We zijn weer thuis, de Feeling is gewassen en ‘geschoren’, de wasmachine maakt z’n uren, en de TV is weer terug in ons leven.

Vanmorgen stonden we rond half 8 op, douchen, brood halen, 2x baquette de cereales, de laatste spullen opruimen, fiets in de caravan etc. etc. Rond half 10 konden we door de poort de camping verlaten. Langs de Seine, over de boulevards, reden we de stad uit bij Saint Dennis. Iets verder even tanken bij een grote Carrefour, en nog ruim 400 km te gaan. Naast een koffiestop en een check van de aanwezigheid van de afstandbediening van de mover (ja, je legt hem automatisch wel op de juiste plek, maar herinneren???), reden we een één stuk terug. Half 4 stond de Feeling op het grind bij mijn huis. 2 weken, 3 eilanden, het was mooi, de herinnering zal zeker nog even blijven.

Au Revoir.

De laatste, hele, dag in Parijs. Morgenochtend vertrekken we weer terug naar NL. Dan heb ik nog wat tijd om de Feeling helemaal leeg te halen voordat ik vrijdag nog een dagje ga werken.

Met dit keer een pain de cereales, een bijna mini broodje, was het ontbijt vandaag ook weer echt frans lekker. Na de nodige zaken gedaan te hebben, namen we om half 12 de campingbus naar het parijse metronet. We wilden vandaag de Boulevard Hausmann doen, daar zijn o.a.Gallery  Lafayette en Printemp, de grote, vooral met mode en luxe artikelen, Bijenkorf achtige warenhuizen van Parijs. Bij de Opera kwamen we boven de grond. Dan zit je gelijk op een 6 potig ‘kruispunt’ waarbij het verkeer van alle kanten lijkt te komen.

We liepen eerst een cirkel over deze Boulevard, alvorens naar Boulevard Hausmann te lopen. Menige kledingzaak werd bekeken, maar het olijfgroene blouse zou ons vandaag, ondanks alle inzet, weer ontgaan.

Bij Gallery Lafayette waren we opnieuw onder de indruk van de drukte, veel aziatische toeristen die bij de luxe merken, in een rij, toegang kregen en tasjes kochten. Bij de luchtjes was C weer meer op haar plaats. Effe proberen uiteraard. Maar welk merk nou dat ene lekkere luchtje was… volgende keer even een foto maken C.

Na de begane grond gingen we via de roltrap hoger op. Naast lingerie, tassen, papier en pennen etc. probeerden we ook nog naar het dakterras te gaan. Echter, het bleek flink te regenen. De app had ons daar niet op voorbereid. Gelukkig was het niet al te lang, en waren er altijd wel luifels etc. om even onder te schieten. Na het eerste gebouw, voor de Femme, liepen we ook nog naar het tweede gebouw, voor de l’Homme. Hier zag ik nog een leuke broek, maar liet die vooralsnog liggen, ik heb al een broek in de kleur/trend.  Bij de l’Homme afdeling kwamen we ook nog deze reclame tegen.

De nieuwe man…

We liepen heen en weer op de Boulevard Hausmann, zo nu en dan de regen ontwijkend, en ook nog even kijkend bij het Hard Rock Café, of ze nog iets leuks hadden. Helaas geen keuze kunnen maken. Voor de lunch kwamen we uiteindelijk bij een Thaise McDonalds uit, alwaar we Naan brood met vlees en friet aten. Drinken hadden we al, bij de Metro uitgang werd een nieuw merk ice tea uitgedeeld, Met 4 flesjes kwamen we deze dag wel door.

Omdat we genoeg tijd hadden, de regen ophield, de zon toch een beetje werkte, besloten we om van de Boulevard Hausmann door allerlei straatjes en (winkel)passage’s naar de voet van de Sacre Coeur te lopen. Eergister had C daar nog een kledingwinkel gezien die al om 20 uur dicht gegaan was, hoe durven ze.

Heel veel straatjes, winkels en schijtende duiven verder rusten we eerst even uit in een parkje net voor de straat die leidt naar de voet van… Het winkeltje was open, maar helaas, zoals hierboven al vermeld, genoeg kleren, maar niet die olijfgroene fata morgana.

We liepen hier de buurt nog eens af, kochten toch nog wat extra drinken, en besloten de Sacre Coeur boven aan de trappen vandaag te laten voor waar die was. We hebben al genoeg km van Parijs in onze voeten, Gewrichten beginnen een beetje te protesteren.

Ik wilde nog graag even naar die broek bij GF kijken, dus stel ik voor, kom, we nemen de metro. Helaas, C vond dat ik, dus we, maar op de voet dit moesten doen. De weg terug loopt gelukkig naar beneden, en door een iets andere route kwamen we door andere straatjes met weer andere winkels.

De broek past, en Parijs zit er voor ons op, besloten we. Nog even terug naar de Metro halte bij de Opera, en we doken onder de grond om er bij Porte Maillot weer bovenuit te komen. Met de bus terug, en bij de camping na een drankje werd het laatste brood van vanochtend opgegeten. Omdat we morgen niet extreem vroeg willen vertrekken, maar ook niet alles morgenochtend willen opruimen, werden de de buitenspullen net voor het donker werd opgeruimd. Nu tijd voor de bookreader en de blog. Morgen dus weer terug naar NL. Een afsluitende blog zal geplaats worden wanneer daar tijd voor is, en zal voornamelijk bevatten dat we het ‘gehaald’ hebben .

Grtjs, C&A.

Ook hier het standaard riedeltje. Aan de overkant van de Seine brood van de warme bakker. Brood op de camping kent weinig variatie, gewoon wit stokbrood. Zo tegen 11 uur namen we de bus naar metro halte Porte Maillot. De camping bus rijdt tot 13 uur, en dan weer vanaf 17 uur tot kwart over 11. Dus als je niet wilt lopen naar de metro, zo’n 6 km door het Bois de Boulonge, dan kun je je plannen maar het beste aanpassen.

We hadden besloten naar Les Halles te gaan, om te starten. Daar, waar ooit de markthallen waren, is nu een 4 verdiepingen, in de grond, complex gebouwd met heel veel winkels, parkeerruimte, bioscoop en zwembad. Daar konden we de eerste uurtjes wel zoet blijven.

Net buiten de metro halte en voor Les Halles de St. Eustache kerk.

In Les Halles hebben we alle kledingwinkels gehad, maar dat olijf groene shirt dat we niet in de juiste maat op Île de Ré konden vinden, was hier ook niet te vinden. We lunchten met brood en salade van de Monoprix (soort uitgebreide HEMA die in heel Frankrijk te vinden is). Over HEMA gesproken, zowel in Les Halles als er net buiten zit ook een HEMA, zonder de rookworst, maar met stroopwafels en sommige andere bekende hollandse koekjes etc.

Na de lunch liepen we door de straatjes vanaf Les Halles richting Île de la Cité. Het randje van de Marias, langs het Centre Pompidou etc. Ook hier genoeg kledingwinkels, maar geen succes.

Op het île liepen we langs het Paleis van Justitie, altijd een soort mierennest van gaande en komende mensen, rechters, advocaten etc.

Aan de andere kant van het île staken we de Seine voor de tweede keer over en liepen we langs de boulevard, in de schaduw, richting de Notre Dame.Via allerlei kleine straatjes kwamen we weer terug bij de boulevard, en op een terrasje lieten we ons afzetten voor een tientje een ice tea en een orangine. Tja, riant uitzicht op ronkende auto’s voor het stoplicht. Dansende wespen, en inderdaad ook de zon, die vandaag flinke z’n best deed met minstens 28 graden.

Op de camping had ik een, voor mij, aparte foto gezien van de Notre Dame, en dat bracht ons op de kades langs de Seine, beneden straatniveau. Daar waren we nog niet geweest, en dat was best aangenaam. Wat koeler door de schaduw, genoeg te zien, aanleggende rondvaartboten etc. En natuurlijk kijken of we de foto konden ‘kopieren’.

Nou dat lukte wel een beetje, Een fotograaf, met statief en geduld, maakt er uiteraard wat mooiers van. En terwijl we zo verder langs de Seine liepen over de kade, zag ik nog een plaatje van de voorkant van de Notre Dame, maar dan niet vanaf straatniveau.

Ook niet onaardig, vind ik zelf. Vanaf de kades kwamen we bij de Fontaine St. Michel weer boven op straat niveau. Daar waren 2 heren, met gitaar, zang en beatbox, het publiek aan het vermaken met hele mooie liedjes. Lekker rauwe stem, we hebben er ruim een  half uur van staan te genieten.

Vanaf de Fontaine liepen we verder richting St Germain des Pres door kleine straatjes met leuke en aparte winkels. Maar het olijfkleurige shirt blijft vooralsnog virtueel.  Onderweg kwamen we nog langs een grote Apple shop. Helaas hadden ze de nieuwe iphones/ipad/apple watch nog niet. Die zijn vorige week bekendgemaakt, maar dus nog niet in de winkel. Ik had al een zakdoekje klaar liggen.

We besloten met de metro richting Porte Maillot te gaan, en vandaar met de bus naar de camping. Lekker een drankje met chips en sausje, en later ons avondeten. Pinda soep (foliepak) met stokbrood en kazen. We waren best moe van het geslenter, zo tegen 22:30 waren de luikjes dicht. Totdat C een mug hoorde en voelde. Het heeft een paar minuten geduurd, maar met geduld, zaklantaarn en electrische vliegen’mepper’ konden we al snel rustig gaan slapen.

Zzzzzz zzzzzz Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Vandaag vertrekken we naar Parijs. Extra vroeg opstaan, en om half 8 reden we de camping af. Tot aan de A10, Parijs-Bordeaux, reden we min of meer naar het Oosten, en dus tegen de zeer lage zon in. Dat gaf wel een extra dimensie, omdat het moeilijk was en de weg en eventuele tegenliggers te zien. Ook was de voorruit niet helemaal schoon, weer een les.

Maar zonder al te veel angstkreetjes kwamen we op de snelweg richting Parijs. Bij elkaar zo’n 500 km vandaag. Op de snelweg maar even gestopt om een koffie te doen en de voorruit bij te werken. Een dikke honderd kilometer verder opnieuw gestopt om vol te tanken. Hopelijk genoeg om van de week net voorbij Parijs te komen om daar tegen een gunstiger tarief af te tanken voor het laatste stukje naar NL.

De weg bleef relatief rustig, de kilometers ‘gleden’ onder ons door. Zoals geschat kwamen we rond half 3 aan bij de camping. Het laatste stuk was over de boulevard langs de Seine, 2×2 baans, maar door extra breed geparkeerde auto’s was dat met de caravan zo nu en dan een uitdaging. Maar alles verliep OK.

Op de camping aangekomen hadden ze nog genoeg plekjes, en met de CampingCard stonden we voor minder dan 2/3 van de standaard prijs op een zeer ruime plaats met uitzicht, door een hek, naar de Seine. Op de fiets keken we nog even of de supermarkt aan de overkant van de Seine open was. Daar zitten een paar straatjes met winkels, horeca etc. die vooral voor de kantoren die daar liggen bedoeld zijn. De supermarkt was helaas niet open.

We besloten om vanavond de stad in te gaan naar Place le Tetre, het plein bij de Sacré Coeur waar schilderijen verkocht worden en schilders portretten maken van betalende toeristen. Het sfeertje rond het plein en op de trappen bij de Sacré Coeur is altijd gemoedelijk, veel mensen uit heel veel landen.

Naast de schilders zijn er uiteraard ook anderen die iets proberen bij te verdienen aan de toeristen.

Maar niet aan ons… Ondertussen aten we ook nog een wrap met kebab, sla etc. Met een fles vreselijk gezond vruchtendrank, die we bij een klein supermarktje gescoord hadden. Euro 6 diner in Parijs Oeps, de fles vruchtendrank was ook nog Euro 2,67 zegt C me net.

We liepen weer terug naar het plein om te genieten van al die portretschilders. Sommigen maken er een heel werk van, anderen zijn vooral artiest, denk ik dan maar.

Tja, kunst is kunst. We vermaakten ons prima, het blijft heel apart wat er allemaal langs komt en de schilders, de schilderijen, de portretten, de terrasjes.

Er kwam zelfs een net getrouwd koppel langs, waarbij de sleep het plein min of meer schoonveegde, maar bekijks, applaus etc. viel hun deel op hun DAG.

En vanuit een klein hoekje, die plaats waar heel veel mensen tegen een hekwerk aanklimmen, is ook de Eifeltoren te zien.

Met te Metro reden we terug naar Porte Maillot alwaar we precies op tijd waren om met de campingbus terug te rijden naar de camping. Op de camping namen we er nog een en praten nog even over onze eerste uren in Parijs.

Vrijdag, de laatste dag dat we wat gaan fietsen. We wilden relatief vroeg vertrekken, zodat we niet opnieuw tijdens de lunchbreak in een dorpje komen met gesloten winkels. We willen graag naar de geschilderde visserhuisjes van Les Salines. Uiteindelijk toch nog half 11 vertrekken we. We worden verrast door het fietspad. Een groot deel is door het bos, mooie paadjes, wel wat heuvelachtig als je geen e-bike hebt. Na een kleine 10 km zijn we in Le Grand Village-Plage. Daar zijn de eerste winkels, o.a. werd er net een gebouw over eco en energiezuinig wonen geopend, met een marktje. Maar daar kwamen we niet voor.

Na wat vragen vonden we uiteindelijk de route naar Les Salines, een soort ‘zaanse schans’ van het eiland. Er zijn wat gekleurde houten huisjes, een museum, een hal met zoutprodukten en wat horeca, ook uiteraard wat zoutvlakken waar de zoutwinning in diverse stadia te zien is. Daar werd niet gewerkt. Leuk was het wel.

Om toch nog wat meer van het eiland te zien besluiten we naar Le Chateau d’Oléron te fietsen. Met behulp van de fietskaart en onze ogen lukt het een shortcut te vinden ipv om te moeten rijden.

Nog net voordat de winkels sluiten komen we aan in Le Chateau. Eindelijk weer een plaatsje met wat meer winkels, en de markt, inclusief de markthal, was nog in volle gang. Vluchtig probeerden we zoveel mogelijk winkels te bekijken. Ook waren er diverse winkels met woonaccessoires, Zee gericht, Leuk dus. In de markthal vroegen we nog hoe je die oesters nou moet eten, ja, dus toch kauwen. Aan onze gezichten was te zien dat we geen klanten gingen worden.

Voor de lunch trakteerden we onszelf op een flinke friet met orangine. Die franse kunnen beste frietjes bakken. Op het terras werd de hele friet soldaat gemaakt. Omdat we nog steeds het idee hadden dat er een chateau in Le Chateau zou moeten zijn, fietsen we wat verder rond, Het enige wat er te vinden was is de z.g. Citadelle, de oude verdedigingswerken, maar een chateau is ons vooralsnog ontgaan.

Net buiten Le Chateau kwamen we bijgaande badhokjes tegen.

Ik denk dat er nog een voorraadje felle kleuren ergens in de aanbieding was. We fietsen verder langs de oostkant, langs de kust. We kwamen langs veel oesterbedrijven, en opeens zagen we een verzameling oude gekleurde vissershuisjes. Volgens Google De Cabanes de Pecheurs. Die waren ons vooralsnog ontgaan, maar gelukkig dat we er gewoon langs fietsten. Een 10-15 tal houten hutjes ook in felle kleuren, naast een geul, die door het eb nu droog stond, waar vroeger vissers woonden. Tegenwoordig zit er van alles, vooral creatieve mensen die e.e.a. verkopen.

Ik hoop wel dat mijn fietsverzekering dit dekt, 2 weken franse eilandjes.

Met vloed liggen alle bootje dus weer te drijven. Na een tijdje wat foto’s gemaakt te hebben, fietsen we verder. Via een mooie weg, en ja opnieuw erg veel zon, kwamen we uiteindelijk in Saint Pierre. Bij de Lidl haalden we nog wat zaken voor vanavond en morgen. Rosé, bier en brood.

Op de camping namen we even wat rust met een goed glas. Ik begon al een klein beetje met opruimen. We willen morgen vroeg vertrekken om dan net in de middag aan te komen in Parijs. Het weer wordt daar de komende dagen erg mooi, 28-31 graden.

Na een tijdje namen we de badlakens, ereaders en parasol mee op de fietsen en gingen we nog een bij het strand liggen.  C heeft nog vergeefs naar iets eetbaars gezoch, en overwogen om in de zee te gaan zwemmen (teveel groene gladde rotsen). Maar de bookreaders maken overuren.

Het avondeten bestond uit brood met omelet en kazen en een yoghurt toetje. Na het avondeten werden de meeste buitenspullen opgeruimd. De caravan had ik ondertussen ook al gedraaid, zodat me deze morgen wat makkelijker en zonder al teveel lawaai van de mover aan kunnen koppelen. C is bezig met de engelse les, en ik sluit deze blog voor vandaag af.

Met het standaard riedeltje starten we de dag. Rond half 11 stapten we op de fiets om naar de ‘bovenkant’ van het eiland te fietsen. Via Domino naar Saint Georges en vandaar via La Bée les Bains naar Saint Dennis. Allemaal verbonden via fietsroutes, volgens de kaart. Maar naast de stukken waar er echt aparte fietspaden zijn zijn er ook ‘verbindingswegen’. De weg vinden ging niet altijd vanzelf.

We hadden verwacht dat er in enkele van deze plaatsjes wel leuke winkeltjes zouden zijn, Dat viel wat tegen, De plaatsjes waren erg klein. In een enkele was de ochtendmarkt al bijna voorbij, en nergens was die groot. Maar het landschap was mooi en de plaatsjes op zich ook wel.

In Saint Georges staat deze kerk, met aan één van de kanten een zonnewijzer. Helaas loopt de zon achter, denk ik, wij waren daar na 12 uur, ok, zomertijd, maar dan zou de ‘wijzer’ toch na 11 uur moeten staan?

Op weg naar Saint Dennis, het noordelijkste plaatsje, kwamen we door La Bée les Bains. Een badplaats denk je dan, Een gehuchtje, wel met strand, maar verder eigenlijk niets, op wat huizen na. Bij het strand stond een bankje, waarop we onze lunch konden nuttigen. Stokbrood met brie en nutella. Het was behoorlijk helder, en ook lekker zonnig vandaag. Officieel zo’n 20 graden, maar in de zon werd deze kreeft steeds roder.

Doordat het zo helder was konden we best ver zien, en tot onze verbazing zagen we île de Ré, inclusief de ‘Pont’ (brug).

Even goed kijken, maar de brug staat op de foto.

Na de lunch gingen we verder naar Saint Dennis. Opnieuw niet veel te zien. We volgden de bordjes Centrum, maar de haven, waar we dus niet geweest zijn, was misschien een leuker doel geweest.

In het centrum was niet meer dan een kerk, 2 kroegen, een bank(gebouw) en een verlaten markthal.

Dan maar weer terug naar de camping, We hadden ondertussen zo’n 28 km afgelegd. De terugweg was iets korter, omdat we een aantal plaatsjes niet meer hoefden aan te doen.  Er zat ergens bij Domino nog een aardig klimmetje in de route, maar die werd lopend genomen.

In La Cotiniére namen we nog een ijsje, en het bolletje was groot, wat de relatief duurdere bolletjes prijs enigszins compenseerde.

Uiteindelijk hadden we 48 km gefiets.

Op de camping ging C lekker zonnen en zwemmen. Ik ging nog even verder lezen en zoeken voor onze volgende camping. Volgens ons huidige plan reizen we zondag weer verder.

‘s-Avonds was het gebakken aardappels, kip en salade, die opnieuw erg lekker waren. Na de afwas tijd voor de blog en om te lezen, De temperatuur gaat ‘s-avonds toch al gauw naar beneden, dus we zitten nu in de caravan.

De eerste volledige dag op Île d’Oléron. We waren rond 8 uur wakker, Na het douchen fietste ik naar La Continiére, het havenstadje, en kocht een Pavé Cereales voor Euro 1,98. Ruim 2 keer zo groot als de kinderkopjes die ik op het andere eiland kocht. 1 was dus wel voldoende.

C at kwark met zaadjes, en de kontjes van de Pavé, totdat ik de rest van het brood ter bescherming terug deed in de plastic zak. Ik had ondetussen van de Pavé gesmult. Na de afwas en nog wat lezen reden we eerst naar het strand.

Op het ‘strand’ probeerden we net als andere mensen nog wat oesters en mosselen te vinden. Oesters, we snappen het nog niet. We zien wel waar ze al weggehaald zijn, maar wat nu een ‘goede’ oester is… En we hebben het gereedschap niet om ze los te wrikken. Ook weten we nog steeds niet of we ze wel willen eten. We moeten er ergens eens één zien te proeven. C had wel wat mosselen gevonden, mini, en we hebben ze ook meegenomen, maar wie we er een plezier mee doen??? de mosselen in iedergeval niet.

Maar het was lekker zo over de rotsen heen te lopen, met het geluid van de zee op de achtergrond en het warme zonnetje boven ons.

Na een tijdje gingen we verder naar La Continiére. Heerlijk een uurtje door de winkeltjes struinen, C op zoek naar die leuke olijf kleurige blousé die op het andere eiland niet in de juiste maat te vinden was, en ik paste nog enkele shorts. Te klein, te groot, niet de juiste kleur.

Het was er al een drukte van belang. Overal werd gewerkt, de winkels waren open, de terrassen liepen vol en er waren ook al wat toeristen. In de haven was één vogel bezig zijn buikje te vullen.

Het werd tijd om terug te fietsen en om te gaan lunchen. We genoten opnieuw van het brood en de kwark met zaadjes. Daarna namen we de tijd om verder te lezen met de bookreader. Tegen 3 uur, de winkels zijn hopelijk alweer open, fietsten we naar Saint Pierre. Bij een bank tegenover het vvv zetten we de fietsen neer. Later zagen we dat er prima fietsenrekken dichter bij de stad stonden Voor de volgende keer. Uiteraard waren nu de meeste winkels wel open. Veel leuke kledingwinkels, dus we vermaakten ons met verder zoeken. Zonder resultaat vooralsnog.

Ook in Saint Pierre was het nu wat drukker dan gister. Maar dat maakte de sfeer alleen maar leuker. Naast de winkels was er nog genoeg te zien aan huizen etc. mits je je ogen de kost gaf.

Na het winkelen reden we naar de SuperU supermarkt voor wat boodschappen voor het avondeten. Het zou gebakken zalm met gebakken aardappels en salade worden.

C verleidde zichzelf tot het kopen van een chocoladereep met popcorn. Tja, ze bedenken wat tegenwoordig.

Op de camping besloten we om met onze bookreaders nog een uurtje naar het strand te gaan lezen. We vertrokken met een volle warme zon, maar op het strand gekomen was de lucht wat bewolkter, waaide het wat meer, dus het lezen was wat frisser dan we verwacht hadden. Toch hebben we ook dit overleefd, en na een tijdje reden we weer terug naar de camping om van onze dagelijkse borrel, rosé, te kunnen genieten.

Aansluitend werd er gekookt, de maaltijd smaakte opnieuw prima, afgewassen, koffie gedronken en ge- Wordfeud/ aan deze blog gewerkt. Weer een dag vakantie voorbij.

Woensdag, dag van vertrek van Île de Ré. We werden op tijd wakker. Plan was om voor 10 uur te vertrekken, zodat we voor 12 uur op het ander eiland zijn, Vaak is het kantoor van de camping tussen de middag enige uren dicht, Na het ontbijt, het restje van het kinderkopje brood ruimde we de rest van de zaken op en in de caravan en auto. Zo rond half 10 waren we daar klaar mee. Doel gehaald. Na het afrekenen vertrokken we richting Île d’Oléron. Na overleg hadden we de camping Fleur d’Oléron uitgekozen. Zwembad en gratis Wifi. Tussen Saint Pierre d’Oléron en de kust/strand in.

Voor 12en kwamen we bij de nieuwe camping aan. De dame van de camping sprak alleen frans, dus, handen en voeten. We konden rustig een plekje op de camping uitzoeken, Over de camping stonden huisjes, stacaravans en plaatsen voor tent/caravan of camper. Rekeninghoudend met de stand van de zon en nog heel veel factoren kozen we voor plek 49. Vrij snel stond alles op z’n plekje en was het tijd om te lunchen. We hadden van de vorige camping nog een zaadjes stokbrood meegenomen. Dat smaakte.

Na de lunch stapte we op de fiets en reden eerst naar het strand. Niet al te ver, zo’n 1,5 km schat ik. Het was eb, er waren nog wat mensen aan het oesters verzamelen. Wij hebben ook nog gekeken, maar los van de verse plekken van een verwijderde oester, konden wij niet echt wat ontdekken.

Later in de middag zullen we nog eens gaan kijken bij hoog water. Dan zal er wel net nog een reepje strand over zijn. We gingen nu terug, langs de camping, naar de hoofdstad van het eiland, Saint Pierre. De zon deed al weer aardig zijn best. Het was uiteraard net lunch/siesta tijd, dus een deel van de winkels was niet open. Er waren best veel winkels, centrum is voetgangersgebied.

Bij een groot plein, parkeerplaats, zat het VVV. voor 2 kwartjes kochten we een kaart met de fietspaden op dit eiland, Niet zoveel als op île de Ré, maar toch… genoeg om een paar dagen te fietsen.

Nog even langs de Lidl voor de maaltijd vanavond, Streetfood van Conimex, en weer terug naar de camping. Op de camping was het tijd voor C om het zwembad uit te gaan proberen. Dat beviel geloof ik wel. Ik ben er ook even in geweest, mooi terras met ligbedden en een ruim verwarmd zwembad. En druk was het al helemaal niet.

Zo tegen 5 uur was het tijd voor een borrel met nootjes etc. Aansluitend besloten we nog te fietsen naar het dorp, aan de kust, waar we ook een camping als keuze op ons lijstje hadden staan. Eerst richting het strand, waar we eerder waren geweest, het water stond nu inderdaad veel hoger, een smalle strook strand was nog bezet door badgasten.

Vandaar een 2 tal kilometers het fietspad langs de weg volgen, en daar lag het havenstadje La Cotiniére. Dat blijkt best een leuk stadje te zijn. Langs de haven de nodige restaurants met vooral visgerechten. Ook waren er divers viswinkels. Verder een straat vol met souvenirs, kleding etc. winkels. Daar waren we even zoet mee. Bij een kruidenier vulden we onze biervoorraad aan. Verder liepen we nog langs de haven en kon ik nog even langs een flappentap.

Voor de ‘overspannen’ toerist was er de mogelijkheid om je eens lekker te ontspannen met je voeten in een aquarium.

Veel vissersbootjes, dus verse waren in de restaurants en de viswinkels.

Na een tijdje door het stadje gesjokt te hebben, fietsen we weer terug naar de camping. Daar was het tijd om aan de avondmaaltijd te beginnen. Kip Ajam, met een lekker koud biertje. Dat was warm/pittig en lekker. Na de vaat tijd voor koffie en het schrijven van deze blog.

Dinsdag alweer, een week onderweg. De dag begon al net voor het daglicht er was, Plaspauze… De blog van gister maakte ik vanochtend, Nu ben ik weer bij, met dag 8. Na de blog gingen we douchen en haalde ik weer 2 kinderkopjes in La Flotte. Omdat we van plan waren naar de vuurtoren, op het uiterste puntje van het eiland te gaan vandaag, maakten we gelijk een lunchpakket. Het was niet alleen stiller, maar we houden opeens brood over Y we missen je.

Zo rond een uur of 10 vertrokken we op de fiets, naast een lunchpakket met drinken hadden we ook badlakens, zwemkleding en de bookreaders bij ons. Strand staat vandaag ook op het programma. Bij de rotonde, zo’n kleine 2 kilometer vanaf de camping, pikten we de route naar Le Phare op.

Nog 23 km te gaan. Een belangrijk deel van de route hebben we als eens gereden van Ars en Ré en naar/van Loix. De wind viel mee, iets tegen, en de zon… ik ben nu zo rood als een kreeft.

Heerlijk fietste we weer langs de noordkant van het eiland, Het was eb, er werd gewerkt aan de oestermatten, we zagen ‘wadlopers’ en veel bootjes op het droge.

Net na de afslag naar Loix, richting Ars en Ré waren de de zoutwerkers aan de gang. Vandaag was het drukker met fietsers, toeristen, dus ze hadden bekijks.

Het was zo en zo overal drukker dan we tot nog toe meegemaakt hebben hier, In Ars en Ré was de weekmarkt aan de gang. Druk druk druk, veel fietsen en de autoparkeerplaats stond ook vol. Voor ons was het een aangename onderbreking van onze fietstocht.

Na een tijdje over de markt geslenterd te hebben, reden we verder richting Le Phare. Na een 2 uurtjes fietsen waren we er. Naast de oude en de nieuwe vuurtoren, een museum, waren er ook diverse winkels en eetgelegenheden. En ook hier, best wel druk.

We namen de tijd, aten een ijsje, bekeken de winkel onder de vuurtoren, kochten een polo en een broek en lunchten op een bankje. Het werd tijd voor de terugtocht. De heenweg had z’n indruk gemaakt op onze derriere’s. Iets regelmatiger stopte we om onze derriere’s even wat rust te geven. We dronken nog wat onderweg, en we reden naar het strand waar we eerder met Y waren geweest.  Ook hier was het best druk. Eb was voorbij en langzaam begon de zee zijn deel van het strand terug te eisen. Ruim anderhalf uur lagen we op onze strandlaken en lazen in onze bookreaders. Ondertussen werd er door anderen gezwommen en zelfs gesurft.

Op een gegeven moment was de zee bijna toe aan onze strandlakens, dus tijd om te gaan.

Bij een winkel naast het strand kochten we nog een stokbrood, voor bij het avondeten.

Op de camping was het eerst tijd voor een borrel, wijn en bier met nootjes etc. En wat later maakten we ons eten. Vanavond simpel, tomatensoep uit foliepak met stokbrood en franse kaas. Jammie.

Na het eten en de afwas ruimde we alvast wat kampeerspullen op. Morgen vertrekken we naar Île d’Oléron. Dit eiland ligt iets onder Île de Ré, uiteindelijk naar de camping waar we naartoe willen, in het midden van dat eiland, toch nog een 100 km rijden.

Maandag, bijtijds op, dat gaat vanzelf. Vandaag staat eerst in het teken van het vertrek van Y. Zij vliegt in het begin van de middag terug naar Charleroi, alwaar ze met haar auto dan verder rijdt naar Limbabwe. Eerst dus de standaard zaken, douchen, brood halen, ontbijten, effe lezen etc. Y wil graag rond 12 uur op het vliegveld zijn. Zo rond 10 uur begonnen we langzaam met het opruimen van haar slaapzak, matje etc. en als laatste, nadat die even in de zon heeft kunnen opdrogen (condens van het slapen en een kat die nog net even op de rand moest pissen) de tent. Y kon, mij lukt het nog niet, met behulp van Youtube deze 2 seconde tent worstelend weer in een vorm krijgen waarbij die weer past in z’n originele hoes. Ik vind het een kunst.

Met name de laatste stap, om van de grote ‘O’, een ‘8’ te maken en die weer om te zetten in een kleine ‘o’ die dan past in de hoes

Het idee was om een lunchpakketje mee te nemen, nog even gezellig op het vliegveld opeten, Y uitzwaaien, en dan gingen wij nog even La Rochelle in. Zover we konden zien zou haar vlucht op tijd gaan verlopen. De meeste passagiers hadden hetzelfde idee, en lekker in het zonnetje zat iedereen z’n lunch op te eten. Sommige vanuit hun luchbox, zoals wij, en sommige maakten gebruik van de shop bij het vliegveld.

Op tijd ging Y boarden, en even later kreeg ik het appje dat ze door de douane was. Wij reden toen naar de parkeerplaats Encan, vlakbij het Aquarium van La Rochelle.

Daar het maandag was, en het was ondertussen zo rond half één, was het qua winkels niet veel soeps vandaag. Of ze zijn maandag dicht, of maandag ochtend dicht, en de winkeltijden hebben een siësta, een enkele winkel was open. Maar opnieuw mocht dat de pret niet drukken, er waren toch nog wat winkels open en we konden lekker door La Rochelle heen huppelen.

Na een tijdje, de siësta kon nog wel even duren, besloten we terug te gaan naar de camping. Eerst nog even een tussenstop bij de supermarkt om nog een paar inkopen te doen. Toetjes, wijn etc.

Op de camping stapten we op de fiets en reden we naar SM de Ré. Ik was nog steeds op zoek naar de winkel waar we korte broeken in de aanbieding hadden gezien. In SM de Ré waren de winkels ondertussen wel al open, en we konden dan ook heerlijk van winkel naar winkel stappen. De korte broeken winkel hebben we helaas niet meer teruggevonden.

Maar zo lekker rondlopen, leuke winkels bekijken, dat heeft toch ook wel wat. We reden weer terug naar de camping en hebben een tijdje zitten lezen met een drankje erbij, Omdat de korte broeken winkel nog steeds ergens tussen de oren zat besloten we opnieuw nog even in La Flotte te kijken, Maar waar die korte broeken winkel ook was, vandaag was die onvindbaar voor ons. Als afsluiter besloten we een drankje te nuttigen op één van de door de zon overgoten terrasjes, We hadden geluk, na ons zaten de terrasjes vol en liepen de ongelukkige steeds langs speurend naar een vrij tafeltje.

De volle terrasjes zitten links aan de waterkant, maar ik vond deze foto van de kroegjes leuker.

Op de camping, nadat we erg lang van ons drankje en de zon genoten hadden, ging C de kliekjes uit de koelkast opbakken zodat we ook vandaag weer lekker konden eten. Farm potatos, hamburger, kipnuggets, appelmoes, en een restje pasta nog gemaakt door Y. Het smaakte er allemaal niet minder om.

De avond was verder vooral lezen, en rond 10 uur, dan is het al ruim 2 uur pikke donker, werd het bed klaargemaakt, niet lang hierna kwamen er ronkende geluiden uit de Feeling.