Dinsdag 21-Okt-2014, Fécamp –> Sittard

Met de wekker om 6 uur gezet stond ik op. Donker, maar redelijk weer. De verwachting was stormachtig. Dat was het gelukking nog niet. Douchen, ontbijten, de laatste dingen opruimen, de caravan op het pad zetten en aankoppelen. 90 minuten, oftewel om half 8 kon ik vertrekken. Het miezerde lichtjes, en het was nog steeds donker.

Nog geen kilometer verderop, de doorgaande weg naar de haven, reed een tegenligger m’n caravanspiegel van de auto, Ongelovelijk, hij/zij reed best wel hard, obstakels (geparkeerde auto’s) aan zijn/haar kant, en … kabang. Als je dus weet dat de auto 1,85 breed is, de caravan 2 meter, en de extra spiegels dus maar iets buiten de caravan uitsteken… Nog een geluk dat de caravan niet geraakt werd. Gelukkig zijn de losse onderdelen te koop bij de Vrijbuiter.

De rest van de route ging voorspoedig. De wegen waren, tot België, relatief rustig met niet al te veel regen. In België werd het en drukker en de regen kwam soms met bakken naar beneden. Waardeloze wegen, zeker vanaf de grens tot bijna aan Luik. Wat een verademing als je de grens over komt en weer zoab ervaart.
Exact half 2 reed ik de parkeerplaats op. Uitladen, lunchen, de caravan wassen en ‘s-avonds stond de Feeling weer op z’n plekje in de stalling.
En, een lang weekend, b.v. naar Normandië is prima te regelen in een korte tijd, zelfs nog in Oktober.

Edited with BlogPad Pro

Maandag 20 Okt 2014

Alweer maandag, de laatste dag, van dit tripje, in Normandië. En ik ben al in alle 3 de plaatsjes geweest waar ik naar toe wilde. Ik heb er dan ook even m’n hoofd over gebroken, wat nu??? Giverny (huis Monet) te ver, Rouen, Caen, Dieppe te ver. Zoekend in het ANWB-boekje kwam ik op Saint Valery-En-Caux en Veules-Les-Roses. In de laatste plaats was ik als eens kort geweest. M’n eerste kennismaking met Haute-Normandië.
Na het douchen ging ik op jacht naar ontbijt. En dan blijkt dat je geheugen je soms in de steek laat. Bakkers zijn op maandag niet of nauwelijks open, omdat ze dat op zondag wel zijn (open). Dus doorgelopen naar de supermarkt aan de haven, ook (nog) geen brood, maar wel verpakte sandwiches. Houdbaar tot 29 Oktober. Dat moet dus nog wel lukken.
Het ontbijt werd dus 2 dubbele bruine boterhammen met tonijn en sla. 
Rond half 10 vertrok ik naar St.Valery, 3 kwartiertjes rijden. St. Valery ligt ten noorden van Fécamp en is ook een havenplaats. Er is een grote binnenhaven voor plezierjachten. In de met een sluisdeur afgesloten haven liggen honderden boten, voornamelijk zeiljachten.
Via een brug, over de doorgang naar de haven, liep ik richting zee. Zoals in veel plaatsen hier langs de kust, waren er diverse kraampjes die in de ochtend de vers gevangen vis aan de man brengen. Dit onder begeleiding van schreeuwende zeemeeuwen. Zo nu en dan hadden ze geluk en wisten ze een restantje vis te bemachtigen.
Bij de haveningang maakte ik wat foto’s. Aan de andere kant van de haveningang was een ruime camperplek. Er stonden daar een 30-40 campers, met de neus richting zee, naast elkaar geparkeerd. Wel een A lokatie, maar krap op elkaar.

 
Na de nodige foto’s genomen te hebben liep ik terug naar de auto en vertrok naar Veules-les-Roses. Dit plaatsje lijkt een beetje op een Anton Pieck dorpje. Protserige huisjes, soms een beetje Zwitserse stijl dan weer engels achtige cottages. Op zich kom je dit soort huizen hier in normandië wel meer tegen, maar in Veules-les-Roses staat het er min of meer vol mee. Wel apart, uit een andere tijd.

Ik zag een moeder, met dochter, lunchtijd, school ging uit, met een vers stokbrood lopen… Ik denk hé, hoe kan dat?? Ik liep verder in de richting vanwaar ze gekomen waren, en na een 2-300 meter… een bakker, open en vers brood. En ook nog eens zaadjes brood, op verzoek gesneden. Zo, de lunch voor vandaag, het ontbijt en de lunch voor morgen zijn geregeld. Hoef ik morgenochtend ook niet meer op jacht.
Met het verse brood naast me vertrok ik naar de camping om te lunchen. Heerlijk vers, knapperig bruin brood. Na de korte pitchstop had ik nog een belangrijk deel van de middag over. Ik wilde nog terug naar Étretat, gister had ik m’n zoomlens niet bij me, vanmiddag kon ik revanche nemen. Ik zal jullie de revanche foto’s besparen, maar na een flinke klim maakte ik bijgaande foto van Étretat, nu eens van de andere kant.

Het was vandaag iets bewolkter, maar regelmatig brak de zon door. Dan was die gelijk goed warm. Voor morgen word hier stormachtig weer verwacht met een beetje regen. Ik hoop morgen bijtijds te kunnen vertrekken, maar de harde wind zal ik niet helemaal kunnen ontlopen. Als alles goed verloopt ben ik in de middag weer thuis. Caravan leeg en poetsen, zodat die morgenavond de stalling ik kan.
Vanavond gaat deel 3 van de Kip Tandoori genuttigd worden. Verder al e.e.a. opruimen, ramen van de auto eens schoonmaken, zie ik er ook weer eens wat doorheen. 

Edited with BlogPad Pro

Zondag 19-Okt-2014, Honfleur, Étretat

Ongelovelijk, om half 8 werd ik wakker, uitslapen op zondag?? het was behoorlijk donker nog. Een sikkelvormige maan was nog net te zien. Toch maar opstaan. Voor brood moet ik naar de ‘stad’, dus eerst maar eens douchen en scheren.

Monet zou aardig wat roze en violet kleurige verf nodig hebben, voor deze ochtend. Uiteindelijk wel kleuren uit zijn palet.
De bakker, bij de haven, is een kwartiertje heen, en iets langer, de heuvel weer op naar de camping, terug. Keuze genoeg, het werd uiteraard een brood met zaadjes. Hier genoemd “baquette tradiecroc”. Verder nog een koffiebroodje, voor vanavond, roulette de raisins. Klinkt al een stuk lekkerder.

Echt vroeg hoef ik niet weg, op zondag, ik heb misschien wel uitgeslapen, maar de rest van de wereld nog niet. Even verder gelezen in “En uit de bergen kwam de echo” van Khaled Hosseini. Alhoewel het maar 50 km naar Honfleur is, rekent Tom Tom hier bijna een uur voor. Onderweg kom ik o.a. over de “Pont de Normandie”. Een giga brug over de Seine bij Le Havre.

Deze foto heb ik niet zelf gemaakt, dat lukt niet tijdens het rijden 😉

Half twaalf was ik in Honfleur. Het was al aardig druk, maar er was nog een plekje vrij voor me, op de parkeerplaats.
Ik heb lekker rondgelopen en rondgekeken, gefotografeerd etc. Er zijn heel veel restaurants, winkels, galeries, noem maar op. En, mocht je er ooit zelf eens komen, kijk ook eens omhoog. De huizen, boven de winkels, zijn vaak erg oud, deels van hout. 17-18de eeuw.
In Honfleur is o.a. de grootste houten kerk van Europa. Hoe die van buiten er uit ziet kun je zeker op internet vinden.
Ook van de oude havenkom zijn veel foto’s op het internet te vinden. Hieronder een foto door mij gemaakt.

 En hieronder een foto van een aantal souvenirs die ik in de winkels zag.

 
Na een tijdje rondgelopen te hebben begon het opeens akelig donker te worden. Regen zou niet lang meer duren. Ik besloot het niet af te wachten en spoedde me naar de parkeerplaats. 4 Euro lichter reed ik weer richting het noorden. De app had voor Fécamp redelijk weer voor vandaag aangegeven. Ik gokte erop dat dat voor Ètretat, 15 km onder Fécamp, niet anders zou zijn. In eerste instantie, rijdend richting het noorden, leek het erop dat de app ongelijk had. Maar na een tijdje zag ik in de verte de donkere grauwe lucht overgaan in een lichtere blauwe lucht. Hoe dichter ik bij Étretat kwam hoe beter de lucht er uit ging zien.
Na wat heen en weer gereden te hebben, in Étretat, had ik een plekje op een parkeerterrein gevonden. Hier dan weer wel gratis. Wel een 10 minuutjes lopen van het strand/centrum. Mede doordat het zondag is, het mooi weer is etc etc was het hier best wel druk. En op het kiezelstrand, en bij de eettentjes en op de voetpaden naar de  witte kliffen. M’n voet hield zich prima, ik ben dan ook heerlijk naar boven gelopen om ook van bovenaf foto’s te kunnen maken.
Ik had eigenlijk eerst een broodje willen halen met wat te drinken, maar er stonden rijen voor de eetwinkels. Dus eerst maar omhoog, foto’s maken etc. Toen ik later weer beneden was was de rush op eten enigzins voorbij, helaas waren daardoor ook niet alle soorten broodjes beschikbaar. Maar een stokbrood met sla, tomaat en zalm, met ice-tea, klinkt mij prima. Eet ik niet elke dag. En zeker niet op zo’n mooie picknikplaats als het kiezelstrand van Étretat.

 Nu de maag gevuld was en de foto’s genomen zijn, werd het tijd om verder te gaan. De eerste gedachte was terug naar de camping. Maar halverwege bedacht ik me dat er tussen Étretat en Fécamp nog een kleiner plaatsje licht, met kiezelstrand. Dit plaatsje heet Yport. Tja, tijd zat, mooi weer en ik kom er min of meer langs. Kan daar ook weer een streepje door. Kwa strand vergelijkbaar met Fécamp en Étretat, plaatsje flink kleiner, maar op zo’n dag als vandaag zijn deze plaatsjes allemaal mooi.
Onderweg van mijn parkeerplekje en het strand kwam ik nog langs een atelier van een plaatselijke artiest. Leuke stripfiguurachtige voorwerpen maakt hij. Ik had even een blik in de toekomst, ik zal niet zeggen wie, de juiste herkend zichzelf, nu en anders in de toekomst 😉

Nu werd het echt tijd om terug naar de camping te gaan. Na het opeten van het restje tradiecroc, het verder lezen in m’n boek, een rondje boulevard, begon de zon toch al aardig te zakken. Ook dit maar eens vastgelegd. het kan zijn dat die een tijdje op de achtergrond gaat blijven.

Het werd zo langzamerhand tijd voor het diner, Kip Tandoori part 2, avec un verre de Cote du Rhone (Cellier des Dauphins). €4,= bij de supermarkt, maar best te drinken. Na het diner een yoghurtje afgesloten met een cappuccino en een roulette de raisins, koffiebroodje!!

Ondertussen is het alweer 22:15 en sluit ik deze blog af. 

Edited with BlogPad Pro

Zaterdag 18 Okt 2014, Fécamp

Na een weekje dubben, wikken en wegen, over de weersverwachtingen, toch maar besloten te gaan.
Nog even een lang weekend kamperen met de Feeling. Het idee was weer richting Le Treport, maar die camping was al dicht. Dus, iets verder gezakt, en nu een camping in Fécamp.
Deze hoek ben ik al eens eerder geweest, toendertijd met de camper. Maar zoals meestal, er blijft nog genoeg hier over.
Als schilders zoals Monet hier jarenlang hun ogen hebben uitgekeken, is er voor mij ook nog wel wat te zien.
Ik had graag ook nog naar Giverny, hier heeft Monet een huis gehad en heeft hij zijn tuin aangepast voor de schilderijen die hij in zijn hoofd had, maar dat ligt net iets te ver. Dit weekend wordt het Fécamp, daar is ook de camping, Etretat en Honfleur. Een beetje een fototrip dus.

Donderdag de caravan gehaald, en met minimale ‘bagage’ ben ik vanochtend iets na 6en vertrokken. Al met al toch zo’n 500 km, hetgeen in zo’n 6 uur te rijden is. Het rijden ging redelijk, bij een tolpoortje bleek ik de (te) lage te hebben. Vooralsnog alleen wat kabaal gehoord, en verder geen schade.
In de buurt van de camping volgde ik TomTom, terwijl het waarschijnlijk beter was geweest de bordjes van de camping te volgen, 2 haakse bochten en een steile weg, verboden voor caravans, was mijn beloning voor het vertrouwen in TomTom.

Gelukkig lukte het allemaal net. Ook hier bleef het bij lawaai geluiden.
Na de laatste haakse bocht kwam ik, iets na 12en, aan bij de camping.  De beheerder was aanwezig, en na een aantal minuten was een plaats, 55, geregeld. Na nog een groter aantal minuten stond ook de caravan op z’n plaats.

 Vandaag even alleen foto’s van de iPhone, morgen kijk ik nog wel eens verder om wat foto’s van het gewone toestel over te zetten.
Na de (hollandsche lunch, brood) ben ik een aantal keren langs de boulevard en langs de haven van Fécamp gelopen. O.a. om wat foto’s te maken en om wat boodschappen te doen.

Het weer was/is geweldig, gedurende de middag werd het dan ook steeds drukker. Op het kiezelstrand, langs de boulevard etc. Er werd zelfs gezwommen, Ik miste m’n korte broek, die had ik dus voor de zekerheid maar niet meegenomen.
Ach ja, er moet wat te wensen overblijven. Morgen ga ik waarschijnlijk naar Honfleur, dan is het weer nog redelijk. Maandag Etretat, dan zal het al wat bewolkter zijn. En dinsdag gaat het regenen, mooie dag om weer terug te rijden.

En aan het einde van de middag was het tijd om te koken. Bij een ondergaande zon ontstond weer een wereldmaaltijd van Knorr, Kip Tandoori.

Edited with BlogPad Pro