Vrijdagavond. Alweer 2 dagen geen pillen. Langzaam zullen de bijverschijnselen afnemen en verdwijnen. Koud drankje kan weer, tintelen is wat minder gauw. Smaak… beetje beter.

Vanochtend met chirurg gesproken over het nieuwe, tweede vlekje. Zijn uitleg was dat de radioloog van de laatste scan ook naar de foto’s van de eerste scan gekeken heeft en daar (al) 2 vlekjes zag die aspecifiek zijn en die niet veranderd zijn op de tweede scan t.o.v. de eerste scan. Waarom de radioloog van de eerste scan dit niet genoemd heeft??? Dat komt wel eens voor.

Daar doen we het dan maar mee. Verder hebben we de volgende bloedtest van midden April naar begin April gehaald. Begin April heb ik dan een afspraak met de chirurg om de uitkomst van de bloedtest te bespreken.

Voorlopig, tot begin April, pauze op de blog, tenzij ik wat relevants te vertellen heb. Bedankt voor het (mee)lezen. Liedje volgt nog, even goed zoeken. Is dus Born to be Wild geworden. Een liedje met ‘eind of einde’ is nog wat prematuur. 😉

https://youtu.be/rMbATaj7Il8

Dinsdag, kuur 4 bijna ten einde. Zonnige dag vandaag, eindelijk zijn de schuurpoorten geplaatst. De last word langzaam iets lichter. Was dit weekend best heftig.

Morgen de laatste pillen, en dan hopelijk langzaam alles richting normaal. Zal de blog niet zo frequent aanvullen. Hoop dat ik hem in April een beetje kan afsluiten met een goede bloedtest.

Dazed and Confused, mooie titel voor een mooi nummer van Led Zeppelin. Ook een beetje zoals ik me zo nu en dan wel eens voelde. Nummer is wel een kwartiertje.

https://youtu.be/CytJvXbFlKU

Zondag, rustig opgestaan, dat was gister (zaterdag) wel anders. Rond 5 uur, was al even wakker, bedacht ik me even wat ‘ice’ tea te gaan drinken beneden. Dus hup m’n bed uit. Even sloffen aanschieten in de badkamer en het volgende moment lig ik kermend op de grond, pijn, natte hand (vol met bloed). C ‘roepend’ vragen wat er is…. Blijkbaar iets te snel opgestaan. Bloed nog niet overal aanwezig en flat out. Dikke schrik.

Toen ik uiteindelijk de wond zelf zag, bedacht ik me dit is niet wachten tot het dag is en dan eens kijken wie er wat mee kan doen. Dus, voor het eerst van m’n leven 1 1 2 gebelt. C had zelf even wat start problemen. Uiteindelijk werd ik doorverbonden met de huisartsenpost in het ziekenhuis. Daar kon ik direct naar toe.

Daar werd de zaak schoongemaakt en gehecht. Rond half 8 lagen we weer terug in bed. Wat een start van de dag.

Met de kuur gaat het wat zwaarder. Slaap veel en lang. Eten gaat wat minder. Maar de eindstreep is in zicht. Woensdagmorgen de laatste keer pillen.

Heb vrijdag een afspraak gemaakt met de chirurg, van de scans en zo. Want, bij de eerste scan stond dat er één vlekje op de rechter onderkant van de long zat. Echter in het rapport van de laatste scan staat NU dat er zowel rechts als links een vlekje zit ‘net als bij de eerste scan’. Tja dat is niet zo en de chirurg leest ook niet verder/terug. Dus dat wil ik wel opgehelderd hebben. Geen vlekje wegwerken bij mij.

De dag ziet er grauw uit, maar Radio Arrow Classic Rock brengt de muziek die ik mooi vind. Nu de Eagles. Eerder Angie van de Rolling Stones. Fijn weekend.

https://youtu.be/K5_EBAzIPJM

Woensdag 1 Februari. Na een flinke nacht, van gister 20 uur tot vanmorgen 6 uur, lijkt het nu allemaal wat rustiger. Heb zo en zo rustig gedaan vandaag. Toch nog wat van thuis uit kunnen werken in de ochtend en de middag. Voordat ze m’n bureau op kantoor afvoeren😉

Gedwongen wat gegeten, maar brood smaakt niet echt. Vanavond halve tonijn pizza. Zit nu een film te kijken. Denk er over, als ik me goed voel, morgen een paar uur naar kantoor te gaan en vrijdag weer van thuis te werken. Meestal, tot nog toe, is het tweede deel van een kuur wat milder. Ga het zien.

De liedjes komen wel weer.

Dizzy Man’s Band – the Show