Cappella della Madonna di Vitaleta (anders word die titel zo lang.)

06:00 wakker, dus een lange nacht. Omdat ik alle tijd had, rustig krantje gelezen op de tablet, gedoucht en iets na 8-en ontbijtje. Dat was een verrassing, ik bestelde een cappuccino, wat uiteraard prima was en ik kreeg daarbij een bord met 4 gebakjes, en dat was het ontbijt. Brood… Panne… nope, italianen eten dolce als ontbijt, en hier dus geen brood. Nou had ik nog geen zin in 4 gebakjes, dus eentje, ok, en dan maar een yoghurtje erbij. Zoveel eet ik normaal ook niet. En vriendelijk gevraagd of ik morgen brood kan krijgen. Ik ben benieuwd.

Zoals ik gister al aangaf, vandaag wat wandelen, in de morgen zou het droog blijven, en ‘s-middags toenemend regenachtig. We gaan het zien, ik weet het al…

Monticchiello, de juiste schrijfwijze, ligt ongeveer op dezelfde hoogte als Pienza, je kunt mekaar bijna in de ogen kijken, wel zo’n 6 km afstand dan. Met de MAPS.ME app krijg je alle kaarten om te wandelen, en de GPS van je telefoon houd voor je bij waar je bent. Maar als je even niet oplet, ben je dus ‘het’ pad voorbij en loop je nodeloos over een extra top.

Het weer was prima, zonnetje, niet te warm. Soms wat fietsers op mountain bikes. Na een anderhalf uur, laatste stuk uiteraard weer stijl omhoog. Hartslag richting de 150 (normaal 60), maar het ging allemaal prima.

Monticchiello is niet zo groot, wat dat betreft is m’n verblijf in Pienza leuker, winkels, restaurants etc, in overvloed, Na wat foto’s gemaakt te hebben, bij het VVV nog een 3-tal mooie folders over deze omgeving, Siena en de Etrusken gekocht te hebben, vertrok ik weer naar Pienza. Donkere wolken, maar die hielden de nattigheid voorlopig nog binnen.

Nu scherper op de route, liep ik de ‘juiste’ weg. Best wel apart, op een gegeven moment was het voetpad omgeven met cypressen, terwijl er echt niet meer dan gelopen kon worden. Zo rond 12 uur was ik weer terug, na opnieuw een flinke stijging in de benen. Bij een broodjeszaak sloot achteraan in de rij, en na een kwartierje had ik een panini met varkensrollade (achtig), dikke plakken, en een flesje cola. Dat had ik wel verdiend als lunch. Gauw naar m’n kamer, m’n voeten hun vrijheid geven en eten,

Omdat de regen aanstaande was wist ik nog niet precies wat ik na het eten ging doen. Ik heb geen regenspullen bij me, en wandelen zonder, niet een goed idee. Net voor sluitingstijd (13:00) was ik nog in de lokale sportwinkel, maar ik kon mijn keuze (nog) niet maken.

Maar eens zoeken naar een kamer voor de 2 overnachtingen in Florence. Die had ik uiteraard vanuit Nederland nog niet vastgelegd, eerst maar eens zien of ik hier kon komen

Maar daardoor was de spoeling dunner, wilde wel iets met een garage in de buurt etc. Vraag via email gesteld, maar daar krijg je geen antwoord op. Kortom, later maar eens de knoop doorhakken.

De sportwinkel was helaas nog niet om 15:30open, net na 4-uur alsnog wel, Toch maar de knoop doorgehakt en een regenjas gekocht, en gelijk door met wandelen naar de Cappella dell etc. Het betrok al aardig, maar ik had een regenjas. Opnieuw een dikke 6 km, maar op de heenweg vooral naar beneden lopend, de terugweg zien we dan wel.

Het werd steeds donkerder en dreigender, en het begon al te miezeren. Het laatste stuk, vanaf waar de auto’s nog net kunnen komen, begon het meer dan te miezeren, en uiteraard ook flink te waaien. Maar ja, dan ben je er bijna. Bij de Cappella 2 foto’s gemaakt, zien er uiteindelijk niet slecht uit, alleen de zon ontbreekt, en een belangrijke vraag opgelost. De vorige keer dat ik hier was, weet effe niet welk jaar, maar staat in één van de blogs, heb ik hier ook foto’s gemaakt, en ben toen vergeten om in de kapel te kijken. Dom dom dom, ik nam toen aan dat die, zoals de meeste kerken, open zou zijn, maar dus niet gekeken. Ik wilde natuurlijk wel weten wat ik gemist had. Nou niets, hij zit gewoon op slot. Bij de boerderij die er bij ligt hingen 2 plakkaten met info over de kapel en daar stonden o.a. foto’s bij van de binnenkant. En die moet nog gerestaureerd worden.

Tijd om terug te lopen naar Pienza, wind in de rug, maar de regen nog steeds van boven. Vlak voordat het voetpad wegloopt van de weg waarover de auto’s aan en wegrijden stopte een auto, deur open, of ik een lift wilde hebben, ik zeg Pienza?? yep, zo dat kwam vandaag wel even goed uit. Italiaans koppel, die uiteraard fan zijn van Ferrari, wat vervelend voor ze dat Max zijn dag had vandaag. Binnen notime was ik terug en kon ik alle natte kleren en schoenen op de kachel leggen, yep die had ik wel even hoger gezet. Broekspijpen uitwassen, van alle bagger die opspat als je over natte wandelpaden loopt…

Het was ondertussen alweer na 6 uur. Dus andere kleren aan, motorspijkerbroek etc. En nog even wat eten. Vanaf 7 uur gaan restaurants open, ik had wel zin in Pasta Pici.

Blijkbaar gaan ze niet allemaal om 7 uur open, dus ik liep nog even rond tot half acht. Nam uiteindelijk een ander restaurant, oeps, kramp in m’n linker bovenbeen, nu tijdens het typen. In het restaurant bestelde ik pasta pici met kaassaus, peper en gemalen pistache en een glas Nobile (broertje van de Brunello wijnen). Binnen 5 minuten stond het op tafel, pasta pici kost je normaal 20 minuten, maar uiteraard zullen ze pasta alvast van te voren op weg helpen. De wijn smaakte er prima, bij, pittig kaasje, en de dikke pici slierten smaakten perfect. Toe nam ik een Tira-Pistachi, met een cappuccino, ook dat smaakte prima. Binnen een half uur had ik alles naar binnen.

Terig naar de B&B, bloggen, zo de foto’s erbij zoeken, en morgen waarschijnlijk naar Pitigliano, Sovano en Sorano.

Hotel in Florence is geboekt, vlakbij Piazolla Michelangelo, de plek vanwaar je een mooi overzicht over de stad hebt, de plek om een nachtfoto te maken. En ook niet zo heel ver van de binnenstad. Parkeren kijk ik ter plekke wel, heb wel bij de reservering via Booking.com vraag aangegeven. De kramp is voor het moment voorbij.