Zo, in het vliegtuig. Alles liep op rolletjes. Tram, trein en Metro. Genoeg op de kaart. Ruim op tijd op vliegveld. 3x door de scanner. Koffer was 2 kg te zwaar. Bij de zelfscan was dat ruim €15 extra. Maar die kreeg steeds errors. Dus maar gewoon ingecheckt. Geen extra kosten😉 De mens tov de computer.

15:15 en geland

En ondertussen ook alweer in Rosmalen (tegen 18 uur), net gegeten. Het zit er weer op. 👍

Als je geabonneerd bent op de blog, krijg je, zogauw ik een nieuwe blog toevoeg, deze ‘eerste’ versie van de blog, per e-mail toegestuurd.

MAAR vaak verbeter ik nog wat, voeg wat toe etc. En update de blog opnieuw en opnieuw. Daar krijg je geen bericht van.

De LAATSTE en BIJGEWERKTE versie, van de blog, staat op AK2KOKO.COM zelf.

Dus ontvang je de e-mail, lees hem als het je uitkomt. Maar vergeet (ook) niet wat later de blog op de website te lezen.

Veel plezier met lezen,

Andy & Carla

Rond kwart voor negen vertrokken we richting Hotel Optimist voor ontbijt.

Plassen en auto’s die door plassen reden ontwijkend. Beetje door de normale straten van Istanbul. Veel kinderen, met of zonder moeders, op weg naar school.

Kwart over negen waren we er. De baas en zoon bleken afwezig, maar voor ons werd gezorgd. Helaas niet het uitgebreide ontbijt dat ik vorig jaar steeds kreeg. Geen Menemen en soep, maar voor een ‘gratis’ ontbijt, prima.

Na het ontbijt liepen we naar de Blauwe Moskee, op sokken uiteraard, erdoorheen.

De rest van de dag zijn we er twee keer op uitgegaan. Met paraplu’s en regenjassen. De eerste keer voor een luchtje voor Carla. Het korte verhaal, ‘aqua de Istanbul’. We liepen ook weer door de Spice Bazaar, waar de Turkish Delight soms aan onze hand bleef plakken.

Voor we weer terugliepen naar het hotel, namen we nog een Cappuccino bij Ali Usta.

Bij een broodkraampje namen we nog 3 van die ‘ronde’ broodjes met sesamzaad (erop) mee. Een met kaas/tomaat één met Nutella en één gewoon.

In het hotel warmde en droogden we weer wat op. Broodje, pootjes omhoog etc.

Zo tegen 2en gingen we voor een tweede ronde. Nu een tijdje door de Grote Bazaar. Het thema van deze dagen was laarsjes die bij Carla’s broek passen. Leer, beige, geen hakken, half hoog of (vooral) lager, geen suède etc. Zo en zo zit ons hotel in een buurt met veel tassen en schoenenwinkels (en groothandels daarvan), maar na 833 winkels bekeken te hebben, een belangrijk deel ook in de GB, niet te vinden.

We hadden weer wat warmte nodig, dus liepen van de Grand Bazaar naar en door de Spice Bazaar naar het eettentje van gisteren om weer zo’n lekkere warme, beetje pittige, wrap te nuttigen.

Kuzu ciger kavurma, blijkt dus, op zoek naar een recept via Google, lamslever te zijn…

Het weer bleef guur, 9°C, wind en zo nu en dan een bui, plus de regen die overal van de wind/zonneschermen afliep. Terug naar het hotel. Langs Ali Usta, voor een warme kop cappuccino en bij het hotel uitdruipen en opwarmen.

Eerder vandaag trouwens, de IstanbulKarten opgewaardeerd naar zo’n TL 130, voor morgen. Ipv de ferry nemen we de trein onder de Bosporus door, die is wat duurder. Maar sneller dan de Ferry.

We hangen er nu even wat bij. Het weer trekt niet om er nog uit te gaan.

Morgen vertrekken we zo 8:45 van het Hotel. De vlucht vertrekt om 12:45, 11:45 Nederlandse tijd. In de middag komen we weer aan op Schiphol.

Ik heb deze vakantie voor het eerst een eSIM gebruikt. van Airolo.

Deze kun je op je telefoon zetten, en geeft dan de mogelijkheid om i.p.v. Mobiele data van je normale provider te switchen (buiten EU is data duur) naar de eSIM, die koppelt aan het netwerk van een lokale (Turkse) provider

De eSIM, kies je voor een land, daar kan deze de mobiele data tegen lagere kosten leveren. Dus Whatsapp, bloggen, e-mail etc goedkoper.

Ik kreeg er eerst ééntje gratis met 1 GB voor één dag. Daarna heb ik er één gekocht, 7 dagen, totaal ook 1 GB voor €4,50. Werkt prima, alhoewel de installatie niet eenvoudig LEEK.

Een eSIM is dus een electronische SIM, gekoppeld aan een lokale provider, naast je fysieke SIM van je Nederlandse provider. Je telefoongesprekken en SMS, blijven op jouw Nederlandse SIM en nummer.

In het hotel nam de WiFi het uiteraard over.

Nog even ter referentie, op dit moment is de koers van de Turkse Lira ongeveer TL 100 == €2,40

Met ietwat beter, zonniger weer, starten we de zondag. Na het ontbijt, ‘klommen’ we weer de straat omhoog naar de tramhalte. We namen de tram tot Eminönü, bij de Galatabrug, en liepen naar het uitzichtpunt van gister. Foto van de Süleymaniye Moskee stond er gister al bij. Nu met 2x koffie (TL 180 pp) ook het uitzicht naar de andere kant.

Na geruime tijd aan de koffie gezeten te hebben, die was lekker, de zon warmde ons prima op en de Lounge muziek van de buren maakte het af, liepen we weer naar de winkelstraat van gister.

Die was nu aangenaam rustiger. Deze straat komt uit op de Spice Bazaar, die we ook doorliepen. Daarna de nodige straten aan de andere kant, met ook weer veel winkels. De Grote Bazaar is dicht op zondag.

Overal worden voorproefjes aangeboden. Jammie.

Wat is namaak als de originele ook in Turkije geproduceerd worden?

Zoek maar uit😉

Op de heenweg hadden we een aardig Kebab en Dürüm tentje gezien. Daar gingen we lunchen. Voor de lunch nemen we nu meestal maar één gerecht. 2 is vaak teveel.

Na de lunch liepen we nog wat verder, ook nog een stuk Spice Bazaar. Vandaar liepen we richting de 2 grote moskeeën.

Bij de nieuwe moskee was het druk met voeten wassen.

En even verder een keuvelplekje.

Bij de moskeeën deed de zon z’n best.

Overal kraampjes met mais en kastanjes.

Vanaf de Blauwe Moskee liepen we nog even naar Hotel Optimist. Hotel waar ik vorig jaar verbleef, alleen, toen Carla in éénen snip verkouden werd. De eigenaar en zijn zoon herkenden me nog. Na een chai (thee) nodigden ze ons uit voor ontbijt morgen. We gaan het zien. Het is wel iets meer Turks dan ons huidige hotelontbijt.

Hierna liepen we terug en bekeken menige schoenenwinkel. Straks toch nog wat warms eten, met mate, bij een Turkse snackbar.

Zo half 7 liepen we weer de straat op, gelijk weer terug, het regende ondertussen aardig. Met regenjas en paraplu’s deden we een nieuwe poging.

Een paar minuten verderop waren wat restaurantjes/snackbars. Wederom een Dürum, delen, en wat friet en salade. Het smaakte prima. Die vanmiddag bij de lunch was lekkerder, meer kruiden enzo. Als we die terugvinden, morgen, heeft die al een klant.

Nu nog even voor dinsdag de terugreis, tot het vliegtuig, ‘timen’. Een spelletje etc tot bedtijd.

Morgen (nog) meer regen, maar we hebben nog wel wat in de planning. De ‘echte’ highlights, Topkapi Paleis, Hagia Sophia en Basilica Cisterne, slaan we over. In volgorde €56, €30 en €25 pp. Lijkt Barcelona wel.

Omdat het kan, nog wat andere foto’s van de afgelopen dagen.

Na een heerlijke maaltijd gisteravond. Welk van de 1000 “Turkse” restauranten kies je? En een goede nachtrust, gaan we vandaag met de ferry naar Büyükade, één van de prinsen eilanden (Adelar). De grootste van de 9. We gaan het meemaken, zien? Het is nog wat mistig.

We hebben de boot van 10:05 gehaald. Voelen de motor, daar gaan we. 1:45 varen.

Tijdens de passage begon de mist/heiigheid langzaam op te trekken. Büyükada is de laatste stop van vier bij de Prinsen eilanden. Er zijn er 9, 5 slaat die over. Tijdens het aanvliegen op SAW kwamen we over de eilandengroep. Best grappig nu voet aan land te zetten.

Büyükada, het grootste eiland, laat geen gemotoriseerd vervoer toe, tenzij elektrisch. Dus alles van fiets, invalidekar, bedrijfsauto’s tot bussen is elektrisch. Dat is soms best eng, je hoord niets aankomen.

Er worden veel fietsen verhuurd aan toeristen. Lang niet iedereen kan goed fietsen. Er zijn veel hellingen, wegen naar boven. Veel mensen kunnen maar met één hand fietsen. De telefoon zit in de andere. Gaat niet altijd goed.

Deze eilanden zijn voor de zomerverblijven van de happy few, ooit. Nu woont er van alles, ook vakantieverblijven etc. Veel nog houten huizen in diverse staat.

Bij onze aankomst, iets voor 12en, was de zon alsnog de rest van de middag ook aanwezig.

Huizen in diverse staat.

We namen de boot van 3 uur terug. Wat rond gewandeld, lunch, huizen bekijken, ijsje etc. Zo tegen 5en waren we terug met de boot.

Daarna met de tram terug naar hotel, wat broodjes gekocht voor vanavond ipv weer 2 keer warm op de dag.

Nu even ‘rusten’ op bed.

PS: de ferry kost per enkeltje per persoon TL 86. Dat is €2,05. Dus voor €8,20 waren we samen heen en weer.

De ochtendstond heeft goud in de mond.

En ontbijt uiteraard.

Koffie, thee, sapjes etc. Smaakte prima. Mis nog de Menemen, Turkse eieren met tomaten en Turks brood. Dat doen we nog wel een deze dagen. Zo op pad. De zon schijnt vandaag. Maar dat is het dan ook.

Het hotel ligt t.o.v. de hoofdstraat, waar de tram (T1) door rijdt, flink lager. We liepen dan ook omhoog, terug, naar de hoofdstraat. We controleerde de IstsnbulKart van Carla. De reis van het vliegveld met Metro, Ferry en tram had nog geen TL 100 gekost, dat is €2,50. Een taxi had €40-€50 gekost.

We liepen richting de Blauwe Moskee en Hagia Sophia. We lieten ons verleiden naar een winkel van een Turk die 10 jaar in Utrecht had gewoond. Prachtig, maar niet voor ons. We liepen verder zo de straten waar de tram ook rijdt. We wilden, ik denk ik, naar de Istiklal Cadessi, de Kalverstraat van Istanbul.

We liepen over Galatabrug, met honderden vissers.

Aan de andere kant namen we de Tünel funicular (kabeltrein) omhoog naar het begin van de Istiklal Cadessi.

We hadden eerst, beneden, gekeken voor koffie, maar TL 160, was nog wat duur (€3,80).

Bovenaan topte ik mijn IstanbulKart nog wat bij. We liepen bijna tot aan het Taksimplein. We waren er al snel achter dat hier alles prijzig was. Een spijkerbroek van het lokale merk MAVI viel nog mee voor €45. Maar de koffie stop in een zijstraatje, mijn schuld, viel met TL 600, €15, dus vies tegen. Ook al was die best lekker.

Op de terugweg reed ook het trammetje in de ‘kalverstraat’.

Aan het begin van deze straat liepen we de kronkelweg naar beneden. Halverwege de Galatatoren. En heel veel leuke winkels.

De eerste dingetjes werden gekocht. Diverse thee proeverijen leverden 3 thee-en op.

Beneden aan, weer vlak bij de Galatabrug, lunchten we bij een Turkse snackbar.

We liepen weer over de brug heen, stukje rechtsaf, toen richting links, oversteken, een gezellig drukke winkelstraat in. Tip van internet, beter, leuker, goedkoper dan de Grote Bazaar. Door diverse straatjes liepen we heen en weer, echt leuk, maar rete druk.

Bij een terras/uitzichtpunt (zicht op de Galatabrug, ook Internet tip) mocht je alleen fotograferen als je koffie nam. Nee dank u, aan de achterkant kon ik nog wel een foto van deze moskee maken.

En verder liepen we.

Kaasproeven is Carla wel voor te porren.

Na een tijdje lopen, liepen we toch een stuk door de grote bazaar. Daar was het rustiger.

Toen we de bazaar weer uitliepen, waren we precies bij de tramhalte van ons hotel. Dus heuvel af en even bijkomen in onze kamer. Voetjes horizontaal.

Op tijd op stap, eerste trein gehaald😉

Nu in Den Bosch, trein richting Schiphol komt zo.

Ondertussen (11:40) op Schiphol, bij de Gate. Vertrek rond 12:40. Weeer, mwah, niet echt ideaal, de komende dagen.

Vrijdag en zaterdag moeten we het ‘mooie’ weer er uit halen.

18:47, Istanbul tijd. Uurtje in de Metro, dan de Ferry. Wachten op de koffer kostte best wat tijd.

Kwart voor 9, eindelijk in het hotel. Na een romantische Cruise-Ferry van Azië naar Europa en een gevaarlijke oversteek naar de tramhalte.

Nog niet met de camper, maar misschien wel leuk om wat foto’s hier neer te zetten, van ons lange weekend naar Istanbul.

4 hele dagen daar en 2 reisdagen. We vliegen op SAW, tweede luchthaven, aan de Aziatische kant.

Vandaar met de IstanbulKart achtereenvolgend de Metro, Ferry of trein (over of onder de Bosporus) en dan nog een paar haltes met de tram, naar ons hotel, in de wijk Sultanahmet. Bij de blauwe punaise. Vlakbij o.a. de Grooote Bazaar.

We laten hier wel van ons horen.