Zo een dag van vertrek en aankomst, altijd wat rommeliger. Kwart voor 8 stond ik onder de douche, daarna ontbijt met een lekker zaadjes brood van de bekende supermarkt.

Alles weer inladen, fietsen stoelen, noem maar op. Vuil water tank legen. Carla reed de caravan met de mover in positie. Ik rekende verder af, en zo rond kwart over 9 konden we wegrijden. Met TomTom had ik de keuze gemaakt om via de hoofdstad te rijden (Ljubljana). Middels TomTom Mydrive had ik gekeken welke optie de beste was. Soms is de route via Italië sneller ivm files rond de Sloveense hoofdstad.

Net voor 12 uur kwamen we aan bij de camping in Izola, paar keer klein oponthoud. Zo stond er midden op de weg een auto met gevarendriehoek. 20 meter verder lag er een motor plat geklemt onder de vangrails. Zo te zien gelukkig geen zwaar gewonden.

Op de camping, siesta vanaf 13 uur, waren nog enkele plekken vrij, we konden rijdend wel even kijken. Denk dat ze niet op de caravan gerekend had, op dat moment. Dus wij rijden en kijken, en geen plek te zien. Leek iets een plek stond er toch nog een klein tentje. Vlakbij het begin hadden we wel een plekje gezien, maar daar hing een touw voor.

Tja, en toen zaten we klem, figuurlijk. Een dikke auto nam erg veel van het pad in. Een omheining van iemands plek aan de andere kant kwam erg dichtbij. Dat ging niet lukken, en bijna niet goed. Maar met wat hulp, stukje achteruit, en na 3 nieuwe pogingen, werd de dikke auto opgeschoven en konden we verder ‘zoeken’. Nog niets gevonden. We reden maar weer richting de uitgang. Ik stopte toch maar bij de ‘plek’ die ik eerder zag, met het touw ervoor. En liep even terug naar de receptie. Gelukkig bleek de plek met het touw vrij. C op de plek gezet, auto met caravan camping uit, camping in en omgekeerd terug naar de plek, en een kwartiertje later stonden we met de caravan en de auto op de plek. Aan zee. Een soort betonnen dijk/weg ligt tussen ons en de zee. Die word gebruikt als voetpad, terras, en met wat trappen en andere zaken kun je vandaar de zee in.

Alles verder weer opzetten, ivm de verwachte temperaturen de caravan zo gezet dat we in de middag in onze eigen schaduw kunnen zitten. Luifel opgezet, zijscherm ook (ivm de zeewind, m’n kaas werd van de boterham afgeblazen). Water gehaald,etc. etc. Ook geluncht uiteraard.

We zitten vlakbij het centrum van Izola, 10 minuten fietsen, maar we wilden vanmiddag de weg (fiets) naar Piran zoeken. Er zijn hier ook fietsborden, met nummers, en zelfs fietspaden. Maar C’s fiets, net voorzien van een nieuwe achterband, had kuren met één van de versnellingen. In z’n 4 trapte die steeds door. Niet echt lekker, dus maar terug naar de camping. Via app advies aan de fietsenmaker gevraagd, en later hebben we het, daar lijkt het op, kunnen oplossen.

Ondertussen dan maar een rondje over de camping. Pad/dijk afgelopen, en langs weg daarachter weer terug gelopen. Bij het restaurant van de camping heerlijk onder de ‘bomen’ iets koels gedronken, en ook maar een frietje met besteld.Het was ondertussen rond 4en, en de meeste mensen zaten al aan een uitgebreide warme maaltijd, verlate luncht of vroege avondmaaltijd???

Terug naar de camping, C ging zich omkleden om even de zee in te gaan. Ik volgde later ook, en heb de zee ook over mee heen laten komen. Met zwemmasker kon ik zien dat er best veel vis zat, grote groepen van die kleine visjes.

Na het zwemmen was het tijd voor de borrel, lekker op de stoelen op het betonnen strand (dijk). Bookreader etc. Daar we ondertussen de fiets van C hadden kunnen repareren, besloten we na het avondeten nog even naar het ‘centrum’ van Izola te fietsen,

Avondeten, restje kip tandoori van gister en bakkie yoghurt met bessen.

De duim, voor vandaag, begint langzaam leeg te raken, zo nog even wat foto’s erbij plakken, en weer een dag (in de blog) gevuld,

In Izola liepen we nog een tijdje rond. Echte winkels waren niet open, restaurants en terrasjes wel. Een ijsje verkoelde ons, het was vandaag nog onder de 30 graden gebleven. Er waren nog veel mensen op de been. Een deel van het stadje, dat aan zee ligt, is helemaal ingericht voor de recreant. Grindstranden, speeltuintjes, park met veel bomen en dus schaduw, ligbanken en op diverse plaatsen mogelijkheid om in zee te lopen, voorbij de keien. Het zag er allemaal gezellig uit.

Uiteindelijk toch maar weer terug naar de caravan, alwaar de vaat op ons stond te wachten. Toen die gedaan was konden we rusten en genieten van de zon die in ons aanzicht onder ging.