Op weer een redelijke tijd stonden we op, brood halen voor ontbijt, douchen, ontbijten etc etc. Daarna effe wat acclimatiseren, want het was hier al behoorlijk warm aan het worden.

Na een tijd vertrokken we met met water gevulde thermosflessen richting het binnenland. Via internet hadden we wat tips voor het binnenland van Istrië. Het dichts bij is Grozñjan.

Dit is een plaatsje bovenop een ‘bergtop’ waar een aantal kunstenaars hun objecten tentoonstellen en verkopen. De meeste maken het zelf, er zijn er ook die het ergens laten maken. Schilderijen, pottenbakken etc. etc. Het dorpje ziet er zelf ook niet onaardig uit. Kortom een dik uurtje rondlopen, een blauwe cappuccino kop met oranje schotel gekocht en de nodige en onnodige foto’s gemaakt.

Het vertrek vanaf de betaalde parkeerplaats duurde even. Het leek erop dat ik niets hoefde te betalen, en een andere toerist was de parkeerplaats opgereden terwijl de slagboom openstond. Hierdoor kon die niet zonder kaartje vertrekken. Mijn probleem was opgelost toen ik opnieuw bij de automaat probeerde te betalen, en nu het licht (de prijs etc.) wel zag.

Het kan zijn dat die andere toerist er nu nog staat.

Na Grozñjan reden we naar Motovun. Ook dit is een stad(je) bovenop een berg. Iets groter dan Grozñjan. Beneden aan de auto geparkeerd, kaartje gekocht, en met een bus naar boven (one-way, we lopen wel zelf naar beneden). Hier wat aparte winkels, horeca en mooie vergezichten. Boven wilden we wat drinken op een terras met live muziek, maar nadat we na een kwartier nog geen ober gezien hadden, vertrokken we maar.

Ik wilde een poging doen de toren van het stadje te beklimmen. Maar daar vroegen ze 3 euro voor, en dan moet ik zelf nog omhoog lopen. Vandaag kansloos.

Met een refill voor de waterflessen liepen we naar beneden. Beneden was en een toilet en een supermarktje. De laatste had niet wat wij wilden, 2 berlinner bollen werden net voor ons verkocht. Het werden 2 bananen en ondertussen weer wat te drinken.

Met de auto vertrokken we naar de derde bestemming, daar TomTom soms wat traag is met de GPS positie, moesten we een stukje omrijden om uiteindelijk via Motovun verder te rijden,

We reden naar Pazin. Daar moest een rivier lopen die ergens onder de grond verdwijnt en 30 km verder weer omhoog komt. Het stadje was doods, via een kasteel (borden) zagen we wel ergens in de diepte een riviertje, maar daar bleef het bij. Geluk was wel dat je na 14 uur op zaterdag niet meer voor het parkeren hoeft te betalen. Misschien was het daarom zo rustig.

We hebben ondertussen een beter beeld van de binnenlanden van Istrië, t.o.v. de kusstreek. Wat ruwer, ruiger, ruwe diamant. Heel apart.

Terug naar de camping. Even bijkomen, borrel, wodka-orange, en daarna beetje gesupt en wat gezwommen. Er stond wat meer wind, en wat golfjes, met de wodka-orange erbij bleef het knieën werkt,

C is ondertussen met het avondeten begonnen, ik ben benieuwd. We blijven hier t/m maandag ochtend, en vertrekken dan naar Krk (oftewel Krik).