Zondag, rustig opgestaan, dat was gister (zaterdag) wel anders. Rond 5 uur, was al even wakker, bedacht ik me even wat ‘ice’ tea te gaan drinken beneden. Dus hup m’n bed uit. Even sloffen aanschieten in de badkamer en het volgende moment lig ik kermend op de grond, pijn, natte hand (vol met bloed). C ‘roepend’ vragen wat er is…. Blijkbaar iets te snel opgestaan. Bloed nog niet overal aanwezig en flat out. Dikke schrik.
Toen ik uiteindelijk de wond zelf zag, bedacht ik me dit is niet wachten tot het dag is en dan eens kijken wie er wat mee kan doen. Dus, voor het eerst van m’n leven 1 1 2 gebelt. C had zelf even wat start problemen. Uiteindelijk werd ik doorverbonden met de huisartsenpost in het ziekenhuis. Daar kon ik direct naar toe.
Daar werd de zaak schoongemaakt en gehecht. Rond half 8 lagen we weer terug in bed. Wat een start van de dag.
Met de kuur gaat het wat zwaarder. Slaap veel en lang. Eten gaat wat minder. Maar de eindstreep is in zicht. Woensdagmorgen de laatste keer pillen.
Heb vrijdag een afspraak gemaakt met de chirurg, van de scans en zo. Want, bij de eerste scan stond dat er één vlekje op de rechter onderkant van de long zat. Echter in het rapport van de laatste scan staat NU dat er zowel rechts als links een vlekje zit ‘net als bij de eerste scan’. Tja dat is niet zo en de chirurg leest ook niet verder/terug. Dus dat wil ik wel opgehelderd hebben. Geen vlekje wegwerken bij mij.
De dag ziet er grauw uit, maar Radio Arrow Classic Rock brengt de muziek die ik mooi vind. Nu de Eagles. Eerder Angie van de Rolling Stones. Fijn weekend.
Koko's Feeling Adventures 