de weg stond ook opeens Porto, maar niets leidde ons dichterbij de oplossing. Met een laatste tip reden we iets van de Boulevard af, en toen opeens borden met Porto Passagiers oid, en bij een rotonde 4/5, dus weer terug, en daar was opeens een weg naar beneden, alsof je een tunnel in reed, en ja hoor, op het juiste straatniveau kwamen we bij de paspoort/ticket en covid-app controle.

Alles was uiteraard in orde, hierna kwamen we bij de juiste boot, naar de juiste haven in een rij. Wachten tot we aan boord konden rijden. Toen ze begonnen met ‘laden’ leek het dat we snel aan de beurt waren. Ze begonnen met alle rijen met caravans en campers etc. Onze rij kwam ook aan de beurt, eerst een oude brandweerwagen, 2 personenauto’s, oeps toen stopte het en werden ALLE personenauto’’s geladen. Wij wachten, motor maar weer uit…..

Hehe, wij uiteindelijk ook, met nog een 10 campers achter ons. en opeens, achterin het schip omdraaien, stonden we vooraan in de middelste baan, met de neus naar de achterkant, bij de ramp, waarover de auto’s de boot binnenrijden en bij aankomst de boot weer verlaten. Dat zag er in één keer goed uit.

Met de papieren hadden we onze hut snel gevonden. Spullen in de hut, en wij naar het bovendek om het vertrek te kunnen volgen. Dikke muziek en bar, ouders met kinderen dansend op jaren 80-90 disco, een langzaam ondergaande zon, een caipairinja (braziliaanse cocktail)en na enige tijd, 19:10, een vertrekkende boot. MOOI.

Zelf meegenomen broodjes met zelf meegenomen flesjes drinken als avondmaal opeten bij ondergaande zon, apart. Na een tijdje, dan waren we al op zee, werd het windje, van het varen, wat fris, dus binnen een zitplaatsje opgezocht, koffietje erbij en wat bookreader lezen.

Zo rond 10 uur plat, we hadden het wel gehad voor vandaag.

Van slapen kwam voor mij niet veel, vanaf 2 uur was ik min of meer wakker. C had nog een ‘nachtmerrie’, werd 3 tellen wakker, en had geen idee waar ze was, daarna droomde ze weer verder.