Na een lange dag, we vertrokken zo tegen half 9, en kwamen vandaag 00:30 aan, zijn we weer terug in Limburg. Buiten wat file rond Basel (avondspits), verliep alles prima. Kleine 1400 km, wat (2) tankstops nog een enkele keer gestopt zodat ‘baasje’ z’n rug en knieën wat kon strekken. Camper is nu net over de 10.000 km in een jaar. Een blijvertje.

Met de vader van C gaat het niet vooruit, dus niet goed, veel moeite met eten en drinken. En zonder ‘brandstof’ doet de motor niet veel.

Zo, nu een wat vollediger verslag, zie voor foto’s gister.

Rond half 9 konden we vertrekken bij Assisi, eerder konden we niet afrekenen. Moest daar cash betalen, we dachten eerst niet genoeg bij ons te hebben, dus wilden we pinnen in Assisi. Maar alleen ATM’s en geen Bancomat. ATM’s kosten meestal extra. Toen bleek C toch nog 2 tientjes te hebben. De Camperplaats is alleen ‘bemand’ van 08:30-12:30. De uitdaging van de moderne reiziger😉

Met zo hier en daar wat file door kleine ongelukjes waren we zo rond 11 uur op de camping van Siena. Gelukkig plaats. Binnen enkele minuten lag C in het verkoelende zwembad. En ik zat lekker op het terras.

Het cafetaria bij het zwembad ging om 12 uur open. Even later zat ik met een bruin brood(je) met sla etc en tonijn tezamen met een cola te lunchen. Even later liet C zich verleiden door een Maxi tosti.

Idee was ivm de warmte niet al te vroeg in de middag de stad in te gaan. Deels bij het zwembad en bij de camper zaten we onze tijd uit.

Zo rond 4 uur liepen we naar boven. Zowel Siena (7) als de camping liggen op een ‘berg’. Buskaartjes gekocht bij de receptie en even later in bus 3 naar de stad. Was even de oriëntatie kwijt. Zowel bus 3 als 8 gaan naar een busterminal tegen de oude stad aan. Maar ik zag hem niet. Te vroeg of te laat stapten we uit de bus toen we de achterkant van de Duomo zagen. Met Maps.Me bleek dat we minder dan een km van de oude stad zaten.

En nu een oude Lancia gezien.

Dus al snel liepen we langs de winkels, Duomo en het beroemde plein van Siena. Een ice-koffie voor C en iets met limoncello (citroensap) voor mij. Bij de dom bleven we een tijdje mensen kijken.

Het was ondertussen zo 6 uur, dus we keken eens rond voor een hapje. Eigenlijk was ik al eerder gelokt door een groot glas koud bier. Iets van het Piazza del Campo af vonden we een aardig terrasje. Leken we eerst te neigen naar pizza, het werd pasta, pesto voor C en pasta pici voor mij. Met een Fanta en een biertje. 2 biertjes verder was het eten op en zochten we de bushalte op.

Op de camping spraken we af om de volgende dag, ondertussen vandaag richting huis te rijden. De gezondheid van haar vader gaat niet de goede kant op. Reden genoeg om die kant op te gaan.

I.v.m. twee flinke bier en Pasta Pici met knoflook tomatensaus zal ik de volledige blog morgen schrijven. Alvast een paar foto’s van vandaag.

Morgen naar het noorden, overmorgen thuis, 1350 km.

7 uur op, iets na 8en vertrokken we. Met de stem van de ANWB app en ook die van TomTom (verkeerde route) zochten we onze weg naar een benzinetank. Helaas niet zo goedkoop als de app beweerde, maar toch. Alle beetjes helpen.

Kleine 2 uur rijden naar de Camperplaats bij Assisi. Eerste deel snelweg en tolweg. Later een SS weg, zeg maar N weg. Het zag er allemaal mooi en warm uit. Het was niet al te druk. Ergens rond half 11 waren we bij de camperplek, en er was nog plaats. Langzaam verliet de temperatuur de 20 range naar de 30 range. Het plan was om pas later in de middag naar boven, Assisi, te gaan.

De ‘receptie’ was tot 12:30 open, dus ik kocht 2 enkeltjes voor de bus naar boven. Terug zou lopend prima te doen zijn. Zo tot 4 uur deden we naast lunchen vooral niets. Nou ja, lezen enzo. Naast de camper was wat schaduw, dat hield het voorlopig aangenaam.

De bus vertrek 20 over en 10 voor, halte op 5 minuten lopen.

Officieel bleek het trouwens 22/52 te zijn. Hij was er om 23. Even later liepen we het dorpje in.

Ik ben de kerk in gegaan, en toevallig met een groepje meegelopen naar beneden naar de crypte van Franciscus. O.a dierendag op 4 Oktober is uiteindelijk door hem.

Voor de crypte kon je voor een gift een elektrisch kaarsje ontsteken. Rond de crypte (met stenen grafkist) kon je kaarsen krijgen voor een gift (offer). De kaarsen kon je niet aansteken. Rook, warmte, noem maar op. Voordat je de crypte verliet, om omhoog weer naar de kerk te gaan, kon je de kaarsen weer inleveren. Aardig handeltje.

C had in de kerk een elektrische kaars (lampje) aangestoken.

Terug in het stadje liepen we wat langs de winkeltjes en zo.

Na een tijdje rondlopen namen we wat te drinken bij een cafetaria met stoeltjes buiten. Dat was wel aangenaam.

Vanaf een terras konden we de camperplek in de verte zien.

Op de terugweg liepen we over een voetpad naar beneden. Veel van de stenen hadden een persoonlijke sponsor.

Op de camping maakte C een salade, daarnaast hadden we nog een pot fruityoghurt. Dat smaakte prima bij deze warme dag. Morgen naar Siena, als er plek is.

De dag begon opnieuw zonnig, dus besloten we nu al in de ochtend naar het strand te gaan. We waren zeker niet de enige. Om en om gingen we elk even de zee in om af te koelen. Bij de stoelen lazen we de e-readers.

Na 2 uurtjes, lunchtijd bij de camper. Op het heetst van de dag was het aangenaam onder de luifel met schaduwdoek aan de zijkant. Daarna lekker verder lezen en een spelletje.

Na 4 uur besloten we op de fiets de andere kant langs de zee te gaan kijken. Wij zitten ‘in’ Martinsicuro. Maar het centrum ligt 6 km verder langs het strand naar ‘links’. Naar rechts op minder dan een km ligt Adriatica Alba. Bij Martinsicuro begint trouwens Abruzzo.

Dus nu we naar rechts gingen zaten we bijna gelijk in het centrum van Adriatica Alba. Meer strandtenten, meer winkels en ook wel wat drukker.

Zelfs een stukje, zat een speelplaats in verstopt, met zeedennen.

Na een tijdje checkte ik de Maps.Me app en bleken we vlakbij een Lidl te zitten. Goede reden om eea aan te vullen in de met airco gekoelde winkel.

Om de waren goed te houden, reden we maar terug naar de camping.

Het was al bijna tijd voor avondeten. C besloot pannenkoeken te bakken. Dus ik regelde even suikerzakjes bij het camping cafeetje. We hebben alleen zoetjes bij ons. Verder jam en appelstroop, de pannenkoeken smaakte prima.

Morgen naar Assisi, zo’n 200 km. We lazen wat over de camperplek, en willen bijtijds aankomen. Dus ook bijtijds hier vertrekken. Dus afwassen en alvast wat spullen inladen. Water bijladen, fietsen achterop etc.

Zo tegen 9 uur liepen we nog even naar Adriatica Alba, even ‘s-avonds de sfeer proeven.

Na het ijsje liepen we terug naar de camper. Blog schrijven etc. Morgen weer een dag.

Helemaal rechts onder Martinsicuro en net links daar van Adriatica Alba.

Zo, het ‘volledige’ verslag van dag 11. We wilden naar Grottammare (18), die stond nog op de lijst van Le Marche. Over de snelweg reden we er langs, op weg naar Martinsicuro. Het blijkt op de fiets zo’n 21 km te zijn. En voornamelijk een recht fietspad langs de kust. Dat klopte aardig, alleen in San Benedetto moesten we een stukje door de stad. Het fietspad was aardig te volgen. 2 baans, heen en weer. Vaak gedeeld met voetgangers. Apart gekleurd wegdek. We rijden meestal, heen met rechts de stranden en strandtenten. Links eenbaans (eenrichtingsweg) voor het overige verkeer en dan hotels en parkeerplaatsen. Dus bijna 21 km strand etc. Apart. Extreem druk was het niet.

Op de fiets, met rijwindje, was het prima uit te houden. Na een dik uur waren we in Grottammare. Onderweg één heikel punt, waar we de juiste baan moesten vinden, tussen veel autoverkeer bij een plek waar ook aansluiting met de snelweg is. Met een ander stel op de fiets en aanwijzingen van enkele automobilisten lukte dat.

Aangekomen in Grottammare moesten we nog even zoeken naar Grottammare Alto. We lieten de fietsen beneden staan en m.b.v. Maps.Me vonden we een route. Het was niet zo hoog en niet zo groot als verwacht. Typisch Le Marche dus.

Vlakbij de fietsen, Grottammare aan zee dus, was nog een aardig winkelstraatjes met ondertussen rijen wachtenden voor enkele eettentjes. Meest vierkant gesneden stukken plaatpizza die gewogen worden om de prijs te bepalen. Wij namen samen een middel friet mayo met pepsi. Jammie.

Op de terugweg keken we nog naar strandstoeltjes. Laag, maar niet zo laag dat je er niet meer uit kunt komen.

Daar zijn, we na diverse keren passen en meten, uitgekomen. Ja, de keuze en de stoel.

Terug op de camping lunchen, rusten en later een koffielikeur ‘on the rocks’. Spelletje en daarna naar het strand.

Daar was de zon al ietsjes minder, de wind iets meer, de stoeltjes perfect.

Na het avondeten, pinsas alla C, met zalm en kip, gingen we eens plannen hoe verder.

C wil graag haar vader weer zien, dus de volle 3,5 weken vakantie, waarvan er nog 2 weken te gaan zijn, korten we iets in. Iedergeval half weekje korter.

Morgen gaan we naar Assisi. Daarna, nog niet helemaal duidelijk ivm beschikbaarheid en prijzen, iets van Siena, Florence, Lucca en Levanto ( Cinque Terre). Er kan wat afvallen en of bijkomen.

Zo nog een preview voor morgen, voor ons alweer vandaag.

Even een korte, de volledige blog volgt morgenochtend. Vrije dag vandaag. Kwa blog.

Op de fiets naar Grottammare (18) geweest etc. Zo’n 20 km heen en weer 20 km terug, voornamelijk langs stranden.

Net even de verdere planning gedaan ivm persoonlijke wensen. Maandag vertrekken we hier richting Assisi, dan via Toscane naar Cinque Terre en dan naar huis.

Rond 7 uur werden we wakker. Rond 8 uur ontbijten. Zo rond 9 uur wilden we vertrekken. Gister hadden we ook al problemen om de afsluitboom van de Camperplaats open te krijgen. Toen hielp het het nummer van de VVV te bellen. Nu dus bij het verlaten van de Camperplaats. Vandaag belde ik uiteindelijk het stadhuis. Gelukkig konden die de boom op afstand openen.

Via een weg, niet voor vrachtwagens, met veel haarspeldbochten. Bij 2 moest ik aardig steken om de bocht te kunnen nemen. Reden we naar Treia. Kleine 15 km. Net voor Treia was de toegang naar de hoofdweg iets te steil, waardoor ik het niet trok in z’n 1 met koppeling loslaten en handrem. Iets terug laten zakken, nog een poging. Ook stond volgens mij het anti-doorslag systeem aan. Dan kun je niet met slippende banden, op natte of ijzige, ondergrond optrekken. Bij droge ondergrond slaat de motor af etc etc.

Tweede poging, aanloop, ging wel goed. Moest naar rechts, dus ook rekening houden met verkeer van links.

Treia zag er zeker mooi uit van ver. Vanaf een parkeerplaats konden we met een lift naar het hoger gelegen stadje.

Ondanks de tijd oogde dit dorpje ook rustig. Iets meer gerestaureerd dan Cingoli.

Ook was er tijd voor een koffietje met puddingbroodje.

De foto die ik zelf niet kon maken. Het gebouw van het raam werd net gerestaureerd.

Na Treia reden we naar Martinsicuro. Naar een camping aan zee, niet naast een spoorbaan. Via de CampingCard app had ik een mailtje gestuurd. Om zeker te weten dat er plaats is. De camping was nog 100 km rijden van Treia.

Onderweg kwamen we zomaar een moderne kerk tegen. Niet uit de 12de of 13 de eeuw. Apart.

Spontaan kwamen we langs een camperwinkel, ook nog Chausson dealer (‘ons’ merk). En nu hebben we weer een trapje voor bij de camperdeur.

Even spontaan kon ik nog op tijd remmen bij een Lidl, zodat we weer wat spulletjes op de plank hebben.

Net na 2 uur kwamen we aan bij de camping. De receptie was gesloten, tot 4 uur. Maar we konden al een plekje uitzoeken.

Lunchen. Daarna even naar zee gelopen. 4 uur ingeschreven en toen een klein uurtje naar zee geweest. De ‘bodem’ van de zee loopt langzaam af, dus je moet bijna op je knieën zwemmen of ‘ver’ het water in. Maar gezwommen hebben we. Ook wat gezont. Maar op tijd er weer uit.

Tijd voor een drankje bij de camper, daarna, al weer na 6 uur, kookte ik pasta met het restant van de saus van gister. Dat ging er prima in.

Na het vaatje liepen we nog een uurtje langs het strand. Door de heuvels in het ‘midden’ van de laars, gaat de zon hier wat eerder onder (achter de heuvels dus).

We zijn niet in de herkansing gegaan. Het was wat koeler vandaag. Wat wilde we bewijzen? Dus alles in gang voor een andere bestemming voor vandaag, en alvast kijken voor de volgende dagen. Cingoli voor vandaag. Ook een middeleeuws stadje. Zo’n 600 meter hoog en wel ‘het balkon van Le Marche’ genoemd.

Na alles reisklaar gemaakt te hebben, vertrokken we rond 10 uur. TomTom lag iets dwars, wilde een weg in wat meer een pad was. Maar dat lieten we rechts liggen. Even later gaf TomTom weer normale suggesties.

De Camperplaats in Cingoli kost een tientje, inclusief stroom, maar zonder sanitair etc. Na een ‘gevecht’ met de slagboom, kregen we via de telefoon toegang. Het tientje moesten we bij de VVV betalen.

Ondanks de vele geparkeerde auto’s, lag Cingoli er enigszins eenzaam bij.

Het uitzicht vanaf het balkon was magnifiek. Tot de zee aan zicht.

Het plaatsje zelf, ondanks de 12-13de eeuwse kerken, we beginnen er aan te wennen.

3 keer zijn we het dorpje (best wel stadje) doorgelopen. Beetje aubergine vorm op een heuveltop. Je bent er zo de weg kwijt.

We zagen nog meer leuks. Veel bomenlaantjes met banken.

En een aardige gerestaureerde Fiat.

Wel wat winkels, horeca, kappers, kruidenier etc. Maar zeker niet toeristisch.

Om 6 uur begonnen we met koken. In de middag hadden we de ontbrekende ingrediënten bij de supermarkt om de hoek gehaald. Het werd pasta, spaghetti, met gehakt, groente en saus uiteraard. Koele rosé uit eigen kelder (koelkast) en yoghurtje toe.

Na het eten wandelden we nog even. Nu tijd voor koffie/thee en een spelletje.

Vannacht wat wind en regen. I.v.m. de wind draaide ik, half slapend, de luifel in. Uurtje later hoorde ik het getik van regen. Dus eruit en de stoelen ook naarbinnen. Rond 8 uur was ik wakker, C trok nog een uurtje door. Misschien ietsje te lang, want we wilden bijtijds naar de Lame Rosse. Voor het te warm word en ook voor de verwachting op wat regen vanmiddag.

Dus gauw ontbijten en klaarmaken. Op de fiets langs het meer naar de dam. Laatste stuk alsnog over de weg.

Bij de dam zette we de fietsen op slot. Er stond ook nog een bord met een aantal veiligheidsregels. Aan niet alle voldeden we. Maar de regenjas lijkt vanochtend nog niet nodig. EHBO spullen, pleisters, moeten we eigenlijk wel meenemen. Wat eten en drinken hadden we wel.

We waren niet de enige, er kwamen er zelfs al weer terug. In het zonnetje, met zo nu en dan een koel briesje, vertrokken we.

De dam over, door een tunneltje het pad op. De route, aangegeven met rood witte strepen heeft als code E2.

Het pad, vooral kiezels en grind, begon niet al te heftig. Maar na een goed half uur, drie kwartier begon het pad wat steiler te worden met grotere kiezels 15-20 cm en los grind. C kreeg wat moeite met stijgen, maar realiseerde zich dat straks, op de terugweg, dalen voor haar wel eens een grotere uitdaging zou worden. Na ampel beraad, besloten we dat dat geen goed idee was. Ze had ook haar wandelstokken in de camper laten liggen. Hier waren we niet helemaal op voorbereid.

Dus we besloten te stoppen en terug te keren. Het steile stuk daalden we samen af. Daarna viel het wel weer mee. Met de fiets reden we nu over de weg terug, dat ging alleen maar naar beneden. Bij de camper was het tijd om lekker buiten te lunchen.

Van de regen hebben we vanmiddag niet veel gezien. Werd wel zo nu en dan wat bewolkter. Maar de zon kwam ook steeds weer terug.

Lekker lezend, spelletje, wandeling naar het dorp, we kwamen de middag wel door.

We dromen zelfs over een revanche, morgen. Maar eerst eens kijken hoe het weer werkelijk morgenochtend is.

Onze buurman, een schot, heeft de tocht vandaag in z’n geheel gewandeld. Dus eerst naar de dam etc. In z’n kilt (jurk). Het was hem wel zwaar gevallen. Hij hoopte morgen toch wel trots te zijn. Hij vind vandaag het eindpunt, Lame Rosse, het niet helemaal waard.

C kookte, gebakken aardappels, gister voorgekookt, kip en salade. Het is bijna 21 uur, we zitten nog buiten, maar we gaan zo naar binnen.