Na een heerlijke nacht slapen, voor mij, werd ik zo rond 7 uur wakker. Aankomst zou rond half 9 zijn, dus lekker douchen. Daarna een cappuccino voor ons beiden gehaald, C was ondertussen ook wakker. Iets na 8en waren we klaar met onze spullen, en liepen we richting het trappenhuis naar de autodekken. De boot was nog aan het aanmeren, en dan zijn o.a. de waterdichte deuren nog dicht (ook de ramp(en) trouwens), dus moesten we bovenaan de trappen wac hten, één dappere dame van de crew lukt het om iederen tegen te houden, te blijven glimlachen en aan al die belangrijke mensen die meenden een uitzondering te kunnen zijn, uit te leggen waarom dat vandaag niet opging.

Toen we eindelijk richting de autodekken mochten, bleek dat nog alleen voor het D-dek te zijn, wij moesten naar het C-dek, dus nog nog nog even wachten.

Nadat we alsnog naar onze auto en caravan konden, plaatsten we de caravanspiegels, en al snel werden we verzocht achteruit te rijden, en daarna een halve cirkel te maken (vooruit) om via de ramp de boot te verlaten. Het haventerrein verlaten was de volgende uitdaging, kwestie van de rest volgen, tergend langzaam, en dit was niet de eerste opstopping die we hadden vandaag.

Vanaf Genua totaan Milaan leek het één baustelle, om het maar eens in het duits te zeggen. Direcht na het tolstation,de aansluiting op de rondweg van Milaan, rond Milaan, vanaf het tolstation bij Como tot de grens met zwitserland.  Zwitserland zelf was ook een baustelle, uiteraard net voor de Gotthard tunnel…

Net na de Gotthard tunnel, toch al gauw een 40 km, bij wegrestaurant Gottardo Nord was het tijd voor de lunch en een sanitaire stop. Volgens mij was dat al dik na 14 uur.

Nieuwe auto C?

En daarna weer verder, ook de wegwerkzaamheden waren nog  niet op. Bij Basel zaten we in de de avondspits, en na Basel, riching Colmar was de Peugeot fabriek net klaar met de dagshift. De verwacht aankomsttijd, van TomTom, verliep op de dag van 15 tot bijna 19 uur. Deel is te verwachten met de auto/caravan, maar een belangrijk deel was wat er op de weg gebeurde.

Net voor 7 uur, na nog wat rondjes gereden te hebben in Obernai, TomTom en de camping verschilde van mening over de juiste lokatie, de camping won, kwamen we bij camping Le Vallon de L’Ehn. Complet, tenminste voor campers, en quasi complet voor caravans, en om 19:00 sloot de receptie, en, gelukkig, we hebben nog een plaatsje.

Caravan neergezet, net los van de auto om hem horizontaal te zetten. Stroom erop, Mijn fiets eruit, omkleden, sanitaire stop, en we wandelden naar de ‘altstad’ van Obernai. We  hadden meer een soor Monschau verwacht, maar dat was het niet. Ziet er wel aardig uit, op het eerste gezicht, maar we hadden trek, dus C een fikse salade met friet, en voor mij een pide van het huis (turkse pizza) en een cola, de pide was ook giga, dus de rest namen we maar mee. Terug naar de camping, en morgen het restje naar Limburg.

Zo, nu de iets meer volledige blog van, voor ons ondertussen gister (Woensdag). We waren zomaar iets later wakker, maar ik redde het nog wel op tijd te zijn voor de bruine broodjes. We besloten, na het onbijt, om eerst alles reisklaar te maken. Chemisch toilet, vuil water tank, alles wat lost ligt een plekje geven. We hebben een paar uurtjes extra bijgekocht, halve dag officieel, zodat we vandaag niet al om 12 uur de camping moeten verlaten. We worden om half 5 bij de boot verwacht, en willen zo rond half 4 van de camping vertrekken.

Met de extra tijd kunnen we nu wat rustiger aandoen. Na de meeste spullen opgeruimd te hebben, op de fietsen en stoelen met tafel na, vertrokken we met de strandspullen naar het strand bij de ingang van de camping. De camping ligt aan de baai van Alghero, en bij de ingang steek je de doorgaande weg over, en daar is gelijk het strand. Een deel hoort bij de camping, en daar verhuren ze strandstoelen en parasols. De rest is vrij strand, en kan je dus met je eigen spullen je gang gaan.

Met onze badlakens, ereaders en parasol gaan we nog even van de zee en de zon genieten. De zee is hier ook schoon, maar er ziet niet zoveel vis als we bij het vorige strand gezien hebben. Deels komt dat omdat hier meerder watervogels met enorme longen rondvliegen, want, die duiken de zee in, blijven minuten onderwater, en komen boven met een visje. Jaja, geen ‘echte’ natuurramp, of eigenlijk misschien wel. Visstand omlaag door een soort aalschover achtige eenden, waterhoentjes ofzo.

C had niet meer met een masker gezwommen, maar haar meters had ze wel gemaakt,

Met de lunch warmde C de Conimex pindasoep op, en met broodjes pesto en tonijn erbij smaakte dat prima. Na de lunch maakte we alles vertrek klaar, tot en met de fietsen op hun plek. Daarna gingen we nog een dik uurtje naar het zwembad. Ook hier was het vooral C die de kilometers maakte, en vis heb ik er niet gezien, Op de (gras) weide bij het zwembad was het behoorlijk warm en er waren ook wat onnodige wespen. Zo tegen 3 uur gingen we terug naar de caravan, en maakten ons verder klaar voor vertrek. Iets na half 4 reden we de camping af, nadat we onze campingcard weer teruggehad hadden.

Porto Torres was nog geen 40 km rijden, de boot lag er al, maar de bewaking had andere instructies dan die we via een SMS hadden ontvangen, dus ipv 16:30 ging de poort pas om 17:00 open.

Doordat iedereen op tijd kwam, en daarna niet door de poort kwam, werd het een beetje een chaos op het haventerrein. Iedereen zocht een tijdelijk plekje, En toen de poort open ging, zocht iedereen z’n weg weer, waardoor alle wegen en rotondes daar weer vastliepen.

Toen we eindelijk op het opstelterrein naast de boot stonden duurde het nog wel even voor we aan boord konden rijden,  We parkeerden met de neus van de auto naar de kont van de boot, dus dat word morgen draaien, Met de papieren die we net gekregen hadden vonden we al gauw onze hut.

De boot vertrok maar een kwartiertje later, had ik niet verwacht, dacht dat het veel later zou worden. We waren van al dat niksen (zwemmen etc) best moe, het was donker, de boot trilde en bewoog iets, dus tijd om vroeg te gaan slapen. PS,