Dag 4 Rondje Amiati

Zo, vandaag weer op de motor. Ik had al eerder m’n oog laten vallen op Pitigliano, en vond, verder lezend dat de vlakbij gelegen plaatsjes Sovana en Sorano ook interessant waren.

Ik heb een tekstdocument (al jaren) van iemand die zijn/haar tips over Toscane opgeschreven heeft. Daar staan o.a. de lijst met ‘mooiste italiaanse/toscaanse dorpjes bij. Deze meestal kleine plaatsjes zijn daar trots op, en bij de ingang van de dorpjes staat ook een bord/schild dat ze daartoe uitverkozen zijn. Ik heb er al een 3-tal bezocht in het verleden en met Pitigliano en Sovana kom ik na vandaag op 5.

Ik had TomTom een spannende route laten maken naar Pitigliano, maar ik zag dat over de 70 km ruim 2:30 uur ging doen. De TomTom voor op de motor, de Rider, heeft naast standaard de snelste en de kortste route nog 2 opties, elk met 3 standen, bochten en hoogtes.

In nederland dus met name bochten en een snelste route van 50 km word dan ook al gauw 100 km, over B-wegen en weggetjes waarbij je soms afvraagt of je daar überhaupt wel mag komen.

In Italie, Toscane, zijn, in mijn ogen, veel wegen al B-wegen, dan kun je nagaan als de korste route, 70 km, nu als spannende route 2:30 uur word. Maar niet gedaan.

Het was half bewolkt en in de verte zag ik de wolken over de ‘bergen’ heen glijden. Voor ik het wist zat ik zelf in die wolken. Het grootste deel van de route waren volgens TomTom 30/50 en 60 km wegen, en heel veel bochten. Ik had ingesteld op Pitigliano, maar ik zag dat we eerst langs Sorano gaan komen.

In de wolken

Dat is prima, en inderdaad in een neergaande bocht lag daar, op dat moment in de zon, Sorano, wauw, gauw de motor aan de kant en foto maken. In het dorp zelf was nog een ander uitzicht, van bovenaf, te fotograferen. Het dorpje zelf ben ik vandaag niet ingegaan.

Sorano

In Pitigliano, niet echt een dorp eigenlijk, was een motorparkeerplaats, gratis, hoe paai je een hollander, dus motor in het vak, sloten op de motor, helm vast aan de motor, en het ‘dorp’ in. Net voor het ‘dorp’ had ik nog een foto gemaakt, naar later bleek, niet de fotogenieke kant die je normaal op foto’s vind als je Pitigliano intikt op Google, helaas kon ik die kant later ook niet op de foto krijgen, met de route naar Sovana reed ik zo dicht beneden langs, dat een foto maken niet echt mogelijk was.

Pitigliano

Het dorpje, het was best wel druk, is best aardig, leuke straatjes en winkels, zelfs iets uitgebreider dan Pienza. Je kunt er wat tijd doorbrengen. Maar na zo’n 3 kwartier was ik weer terug bij de motor. Op naar Sovana, dus ook een van de mooiste Borgo’s van Italie/Toscane, waar de meeste van deze dorpjes een aparte ‘skyline’ hebben, kon ik die voor Sovana niet vinden. Daarom was ik bijna doorgereden om verder te gaan. Maaaaar, ik zag een parkeerplaats, en daar stond aan de kant al een motor, en dat nodigde uit om mijn motor erbij te zetten. Dus toch maar het dorpje bezoeken, bijna gelijk volgden 2 motoren mijn voorbeeld.

Dit was wel een dorpje, en misschien niet zo uitgesproken als de andere tot nu toe, maar ook de moeite waard. Wie het kleine niet eert. Op de lijst van mooiste dorpjes vind je Pienza, Volterra, San Gimignano, Lucca, Florence, etc uiteraard niet. Dorpjes, niet steden.

Sovana

Er is één straat, en een soort achterstraat, dus je kunt bijna een rondje lopen.

Hier toch ook bijna 3 kwartier doorgebracht. Terug naar de motor. Nu was het plan om naar Bagni di Saturnia te rijden. Daar zijn thermale bronnen met zwavelhoudend water. Een deel is vrij, open lucht, iedereen kan er gewoon in gaan liggen. Zo vrij zelfs, dat toen ik enigszins in de buurt kwam ik mensen in de ‘sloot’ zag liggen, wel een dampende sloot. Oftewel deze sloten bevatten ook dat warme water wat bij Saturnia uit de grond komt. En daar is het druk, in die slootjes heb je alle ruimte met je gezin en of vrienden.

Het was even moeilijk om te vinden, het commerciele deel met sauna’s etc. staat op de borden, het publieke deel niet. Maar, in een flits, er stonden wat auto’s geparkeerd, en daar beneden aan, ook hier ben ik een keer geweest met de camper, zag ik wat ik nog in m’n geheugen gegrift had staan. Oeps, verder op motor keren, niet m’n favoriete bezigheid met deze motor, en weer terug, en opnieuw keren om bij een uitkijk plek te parkeren en een foto te maken.

Thermische baden bij Saturnia

 Vanochtend toen ik e.e.a. op de Michelin kaart van Toscane aan het bekijken was zag ik dat er vanaf Vallerona via Castel de Piano (ooit met de camper op een camping gestaan) een z.g. groene weg naar boven liep. Groene wegen op een Michelin kaart betekend, mooie vergezichten, Het betreft de SP160. Dus TomTom ingesteld op Vallerona, en rijden maar. Nou dat was wat, dan heb je geen spannende route meer nodig. Gelukkig reed er niemand anders, veel geschakeld, vaak in z’n 2 of 3, zelden in z’n 4 en soms even terug naar z’n 1.

De SP160 brengt je over de flanken van de Amiati, de hoogste berg van Toscane, 1800 meter, en de temperatuur zakte dan ook flink. Verder werd de kwaliteit van het asfalt er niet beter op. Bij Castel de Piano had ik het een beetje gehad, dus TomTom ingesteld op Pienza, maar voorlopig zat ik nog aan de SP160 vast. Ach ja, jij wou ook motorrijden.

Stug doorrijden en na een klein uurtje kwam Pienza in zicht, dit keer, in tegentelling tot vanmorgen, in de zon, dus gauw aan de kant en dat vastleggen op foto. In Pienza voltanken voor morgen, ruim, 200 km gereden vandaag.

Pienza

Spullen droppen in de B&B, en snel op jacht naar mijn lunch, was al 15:30, werd weer een broodje aangereden varken, panini porchetta. Iets met tonijn hebben ze hier niet, want dat valt hier niet te vangen. En het is vandaag de italiaanse variant van 5 mei, supermarkten zijn dicht,

Na de lunch wat gerust, nog even door Pienza gelopen om te kijken waar ik vanavond ging eten. Werd weer pasta pici, maar dit keer met knoflook en tomaten, en een glas Nobile. Dat is trouwens geen broer van Brunello, de ene komt uit Montalpulciano en de ander uit Montalcino. Pienza ligt er precies tussenin. En zijn qua bekendheid, in de wijnwereld, vergelijkbaar met bordeaux. Het smaakte prima, geen toetje dit keer, jawel een toetje in de vorm dat we zon vandaag hadden en nu dus een ondergaande zien in Toscane te zien kregen.

Morgen, weer een dagje op de motor, maar dit keer meer naar het noorden denk ik.