Dag 2, Cannobio

Redelijk bijtijds waren we wakker. C had niet zo geweldig geslapen. Het regende wat, dus deden we alles om weer onderweg te gaan. Met de voorverpakte natte baby washandjes deed ieder zijn wasbeurt. De douche staat vanavond weer op het programma. Effe broodje met koffie en rond half acht lieten we Andlau achter.

Andlau CPP

Via landweggetjes leidde TomTom ons weer naar de snelweg richting Basel.

Bij het opstarten verblijde TT ons al, de afstand naar Levanto was maar een 650 kilometer. Omgerekend konden we er zo tussen 4 en 5 zijn.

Na een uurtje rijden waren we bij afslag 35, Bartenheim. Tijd om de tank weer eens te vullen. C liep wat rondjes als ochtend gymnastiek.

Bij Gottardo Nord hadden we een pitsstop. Er stond, daarna, zo’n 4 km file voor de Gotthard tunnel, dat kostte een dik half uur.

Wilhem Tell, met zoon, bij Gottardo Nord

In de tunnel bedacht ik dat aan het eind van de middag in Levanto aankomen niet slim is. De camping staat dan al(weer) vol. Dussss, we stoppen eerder, Cannobio, Laco Maggiore, zijn we in 2019 een weekje geweest, is misschien een leuk extraatje. Dus, bij Gottardo Sud lunchen en TomTom andere instructies geven. Een dik uurtje later, met een omweg in Cannobio, waren we bij de camping. Plek geregeld en lekker effe het stadje in.

Beetje geheugen opfrissen.

Veel leuke winkeltjes.
En terrassen.

Aansluitend namen we een drankje, het is tenslotte vakantie.

Borrel met extra’s.

Bij één van de winkels maakten we van een grappige situatie een fotootje.

Er stond een houten beeld van een hele ‘magere’ neger, staan we naar te kijken, komt deze medewerker net naar buiten lopen. Fotooo

Beetje gênant ook wel. Maar hij zag de humor ook wel.

Op de camping deden we even rustig aan spelletje kaarten en hup klaarmaken voor het eten.

Pizza voor C en hamburger met lekkere frietjes voor mij.

Effe wachten

Zo nog even douchen en de blog. Morgen verder naar Levanto.