De eerste volledige dag op deze camping, We maken er een rustdag van. Bij de receptie haal ik ‘s-ochtends broodjes. Nog maar 2 bruine dus wat meer witte. Deze keer vullen de bruine behoorlijk. We besluiten na het ontbijt, met koffie, om al te gaan zwemmen. De zee is zo dichtbij, later word het warmer, dus pakken die kans,

Ik heb het masker bij me, maar helaas hier geen grote groepen met vissen, 3 kleintjes, en meer worden het niet vandaag. C dobbert geruime tijd heen en weer, en laat, hoor ik later, het afgelopen jaar nog eens langskomen, Met het kalme zeewater, de rust hier zo en zo, prima toch.

Na een tijdje gaan we terug naar de caravan, koffie, bookreader, lunch, bookreader…. Zo tegen 3 uur rijden we op de fiets naar Pula. Een klein stadje iets verderop, en met een museum op de (opgraaf) locatie van het oude Nora. Een stad die een aantal 1000 jaar vC is gebouwd door de Feniciërs. Ik moet dan altijd aan Asterix & Obelix denken, volgens mij zijn die piraten ook Feniciërs.

Er worden tot op vandaag nog opgravingen gedaan, een deel van het oude Nora ligt op militair terrein, en dat moet allemaal ook nog opgegraven worden. Je kunt daar een rondleiding krijgen, geloof een uurtje of zo, maar, regel 1, Covid-check. Tja en als dan je telefoon met de COVID-app op de camping licht…. Misschien later van de week.

Daarom maar weer terug naar de camping, nog even langs de supermarkt in Pula.

Strand/baai bij Nora.

Op de camping, ondertussen, tijd voor de borrel. De eerste fles rosé en witte wijn zijn nu op. Aansluitend besloten we nog even een rondje te gaan zwemmen. Er zijn dagen dat de zee, bij deze temperatuur, niet naast de voordeur ligt.

Het avondeten is het restje tandoori van gister. En na de afwas type ik deze blog in. Een luie dag, dus niet al te veel tekst en ook niet zoveel foto’s.

Cagliari staat op de agenda voor morgen.