Nog een kleine 500 km over de Franse D en N wegen. Het was mistig vanochtend. Dat bleef het een groot deel van de morgen. Zo kwart over 7 vertrokken we nadat we uitgevogeld hadden hoe de slagboom te openen. Fijn zo’n onbemande camperplek. Het staat er wel op, de betaalzuil, maar voor je zo vroeg alles gelezen hebt, snapt en goed toepast…

Op deze tweede foto is het lichter dan de werkelijkheid. Had de belichting iets teveel aangepast.

Een herhaling van gister. Geen tolweg. In België, wegen uit de tijd van de Romeinen. 14 uur waren we weer veilig in Limbabwe.

De camper kuizen, en een mooi avontuur achter de rug.

C&A

Wel/niet tolweg in Frankrijk:

Even voor het idee, de tol op de heenweg was €115,=

De brug bij Millau was €16,30.

Dus geen tol nemen scheelt al gauw €100. De afstand is enigszins gelijk. Je doet er zo’n 5 uur langer over. Qua snelheid, op de tolweg rij ik rond de 100km, met een auto kan je daar wel harder. Maar dat voordeel haal ik er niet uit.

Dag van vertrek richting thuis. Wat regen vannacht, en door de zomertijd vertrokken we bijtijds. Zo kwart voor acht. De route, geen tol, alhoewel we de brug van Millau (tol) hebben genomen ipv door het dorp etc.

Het is, voor mij, raar een route te rijden die ik niet enigszins ken. Vertrouwen op TomTom, die ons eerst enigszins richting Narbonne leid, dan opeens allerlei smalle D wegen waar ik Beziers soms zie staan. Dan opeens Clermont-Ferrand (ook Millau) op borden en dus voornamelijk D wegen. Dan opeens de A75, die gratis is behalve de brug bij Millau zelf. TomTom ingesteld op geen tolweg, wilde dus door Millau zelf.

Dat ging me te ver. Bij een stopplaats gaf een kaartje een beetje weer wat we gedaan hadden.

Vandaar richting Moulins, Nevers en boven Auxerre staan we op een Camperplaats.

Bij de Aire de Larzac ‘beelden’ van Asterix en Obelix.

We reden vandaag zo’n 700 km. Kwamen in het donker aan en TomTom leidde ons naar de achterkant van de Camperplaats , waar je niet naar binnen kunt.

Samen lukte het om de camper te keren, de Camperplaats ligt aan de rivier de Yonne. In het plaatsje Gurgy volgen we uiteindelijk een andere camper voor de juiste ingang.

En C maakte ons maaltje klaar. Aangevuld met wat we onderweg bij diverse supermarkten gehaald hebben. Dat is wel een voordeel van geen tolweg. We zijn 10-tallen supermarkten en goedkopere dieselpompen tegengekomen.

De tolweg vrije route is vooral ook 70, 80, 90 km wegen met 50 of 30 in de dorpskernen. TomTom gaf al snel aan dat het tegen 24 uur vandaag zou worden (thuis), dus besloten we dat we om 17 uur gingen kijken om ergens rond 18 uur aankomen om te overnachten. Maar om 18 uur is het dus echt al pikkedonker. Andere suggesties van TomTom, in de laatste 30 km, zal ik hier niet neerzetten. Iets van smal, donker en eng.

Tractors op 90 km, tweebaans bochtige wegen is ook niet leuk. Ook best wel veel vrachtverkeer op deze wegen.

Morgen te resterende 480 km.

De zon deed met de veranderde (wintertijd) z’n best om bij te blijven. De ochtendstond heeft nu eenmaal goud in de mond…

Douchen, ontbijten en rond half 9 zaten we op de weg naar Carcassonne. De plaatsen bij de wijnboer, tegen de muren van Carcassonne, waren al vergeven, dus we reden naar de camperplek(ken) naast de gesloten camping. We hadden plaats, en betaalden voor 24 uur aanwezigheid. Na een koffie vertrokken we naar de Cité, de oude burchtstad.

Er loopt een pad rechts langs het ‘riviertje’, na een dik kwartier lopen gaan we rechtsaf en lopen via trappen naar één van de poorten die toegang geven.

Het is nog rustig, de zon laat hier even op zich wachten. Later schijnt die weer zoals voorspeld.

De burcht zit vol met souvenirs winkels, ambachten terrasjes etc. We lopen wat rond, drinken een koffie en warme chocolademelk, zoeken met Google maps naar de bakker en kopen 2x banquette au cereals. Voor de lunch en voor morgen. Zo tegen 12en besluiten we te gaan lunchen in de camper, het eerste stokbrood gaat schoon op.

Zo rond 2en lopen we naar DE stad, het stadsdeel “Bastide”. Helaas zijn de winkels hier zondag dicht.

Daar het nog te vroeg is om te eten etc, gaan we nog effe bij de camper wat lezen.

Tegen 5 uur gaan we weer terug naar de Cité. Kijken of we wat kunnen eten. Op hetzelfde terras als eerder koffie etc, gaan we voor een zalmpizza en cheeseburger. Wit wijntje en een Leffe Blonde maken het af.

Na het eten lopen we terug richting de camper. Het pad is deels verlicht. De trappen bij de burcht niet echt. Maar we komen heel ‘thuis’.

Morgen en overmorgen retour naar Limbabwe. Proberen met TomTom de tolweg te mijden. Is zo’n 1200 km, maar dus deels N-wegen ipv alleen A-wegen.

Dag van vertrek en aankomst. Afgelopen nacht wat regen gehoord, maar zo te zien niet extreem. Buiten was het zeker frisser, maar zo nu en dan wat zon maakte het aangenaam. Lange broek en t-shirt.

We moeten voor 12 uur weg van Collioure, maar kunnen niet voor 2 uur aankomen op de volgende camping. Rijtijd is 1:15 uur.

Na al de rest opgeruimd te hebben liepen we nog even naar het strandje naast de camping. De zon ging mee.

Zo rond half 12 vertrokken we. Eerst even tanken bij de Intermarche, via app ANWB gevonden. Met €1,52 hier niet duur. Ook nog wat koekjes bij een supermarkt meegenomen.

Terwijl we verder reden, werd ik twee keer door een onbekend nummer, start met +33, gebeld. Was van de week al door een nummer uit Irak en 2 keer vanuit Duitsland gebeld. Dus niet opgenomen. Maar… ik dacht dat +33 België was. Even gestopt, oeps, nummer van de laatste camping. Gebeld, bleek dat we (ik) niet betaald hadden. Tja… de meeste keren moesten we gelijk bij aankomst betalen. Met alle uitleg bij de balie was het me ontgaan. C was er (toen) niet bij, dus, kon gelukkig telefonisch met creditcard gegevens betalen…

Als je eenmaal ouder wordt.

Gelukkig was het zo opgelost en hoefden we niet terug te rijden. Al met al kwamen we zo 10 voor 2 bij de camping van Bizanet aan. Om 2 uur was de receptie bemand en konden we een plekje regelen en betalen.

Effe lunchen, was wat grauw weer, maar droog, dus na de lunch gingen we wandelend door bossen en velden naar het dorpje zelf. Kerk, bakker, slager en café, zoiets.

Gewoon een grappig, simpel dorpje. Bij de oude garage was een toeloop van mannen met neon oranje jassen. Jagers. De vangst moest gewogen worden. Feest dit weekend.

Op de camping wat lezen en drinken. Zo tegen 6en eten klaarmaken. C deed de sla en bakte aardappels. Ik deed het vlees en de vis buiten. Uiteindelijk met wat regen. Dus paraplu in één hand. Na het eten, afwas en wat lezen. Eens kijken hoe het morgen met Carcasonne, het weer en een overnachtingsplaats gaat.

Opnieuw een mooie dag, in de ochtend net achter de camper WARM en geen wind. Einde middag werd het iets minder. Maar korte broek bleef aan.

Best wel laat, lui, vertrokken we op de fiets. Vlak langs de haven van Argeles naar ‘Argeles sur Mer’. Geen Collioure, maar toch een grappig plaatsje.

Ze rekenen zich nog tot het Catalaanse deel. Dus veel zaken staan in drie talen. Spaans, Catalaans en Frans. Je ziet dus Paella, Tapas etc naast de meer Franse gerechten.

Later hier café au lait genoten.

De kledingzaken waren voor C. Voor het avondeten, Hokkien Mie, kochten we de groente, peen, prei, paprika, paar champignons, ui, alles in een mandje en afrekenen. Kip bij het buurtsupertje, klaar.

Uiteraard ook een kerk, maar het bijgeloof, Halloween, was in veel etalages te zien.

Op straat was veel creativiteit te zien, veel straattuintjes, schilderwerk etc.

Na een tijdje fietsen we weer terug naar de camping. Even lunchen en rond 2en liepen we naar Collioure. Zo’n 20-25 minuten.

Heerlijk nog eens door de winkels gaan en het stadje proeven. C slaagde voor een zomerbroek. Ik net niet. Alles moet hier cash betaald worden. Had ik even geen zin meer in. De middeleeuwen zijn al even voorbij.

En ook schilderijen liggen hier in vele winkels, of een replica hangt gewoon buiten aan de muur.

Bij de haven stond nog een aardig kapelletje.

Na alles zo’n 2 keer gezien te hebben besloten we weer naar de camping te gaan. Met dit muurschilderij namen we afscheid van Collioure.

Op de camping lezen, drankje en nachos. Fietsen op de camper en samen kookten we Hokkien Mie, een wereldmaaltijd. Morgen vertrekken we, word morgen een vochtige dag.

Plan is naar een camping zo’n 40 km voor Carcassonne te gaan. Zondag is het droog daar, 18°C. Waarschijnlijk rijden we dan met de camper naar Carcassonne, parkeren, stad bekijken en dan weer terug naar dezelfde camping. Vanaf maandag rijden we dan weer omhoog. Dan is het weer met 20° + hier ook even voorbij.

Op een normale tijd stonden we op. Doel was rond half 11 te vertrekken. Collioure is anderhalf uur rijden. Bijna 100 km. Dat is eerst terug het land in, over snelweg naar Frankrijk en dan weer naar zee. Hemelsbreed nog geen 40 km. Maar daar kon TomTom niets mee.

We waren iets eerder klaar. Bij de receptie laatste nacht betalen. Vuil water afvoeren en vers drinkwater laden. Tanken lukte helaas niet in Cadaqués. De laatste weg, waar de tank zit, was niet toegankelijk voor campers.

Via een mooie weg, advies 40 km/h, reden we over de ‘bergen’ weg van Cadaqués. Na de bergen, bij een rotonde, lag een blauw gele supermarkt op ons te wachten. Op het parkeerterrein stond het vol met campers. Na de nodige inkopen reden we verder. Snelweg naar Frankrijk, en net voor de tolweg er weer af. Even later werd het alsnog tol betalen.

Net voorbij Collioure was de camping. Gelukkig plaats, en CC tarief. Het was hier al aardig zonnig met een aangenaam windje. Camper op de plek en lunchen.

Na de lunch even navragen hoe we in Collioure zelf komen. Met de fiets, heuvel op en af, of op de voet langs de kust. We deden het laatste. Dit leek een beetje op de wandeling naar de Cap de Creus eerder deze week. Alleen hadden we nu geen wandelschoenen aan

Collioure verraste ons. Meerkleurige huizen, veel kleine straatjes met veel winkels. Haventje, oud fort, molen kasteel etc. Dit overtreft Cadaqués enigszins.

Ook de nodige ijsboeren, maar die hebben hier een prijsafspraak. Wel lekker.

Na een behoorlijk tijdje zochten we de weg terug. Nu via het ‘fietspad’. Dat was beduidend minder heftig dan het pad langs de kust. En nog korter ook, volgens ons.

Bij de camper dagelijks wijntje, en daarna aan de kook.

Na de afwas en douchen (C) was het tijd om journaal te kijken. Aansluitend de blog.

Een beetje ‘luie’ dag vandaag. Zo rond 10en was de warmte van vandaag alweer goed voelbaar. Toen maar een tijdje bij het zwembad gezeten, uit de wind, fijn warm. Het zwemwater was erg koud. Kinderen hadden er minder moeite mee, de ouders misten de schaatsen.

Voor mij was de warmte toch algauw teveel. Dus terug naar boven, wel iets meer wind daar. Koffietje etc. Bookreader lezen en uiteindelijk lunchen.

Rond 2 uur vertrokken we naar ‘beneden’ naar het stadje. Kochten brood voor morgen, bewonderden opnieuw het stadje. Het paneel bij het huis waar gas licht of water zit wordt vaak voor artistieke uitingen gebruikt.

We gingen ook naar het museum voor de fototentoonstelling van/over Salvador Dali.

Daarna nog wat door de oude stad gelopen. Tijd voor een drankje bij bar Casino. Bij een ander terrasje konden we pas weer om 20 uur terecht. De laatste gasten waren van de lunch. Dan siësta.

Nog even gekeken voor benzinestation (diesel €1,42) en nog wat nachos chips bij de supermarkt. Daarna weer richting de camper.

Op de camping bekeken we het plan vanaf morgen. Het lijkt erop, maar of de camping aldaar meewerkt, is nog niet duidelijk, naar Collioure. Beetje zelfde sfeertjes als hier, in Frankrijk. De temperatuur net 20°C, en vanaf vrijdagmiddag wat regen. Dat gaat hier toch (ook) gebeuren. Carcassonne droog, zit er niet in deze vakantie. We gaan kijken in hoeverre we tot of in het weekend het daar of daar in de buurt gaan uithouden.

Het plaatsje hier is ons zeer bevallen.

Alweer een loom startende dag. Het duurde even tot de zon kracht had. In de middag zakte die even weg, maar einde middag was het weer weer zalig.

Kwart over 8 opstaan, we willen rond half 10 gaan wandelen naar Cap de Creus. Dat is het meest oostelijke punt van Spanje, plus er is een vuurtoren. De wandelroute volgt roze/groene strepen. Zoals de GR wit rood.

Iets na half 10 vertrokken we. Vesten mee voor de zekerheid, maar die hingen al gauw rond de taille. Eerst naar het ‘startpunt’ aan de andere kant van Portlligat. We kwamen diverse overnachtende campers tegen. Uit gemak, goedkoop, of omdat er geen plaats was op de camping.

Vanaf het startpunt gaf de route al snel z’n signature. Veel los leisteen, stokken werkt niet. Die hadden we ook niet meegenomen.

C had even wat moeite met de heftige paden, het dalen en dan weer stijgen. Angst, om te vallen, wegglijden. Maar ze zette door en ik zag gedurende de route een andere C tevoorschijn komen. Petje af. Dan nog, we moesten het wel doen.

Het ware ruim 8 fikse kilometers (heen). De zon brande al best. Het was stevig wandelen, maar een mooie omgeving. De route was goed aangegeven.

Het doel was regelmatig in zicht, maar bleef steeds op afstand, voorlopig.

Zo nu en dan pauzeerden we even, wat drinken, koek. En weer verder.

Na een 2 uur waren we bij de vuurtoren. We zijn niet helemaal naar boven gelopen. Na een korte break vertrokken we over de gewone weg terug. Qua afstand iets langer, maar gemakkelijker. Alhoewel C het voor elkaar kreeg van de asfalt rand af te stappen en over de grond te rollen. Flinke schaafwond op de knie en kras op ego.

Vlak voor het eindpunt van de wandeling vonden we nog een plekje om te zitten en onze bammetjes op te eten.

Even later kwamen we nog een meeloper tegen. Kleurrijk.

Bij de camper rusten, wond verzorgen, lezen, drinken, douchen (C) etc. Er woei een best windje bovenop de camping. Tafel en tapijt (vliegend?) waren verplaatst.

Later kwamen we er achter dat zogauw we naar beneden liepen de wind verdween en het behoorlijk warm was.

Zo tegen 5en naar Cadaqués. Heerlijk weer. In de rij voor ijsje. Naar potentieel strandje gelopen. Sangria, biertje en patatas bravas (gefrituurde) met aioli.

Uurtje later verder gelopen en bij Bar Blau wit wijntje, biertje patatas (gekookte aardappels) bravas met pittig sausje en Catalaanse toast met tomaten en olijfolie. Tapas dus.

Zo tegen 8ten waggelden we met volle buikjes de heuvel weer op naar de camping, naar de camper.

De zon begon net zo loom als wij ondertussen. We staan rustig op. De volgende camping is op een uur rijden. Bij sommige telt voor 12en aankomen als een extra dag. Iets wat je niet altijd van te voren weet.

Na alle standaard zaken, douchen, ontbijten, water bijvullen, vuilniszak weg. Chemisch toilet legen en vuilwatertank legen, rijden we iets voor 11 uur van de camping.

Terwijl ik voor €1,35 diesel tank doet C nog even wat boodschappen. We rijden, lokale wegen tot max 90, in de bebouwde kom 40. Na Rosés gaan we omhoog de ‘bergen’ over. Het is bewolkt maar toch 21/22°C. Fietsers krijgen hier 1,5 meter, we komen een enkele tegen, omhoog. We gaan omlaag, haakse bochten, en de kerk van Cadaqués dringt zich op.

Zo gauw we in Cadaqués zijn moeten we 180° om en rijden naar boven. Na zo’n 1,5 km is de camping. Op een reserverings verzoek per e-mail was niet gereageerd.

Bij de balie werd dan ook verteld dat ze vol waren, maar, misschien toch één plekje, niet eens zo klein… als we wilden. Nou we mochten er al naartoe rijden. Niks mis mee. Beneden betaald, bleek alleen geen ACSI CC tarief… die plaatsen waren wel op. Toch maar genomen, voor 2 nachten.

Half 2, dus nu eerst lunchen. Van de receptie hadden we begrepen dat er een pad naar beneden liep, 5 minuten.

En dat klopte, en Cadaqués is een heel leuk plaatsje.

Dus eerst links, er zou een strandje zijn. Wel iets gezien, maar niet echt ons begrip van strand.

Daarna liepen we richting het centrum, en richting de oude stad. Leuke winkeltjes, terrassen etc.

Na het drankje liepen we naar de oude stad, C slaagde zowaar voor en shirt en broek.

Uiteraard liepen we ook even de kerk in.

In het museum was een expositie van foto’s van of door Salvador Dali. Die heeft hier 50 jaar gewoond en gewerkt. Misschien gaan we die van de week eens bekijken. 65+ krijgt korting.

Het werd tijd voor een borrel bij de camper. C ging nog een paar baantjes zwemmen in het ijskoude zwembad. Ze was niet eens de enige. En terwijl zij zwom genoot ik van een ijskoude cola.

Op 5 minuten van de camping, in Portlligat, is het huis van Dali, daar liepen we ook maar even naartoe.

Voor €17, na reservering, mag je dit bezoeken. Wordt m niet.

Wel start van hier een flinke wandeling naar Cap de Creus. Die staat op voor morgen, dat kan opnieuw wel eens een uitdaging worden.

Na eten en afwas was het tijd voor de blog etc.

Zo, 9 uur opstaan en 10 uur konden we vertrekken, op de fiets naar Pals. Prima geslapen trouwens.

Via Maps.Me had ik een fietsroute. Een kleine 20 km. Het was zonnig, de temperatuur zou tot ruim 25°C stijgen vandaag.

Na een goed uurtje fietsen waren we bij Pals. Iets kleiner dan ik verwacht had, maar niet minder authentiek. Een huisje of 100, straat of 10, rond/op een heuveltje.

Er waren meerdere winkeltjes met vintage kleding en allerlei aardewerk.

Een kerk, wat terrasjes en een heuvel met uitzicht totaan l’Estartit.

De winkeltjes kregen alle aandacht van C. De kerk ook, kaarsje, nog een echte, geen electrische.

Hier, terras links, namen we later een lekker ijsje. We zagen van alles, dus ook grappige dingetjes.

Na een dikke twee uur reden we weer terug naar de camping. Tijd voor lunchen. Wat bookreader lezen en zo rond 4 uur nog even lekker op het strand hangen. De zon deed de rest. Voorlopig, hier, de laatste keer.

Daarna nog even een wijntje en kookte C de rest van de tandoori saus met mie. Yoghurtje toe.

Na het vaatje en douchen van C brachten we nog even een kaart voor I (26 okt jarig) naar het postkantoor en liepen we nog één maal langs de haven van l’Estartit.