Na een heerlijke nacht slapen, voor mij, werd ik zo rond 7 uur wakker. Aankomst zou rond half 9 zijn, dus lekker douchen. Daarna een cappuccino voor ons beiden gehaald, C was ondertussen ook wakker. Iets na 8en waren we klaar met onze spullen, en liepen we richting het trappenhuis naar de autodekken. De boot was nog aan het aanmeren, en dan zijn o.a. de waterdichte deuren nog dicht (ook de ramp(en) trouwens), dus moesten we bovenaan de trappen wac hten, één dappere dame van de crew lukt het om iederen tegen te houden, te blijven glimlachen en aan al die belangrijke mensen die meenden een uitzondering te kunnen zijn, uit te leggen waarom dat vandaag niet opging.

Toen we eindelijk richting de autodekken mochten, bleek dat nog alleen voor het D-dek te zijn, wij moesten naar het C-dek, dus nog nog nog even wachten.

Nadat we alsnog naar onze auto en caravan konden, plaatsten we de caravanspiegels, en al snel werden we verzocht achteruit te rijden, en daarna een halve cirkel te maken (vooruit) om via de ramp de boot te verlaten. Het haventerrein verlaten was de volgende uitdaging, kwestie van de rest volgen, tergend langzaam, en dit was niet de eerste opstopping die we hadden vandaag.

Vanaf Genua totaan Milaan leek het één baustelle, om het maar eens in het duits te zeggen. Direcht na het tolstation,de aansluiting op de rondweg van Milaan, rond Milaan, vanaf het tolstation bij Como tot de grens met zwitserland.  Zwitserland zelf was ook een baustelle, uiteraard net voor de Gotthard tunnel…

Net na de Gotthard tunnel, toch al gauw een 40 km, bij wegrestaurant Gottardo Nord was het tijd voor de lunch en een sanitaire stop. Volgens mij was dat al dik na 14 uur.

Nieuwe auto C?

En daarna weer verder, ook de wegwerkzaamheden waren nog  niet op. Bij Basel zaten we in de de avondspits, en na Basel, riching Colmar was de Peugeot fabriek net klaar met de dagshift. De verwacht aankomsttijd, van TomTom, verliep op de dag van 15 tot bijna 19 uur. Deel is te verwachten met de auto/caravan, maar een belangrijk deel was wat er op de weg gebeurde.

Net voor 7 uur, na nog wat rondjes gereden te hebben in Obernai, TomTom en de camping verschilde van mening over de juiste lokatie, de camping won, kwamen we bij camping Le Vallon de L’Ehn. Complet, tenminste voor campers, en quasi complet voor caravans, en om 19:00 sloot de receptie, en, gelukkig, we hebben nog een plaatsje.

Caravan neergezet, net los van de auto om hem horizontaal te zetten. Stroom erop, Mijn fiets eruit, omkleden, sanitaire stop, en we wandelden naar de ‘altstad’ van Obernai. We  hadden meer een soor Monschau verwacht, maar dat was het niet. Ziet er wel aardig uit, op het eerste gezicht, maar we hadden trek, dus C een fikse salade met friet, en voor mij een pide van het huis (turkse pizza) en een cola, de pide was ook giga, dus de rest namen we maar mee. Terug naar de camping, en morgen het restje naar Limburg.