Alweer een loom startende dag. Het duurde even tot de zon kracht had. In de middag zakte die even weg, maar einde middag was het weer weer zalig.

Kwart over 8 opstaan, we willen rond half 10 gaan wandelen naar Cap de Creus. Dat is het meest oostelijke punt van Spanje, plus er is een vuurtoren. De wandelroute volgt roze/groene strepen. Zoals de GR wit rood.

Iets na half 10 vertrokken we. Vesten mee voor de zekerheid, maar die hingen al gauw rond de taille. Eerst naar het ‘startpunt’ aan de andere kant van Portlligat. We kwamen diverse overnachtende campers tegen. Uit gemak, goedkoop, of omdat er geen plaats was op de camping.

Vanaf het startpunt gaf de route al snel z’n signature. Veel los leisteen, stokken werkt niet. Die hadden we ook niet meegenomen.

C had even wat moeite met de heftige paden, het dalen en dan weer stijgen. Angst, om te vallen, wegglijden. Maar ze zette door en ik zag gedurende de route een andere C tevoorschijn komen. Petje af. Dan nog, we moesten het wel doen.

Het ware ruim 8 fikse kilometers (heen). De zon brande al best. Het was stevig wandelen, maar een mooie omgeving. De route was goed aangegeven.

Het doel was regelmatig in zicht, maar bleef steeds op afstand, voorlopig.

Zo nu en dan pauzeerden we even, wat drinken, koek. En weer verder.

Na een 2 uur waren we bij de vuurtoren. We zijn niet helemaal naar boven gelopen. Na een korte break vertrokken we over de gewone weg terug. Qua afstand iets langer, maar gemakkelijker. Alhoewel C het voor elkaar kreeg van de asfalt rand af te stappen en over de grond te rollen. Flinke schaafwond op de knie en kras op ego.

Vlak voor het eindpunt van de wandeling vonden we nog een plekje om te zitten en onze bammetjes op te eten.

Even later kwamen we nog een meeloper tegen. Kleurrijk.

Bij de camper rusten, wond verzorgen, lezen, drinken, douchen (C) etc. Er woei een best windje bovenop de camping. Tafel en tapijt (vliegend?) waren verplaatst.

Later kwamen we er achter dat zogauw we naar beneden liepen de wind verdween en het behoorlijk warm was.

Zo tegen 5en naar Cadaqués. Heerlijk weer. In de rij voor ijsje. Naar potentieel strandje gelopen. Sangria, biertje en patatas bravas (gefrituurde) met aioli.

Uurtje later verder gelopen en bij Bar Blau wit wijntje, biertje patatas (gekookte aardappels) bravas met pittig sausje en Catalaanse toast met tomaten en olijfolie. Tapas dus.

Zo tegen 8ten waggelden we met volle buikjes de heuvel weer op naar de camping, naar de camper.