Idee was bijtijds naar Greve in Chianti te rijden. Daar was vanochtend de weekmarkt.

Dus brood halen bij de mini-market. Die moest nog open gaan. Half 9 was ik de eerste, mooi rond Integrali, bruin. En dat wordt dan wel gewogen, voor de prijs.

Ontbijt in de Toscaanse zon.

Zo tegen 9 uur vertrokken we. Hele mooie route door Chianti. Rustig op de weg, maar wel smalle wegen. Toen het DE sr222 werd, iets breder maar veel wielrenners ((in) de weg), ging het wat makkelijker.

In Greve zagen we bordjes voor de Camper parkeerplaats. Daar zetten we hem neer. Normaal €10 voor 24 uur. Maar er was geen parkeermeter… Van daar liepen we terug naar het centrum, naar de markt.

Na een half uurtje waren we er doorheen en op de terugweg bezocht C nog een tassenwinkel. Ik had de olijfolie winkel van Pruneti gevonden. We konden even proeven. Zie ook mijn motorblog van 3 jaar geleden. Pure olijfolie, tja, ik moest aan rubber denken. De intenso smaak versie had nog een nabrander. Dat werd hem niet. €21 per halve liter.

We reden met de camper verder door de Chianti richting Volterra. Dit was echt een hele mooie route, soms met zweet in de handen. En een ppp C naast me. Ik was vergeten de juiste procedure te volgen met TomTom en had dus niet de extra verkeersinfo. In Volterra, vlakbij de camping, was een weg afgesloten. Na de verkeersinfo aangezet de hebben, moesten we een driehoek van 14 km rijden om alsnog bij de camping te komen. Domdomdom😉

En het laatste deel van de driehoek, smalle weg, haarspeldbochten, fietsers, bord van 2.30 meter breed (we zijn 2.10, en dan nog de spiegels). Het ging allemaal net. Er was nog plaats op de camping (Le Balze) ook, mooi schaduw plekje, bijna naast het zwembad.

Zo tijd voor lunch. Daarna ging C afkoelen in het zwembad. Ik deed het met een stoel en een boek.

Later op de middag liepen we naar de Conad, voor wat te eten en drinken.

We besloten om vanavond in Volterra te eten. Op de fiets reden we ernaar toe. Etruskisch, dus we moesten omhoog fietsen. C haalde de laatste 100 m niet fietsend. We stalden de fietsen tegen de stadsmuur.

We liepen eerst wat door de winkelstraat, uiteraard vooral ook de tassenwinkels.

Maar de maagjes knorren. Eten vinden voor C gaat wat moeizaam. Menukaarten in Engels en Italiaans maken niet altijd duidelijk wat je op je bord krijgt.

Ook waren plaatsjes aan de straat (koeler) vaak al gereserveerd. We vonden iets op de eerste verdieping met open ramen. Op de keuze voor C gokten we. Ravioli met wel/niet spinazie en zee ongedierte. Zelf koos ik voor Pici pasta, de smaak, er was er maar één op het menu, was flexibel, van knoflook saus werd het runder ragout.

Wit en rood wijntje erbij, afwachten wat er op de bordjes werd gebracht.

Beide keuzes vielen goed uit, inclusief de wijn. Na het eten scoorden we nog een Italiaans ijsje, zochten onze fietsen op en roetsjten naar beneden naar de camping.