De laatste dag is goed verlopen, we vertrokken rond kwart over 9, na eerst nog wat brood gekocht te hebben bij de bakker in Mesnil Val plage. Wat apart is, want hier was jaren geen bakker meer. De allereerste keer dat ik hier was, dik 10 jaar geleden, was er nog net een bakker, het jaar erop moest je of naar de supermarkt, best een eind rijden, of naar het volgende dorp. Criel sur Mer.

Anyway, met brood en koffiekoeken achterin reden we de 425 km terug naar huis. We waren rond 3 uur thuis, caravan leeggehaald, de wassen gedaan en vanochtend, zaterdag, de caravan binnen en buiten gekuist…

Wie weet later dit jaar nog een nieuw adventure met de Feeling.

Ja, ik bedenk de namen niet zelf, De laatste volledige dag van onze vakantie, bij een ondergaande zon, zie laatste foto, schrijf ik deze laatste volledige blog. Morgen terug naar Limbabwe, en ergens in het weekend sluit ik de blog nog af.

Gisteravond dus nog naar de Mont, de zon ging officieel onder om 22:09, maar voor het donker was,,, en echt donker werd het eigenlijk ook niet, Met enkele 10-tallen fotografen stonden we te wachten. De meeste stonden vrij ver van de Mont, ik ging er vrij dicht bij staan, Afhankelijk van je foto/compositie denk ik dan maar. Na een hoop gepriegel met voorzetfilters om het wat donkerder te maken, is dit de foto die enigszins in de richting komt, Helaas, voor mezelf, was het gewoon nog niet donker genoeg. Rond 11 uur waren we er klaar mee en rond half 12 lagen we in bed.

Vanmorgen bijtijds op, brood van de camping en van de bakker, 50 meter verderop, Iets na half negen verlieten we de camping. De Tom-Tom was ingesteld op Mesnil Val plage, maar we gaan een tussenstop maken bij Honfleur, net voor de pont de normandie, die grote brug bij Le Havre, zie een eerdere vakantie (Fecamp…)

Honfleur is een heel leuk plaatsje, met winkels, horeca etc, rond de oude haven. Soorte Onedin line gevoel. Het koste even wat om een parkeerplaats te vinden voor een auto met caraven. Naast een giga parkeerterrein voor campers, waar je met een caravan weggekeken wordt, en dan druk ik me voorzichtig uit, parkeerplaatsen voor auto’s lager dan 2 meter, werden wij vooral verwezen naar de camping. Maar we willen alleen wat rondlopen en winkelen, tja… Gelukkig een gouden tip. Bij de groter rotonde vlak voor de oude stad, driekwart, schuin omhoog en rustige straat met veel parkeerplaatsen, alle ruimte voor een auto met caravan, gratis.

We hebben er een dik uur rondgelopen, en ik denk dat we nog wel eens terugkomen. Toen de Pont de Normandie over en nog een dikke 100 km voor we bij de camping waren. Ik had gister een email gestuurd, of er plaat was etc, vanmorgen antwoord, wel plaats, maar reserveren doen ze niet. Ach ja, die fransen. Ik ben al 2 of 3 keer op die camping geweest, Die verder niet zoveel voorsteld, behalve dat het een leuke omgeving is, en Le Treport ligt om de hoek,

Zo rond 3 uur geloof ik waren we op de camping, plek 40, in z’n terrein versnelling de dubbele S bocht op. Zonder dat knopje, in de Polo, gaat die niet spinnen, maar slaat de auto af in z’n één, als je een fikse helling opmoet.

(Camping links boven op de klif, we staan net achter de stacaravans vlak bij de rand)

Caravan stond zo, lunchen, en wandelschoenen aan om richting Le Treport te lopen. Blijkbaar was het in mijn jongere jaren dat ik dat gelopen had, maar dat leek nu niet zo’n goed plan meer, 5 km, hellend etc. Dus met de auto. Boven, je hebt hier heuse krijtrotsen, en met de Funiculaire naar beneden naar de stad, Een Funiculaire is een soort lift die aan een kabel langs een schuine wand wordt geleid.

Hier zie je 2 van de 4 cabines op de schuine helling. Le Treport is een havenstad, met toch ook een hoop toerisme, beetje badplaats met ook van die gekleurde badhokjes aan het kiezelstrand, en de nodige toeristische winkels met kleding en souvenirs, en uiteraard de restaurants met vis en mossel gerechten.

Na een tijdje rondgelopen te hebben vertrokken we weer richting de camping, om daar nog even naar het strand te lopen en een glaasje wijn, op een terrasje, met zicht op zee te drinken. In Le Treport hadden we nog een stokbrood gekocht voor bij de soep vanavond, maar het werd stokbrood zonder soep, zoveel honger hadden we ondertussen ook weer niet.

Na het eten nog even naar de zee, alwaar het ondertussen eb was. En daarna tijd voor deze blog. Onder het genot van een kop thee, en dit prachtige vergezicht werd weer een mooie dag afgesloten, we hebben het 25 graden zien worden. Morgen nog zo’n 425 km en dan is de Feeling weer thuis.

Beauvois??? Yep, we stonden op toen we wakker werden, 07:20, en vertrokken rond 08:20 van de camping, Gister hadden we geprobeerd een camping hier in de buurt, waar we ondertussen aangekomen zijn, te reserveren voor één nacht, Maar die camping heeft het sanitair nog niet in gebruik, dus kun je daar alleen kamperen als je dat zelf bij je hebt. Wij dus niet. Gister toen nog een andere camping aangeschreven per email, maar geen bericht ontvangen. Dus op de bonnefooi deze kant op.

Vlakbij Le Mont Saint Michel, in het plaatsje Beauvois, met de fiets een 10 minuten van de Mont. Vlak voor dat we de snelweg moesten verlaten om deze kant op te gaan toch maar even gebelt, maar een plaats, en sanitair was geen probleem. Dus sinds vanmiddag kwart voor één staan we op een andere camping.

Na het inschrijven, dat duurt even als er nog 2 voor je zijn, in corona-tijd, konden we de caravan op z’n plaatsje zetten, 21. Na lunch met koffie togen we op de fiets richting de Mont. Er is hier e.e.a. verandert, sinds 2009 is er aan gewerkt om de Mont weer in zee te krijgen. Er loopt hier een rivier die slib aanvoer waardoor de Mont in die tijd al heel lang geen natte voeten meer kreeg. De parkeerplaatsen waren toen direct naast de Mont op de bodem van de zee. Langs de rivier/kanaal kun je tot op een 1-2 km van de Mont komen, vandaar is het of lopen, fietsen mag na 18:00 wel, of je neemt een bus die je tot een 300 m voor de Mont afzet. Dit lopen of met de bus gaat over een brug waardoor, o.a., de Mont weer natte voeten kan krijgen.

Het was best wel druk, in die zin, ik ben hier eerder in Oktober geweest, en vergeleken met nu is het nu druk, In de straatjes is het behoorlijk druk, en bij de toegang tot het deel waarvoor je moet betalen, stond een fikse rij. We waren niet van plan om in de rij te gaan staan. Gewoon weer even sfeer opnemen, en hopelijk vanavond een mooie foto maken van een verlichtte Mont.

Souvenir winkels in overvloed, en soms ook aparte souvenirs.

Echt iets wat je graag naar huis meeneemt. Soms sta je zelf verbaasd, ik zag dit poppetje dat als één druppel water lijkt op C.

Maar elke gelijkenis is denk ik toeval.

Nadat we alles weer een beetje gezien hadden fietsen we terug, dit keer via de weg, naar de camping. Onder weg nog rondkijkend bij enkele winkels.

Op de camping nam C de tijd om te internetten, appen en feuten, en keek ik nog even of er nog ergens een Lidl in de buurt zat. Dat wel, 5 km verder, maar we hadden alleen maar brood voor morgen nodig, en dat konden we ook op de camping bestellen.

Daar ik nog voor een souvenir voor mezelf, voor onder m’n afdak thuis, wilde kijken, dat niet bij de ‘gewone’ winkels had gezien. Besloot ik nog even alleen op de fiets naar de Mont te gaan. Het was ondertussen al 6 uur geweest, dus ik kon doorrijden tot bij de poort op de Mont zelf.

Daar was het al een stuk rustiger, en het souvenir was dan ook zo gekocht. Op de camping terug besloten we te gaan eten bij de friterie, die we vlak naast de camping gezien hadden.

Een middel friet met (zure franse) mayo, cola en voor mij een ‘hot dog’, en de maagjes zitten weer even vol.

Na de friet was het tijd voor de blog, zo nog een spelletje Yathzee, en later, na 10 uur, ga ik proberen een nachtfoto te maken van de Mont…

Morgen, waarschijnlijk nog een overnachting in Normandië, ergens richting Le Treport,

Oja, kreeg vanmiddag op mijn email van gister (aan deze camping) antwoord, dat ze morgen ons graag zien, daar ze nog wel een plekje vrij hebben…zucht.

Hieronder nog wat franse humor, ja, dat hebben sommige fransen:

(Het tweede plaatje, hogere humor, hint, schapen, vloed.)

Dag 13, een dinsdag, de laatste gehele dag op Noirmoutier. Dus nog even alles doen en alles langs wat het hier leuk gemaakt heeft. In iedergeval weer een mooiweer dag. Daar het op de dag eb zou zijn besloten we via het strand richting Plages des Dames te lopen. De zee had zich al behoorlijk teruggetrokken.

Het was behoorlijk druk op de stranden, de zeilschool had alle boten op het water, inclusief de boten voor de kleintjes en surfplanken.

We konden via het strand zelfs helemaal doorlopen naar ‘petit’ Plages des Dames, wat wel grappig was, totnutoe deden we dat lopend of fietsend door het bos.

E.e.a. ziet er daardoor nog weer anders uit.

We konden uiteraard nu ook onder de loopbrug bij Plages des Dames doorlopen, en hier nog éénmaal een blik op de witte strandhuisjes daar.

In de ochtend had ik nog eten gehaald bij één van de grote supermarkten. Helaas geen satehsaus, maar wel tortilla’s, waarbij we bonen van hak hadden, fajitas kruiden en kip.

Later, in de middag, hebben we ook nog een rondje langs de winkels gemaakt in het ‘stadje’. Nu de blog, en dan alvast e.e.a. opruimen om morgen bijtijds te vertrekken richting Mont Saint Michel, Hopen dat ze daar nog een plaatsje hebben voor ons voor één nacht.

Maandag, weekend voorbij, Lidl weer open, dus bijtijds brood halen. Ontbijten, en klaarmaken voor een fietstocht. We gaan weer terug naar de Passage du Gois, de weg door de zee. Maar nu op de fiets, en we willen hem nu droog zien, om er zelf over te kunnen fietsen. Om half één vanmiddag is het eb. Het is zo’n 16 km fietsen, dus uurtje. Zo tegen 11 uur vertrekken we. Deels al bekende route, maar de tweede helft is langs een dijk waarachter de zee huist. Het is nu, richting eb, goed te zien dat er overal constructies zijn aangebracht om oesters en mosselen te kweken. Op een plaats zitten een aantal bedrijven die oesters kweken, en naast hun bedrijf is een kleine eetgelegenheid om de oester en mosselen extreem vers te eten. Wij zijn niet zo van die oesters en mossel eters, dus aan ons hebben ze helaas geen klandizie.

Zo rond 12 uur komen we aan het begin van de Passage du Gois, vanaf het eiland gezien, aan. Hier waren we eerder, maar nu een heel ander beeld.

De weg is nu helemaal drooggevallen, en van zee, links of rechts van de weg, is ook niet veel meer te zien. Direct naast de weg staan auto’s geparkeerd al waren het vaste parkeerplaatsen. Verder krioelt het van de mensen, op de bodem van de zee, die allemaal aan het harken zijn om vanavond weer een stukje zee op hun bord te hebben.

Aan het begin van de weg staat een bord met de voorschriften, hoeveel van wat en met welk gereedschap.

Hele families zijn aan het verzamelen, je mag enkele kilo’s per persoon, dus eten maar.

Dit is nog maar een klein mandje, er zijn er groter.

Na een tijdje hadden we genoeg gezien en reden we weer terug naar het eiland. Bij het begin van de Passage aten we onze meegenomen boterhammen op. We reden weer terug richting de camping. C groef nog een paar blauwe (onkruid) bloemen uit, wie weet redden die het en zijn dan binnenkort in Rosmalen te bewonderen.

Via de Lidl reden we terug, zo rond 3 uur waren we weer terug op de camping. Oja, ik ben nog wat vergeten. Vanmorgen moesten we verkassen met de caravan, we moesten 1 plaats opschuiven om dat onze plaats gereserveerd was voor anderen. Tja, dan doe je dat maar.

Van plaats 166 naar 164, later vanmiddag arriveerden een paar duitsers, die hier eerder gestaan hebben, en op dezelfde plaats wilden staan. Tja….

Na terugkomst ging C nog een tijdje naar het strand, ik volgde later ook nog even. C heeft weer gezwommen. Het was weer aangenaam weer vandaag.

Verdere highlights voor vandaag, overbuurman kwam met een pan met fruits de mer, heel lief, maar toch maar niet…dinner, kip met gebakken aardappels en sla, en terwijl ik de blog schrijf staat de koffie te pruttelen.

Zondag alweer, dus rustig opstaan, ontbijten en naar de markt in het stadje, voor de 3de keer. Bij het kanaal, waarlangs het fietspad naar het stadje loopt, konden we zien dat het al aardig laag water was.

Bij de scheepswerf, ook op zondag, dus tijd om aan de boten te werken die nu even drooggevallen zijn.

Het was zonnig, en het word steeds drukker op het eiland, dus ook op de markt. We hebben alles weer eens bekeken, en uiteindelijk niets gekocht.

Na de markt besloten we naar La Guérinière te gaan. Op borden hadden we gezien dat daar aan brocante markt zou zijn. Typisch frans voor ‘antiek’ en meuk. Dus we fietsen die kant op. Reden nog even langs het strand aan de andere kant van het eiland, en zagen toen enkele marktkraampjes, eigenlijk erg klein, maar dat bleek de ‘week’ markt te zijn van dit plaatsje, even verderop, op het terrein van een antiekwinkel, stonden een aantal marktkramen, Denk niet de 50 die volgens de info op het internet genoemd werden, maar toch.

Je vind hier echt van alles en vooral oud. Helmen, sabels van de eerste wereldoorlog, scheepslampen, je kunt het zo gek niet bedenken. Maar op een bronzen scheepschroef na zat er niet echt iets voor ons bij, Gezien de prijzen van andere artikelen, hebben we de prijs van de scheepschroef maar niet gevraagd.

Dus, weer terug richting de camping, en langs het kanaal was het waterpeil nog lager. Dus tijd voor nog een plaatje.

Naast de boten die nog in gebruik zijn, liggen er ook diverse boten waar de zee, met eb en vloed, de baas over is, Oude stalen en ook houten schepen worden langzaam gesloopt door het ritme van de zee.

Na de lunch, beetje laat vandaag, weer even tijd voor de bookreader, in de zon. De rest van de dag hebben we niet zoveel bijzonders gedaan. Spelletje, wandeling, rijst met kip als avondeten, en even nagevraagd ivm onze verhuizing morgen, We wisten bij aankomst dat we nog voor 2 nachten moesten verkassen, Ons huidige plekje is vanaf morgen voor iemand gereserveerd, Uiteindelijk schuiven we morgen één plekje op.

Nog even terug naar gisteravond, uit eten op de camping. C een pizza en ik een steak met frieten, samen een karaf rosé. Smaakte prima, alhoewel de pizza lauw was, wat me op zich een prestatie lijkt. Of hij was opgewarmt, of hij was al eerder gebakken en stond af te koelen. Aangezien het eten vrij snel op tafel stond, zal het het eerste geweest zijn.Jammer, volgende keer gaat die terug, en/of we eten hier niet meer.

Na het dinner nog een spelletje yathzee bij de caravan… En verder koffie, bookreader lezen. Net voor we naar bed wilden, zag ik dat het al behoorlijk eb was, nog een half uurtje tot het laagste pijl, maar de zee was behoorlijk teruggetrokken.

De mensen die achter de bootjes in zee liepen, hadden water tot hun enkels.

Altijd weer mooi om te zien, al die kleuren. Het verschil tussen eb en vloed is hier enkele meters.

Vandaag stonden we bijtijds op, geen virtueel krantje lezen of koffie op bed. We wilden vandaag naar Nantes, en voor het weer en de drukte was het meegenomen als we er bijtijds waren, Anderhalf uur rijden, en net rond 10 uur waren we bij de parkeer garage op het Ile de Nantes, dus hartje stad zeg maar.

We parkeerden bij Parking les Machines, en dat staat naast en oude scheepswerf die omgebouwd is tot het activiteiten project Les Machines de’l’île de Nantes. O.a. een grote hal met een gedeelte waar je entree voor moet betalen. Hier bevinden zich allerlei machines waarmee dieren en hun bewegingen worden ‘nageaapt’. Daar zijn we niet in geweest, Hollanders he. Maar net terwijl we door de oude scheepshal liepen vertrok daar een giga motorische olifant, zo’n 3 á 4 verdiepingen hoog, bestuurd door een machinist. Alle ‘onderdelen’, poten, kop, slurf bewogen op een slome natuurlijke wijze mee. Zo’n 50 mensen kunnen, tegen betaling, een ritje meemaken.

Een magnifiek gezicht, wat uiteraard veel bekijks trok. De machinist zit in de cabine boven het voorwiel.

We liepen verder, staken de Loire over en liepen langs de kade richting het stadscentrum. En daar, aan de oever van de Loire, zagen we waar C’s hart voor open ging, een markt, en wat voor markt, we hoeven voorlopig niet naar Marokko. Het terrein omring met witte bestelbusjes, mensen van veelal afrikaanse afkomst, eten, schoenen, kleren, kookgereedschap, noem het maar op. En fruit voor redelijke prijzen. We hebben samen een pond kersen op. Mochten er volgend jaar kersenboompjes opkomen daar in Nantes, sorry, niet alle pitten kwamen in de vuilnisbak terecht.

Ook van dit soort graaikramen, mocht je verschillende maten hebben, dan heb je hier geluk, mocht je 2, L + R van één maat, iets verder zoeken.

Er hing genoeg, maar toch lukte het weer om niets te kopen, een kunst op zich. We liepen na een klein uurtje verder naar het centrum van Nantes. Daar veel leuke winkels uiteraard, en vooral dit soort winkels krijgen de aandacht van C.

Zoeken en zoeken, en nee, die zit toch niet zo lekker, past net niet bij die broek of die jurk…

Na vele kilometers gelopen te hebben, een dure koffie, zonder koekje gedronken te hebben, liepen we weer terug richting de kade langs de Loire. De markt was al aan het sluiten, maar dat was geen excuus om verder te lopen, dus roets, nog even in sneltreinvaart over de markt, tussen de inladende en rondrijdende busjes heen. Nog steeds niks. We liepen verder richting de parkeergarage, vermaakten ons nog even bij de wandelende olifant,

Er staat hier zoiets als let op je kinderen, die olifant kan ook niet alles zien, Vrij vertaald, overstekende olifant!!!

Met de auto reden we terug Nantes uit, even een stop bij een Lidl, wat broodjes voor de verlaatte lunch en nog wat voor het eten vanavond en morgen, Daarna reden we in een kleine 90 minuten weer terug richting de camping. Het was drukker op het eiland en ook op de camping. De fransen gaan ook op vakantie.

De avondmaaltijd bestond uit paddestoelensoep en een restje pasta van eerder deze week. Smaakte prima, na zo’n dag door de stad slenteren.

Opnieuw werden we gewekt met zon, vandaag bleef die. We wilden vandaag weer naar de markt, dus alles een beetje bijtijds. Douchen, ontbijten etc. Zo rond 9 uur ofzo reden we naar het stadje. De markt was al gezellig druk, en met de zon er bij kwamen alle kleuren beter tot z’n recht. Diverse jurken etc. werden bekeken en gepast, maar daar bleef het dit keer bij.

Er is hier voldoende fruit te koop, maar het is allemaal best wel prijzig, bakje aardbeien, 5 euro. Moet allemaal toch wat verder vervoerd worden. Alhoewel, de lokale aardappels, soort krieltje/malta achtige aardappels, kosten ook al gauw 4 euro de pond. We hebben ze nog niet geproefd, worden hier overal verbouwd, ook tussen de huizen. Ze zouden iets ziltig, vanwege de ziltige grond, en ook iets zoets moeten smaken. Denk dat ze nog wel aan de beurt gaan komen.

Er zijn ook kraampjes met creatieve produkten, lokaal gemaakte t-shirts etc. En een schilder die z’n hele oeuvre in de verkoop heeft. Op zich zeker leuk, maar 35-45 euro voor de kleinste maatjes.

Na de markt nog even langs de Lidl voor brood, de nieuwe ‘keuze’ van brood is sneller gegaan, dus we zijn weer op het ‘oude’ brood overgestapt. Ook lekker.En verse ijsjes plus een nieuwe fles rosé.

Op de camping lunchen en daarna klaar maken voor zonnen en zwemmen bij ‘petit’ Plages des Dames. We merkten al gelijk bij vertrek dat het vrijdagmiddag, richting weekend, loopt. Meer auto’s langs de wegen langs het strand. Bij de Plages des Dames was het dan ook best druk. Bij de ‘petit’, niet direct aan de doorgaande weg, was het minder druk. Een plaatsje voor ons met de parasol was dan ook snel gevonden.

We zijn er beiden in geweest. Ik heb nog met het snorkel masker gezwommen. Maar het was toch iets minder helder, dus visjes niet echt gezien. Verder uiteraard weer bookreader gelezen en vooral C gezont. Na een tijdje, zo rustig was het toen hier ook niet meer, pakten we onze spullen bij elkaar en reden we weer naar de camping, op onze fietsen.

Terug op de camping was het tijd voor een ijsje, De spullen ophangen etc. We hadden besloten vanavond bij het restaurant op de camping te gaan uit eten. Dus even gereserveerd voor half 8. Na een potje Yathzee ging C nog even douchen en begon ik aan de blog. Vandaag dus iets eerder, en morgen verhalen we nog wel over het uit eten.

Alweer donderdag, een week geleden vertrokken we naar deze camping. Een week van geen oplopende temperaturen en regelmatig een motregenbui. De voorspelling, 2 weken geleden, was 24-27 graden en droog. Wat heb je aan die voorspellende apps.

Vandaag een kort verslag, de dag is weliswaar gewoon 24 uur lang, maar zoveel verschillende en of spannende dingen hebben we nu ook weer niet gedaan.

Brood bij de Lidl gehaald, eens wat anders, Pain Classico, een grof ‘gevouwen’ wit brood, en een pain Sportif, soort krentenbrood. lekker, voor de verandering.

C heeft vandaag 2x gezwommen in zee, in de morgen, toen was het nog wat betrokken, en in de middag, en toen lagen we zeker niet alleen op het strand.

Verder nog een potje badminton gespeeld, het leek soms wel damestennis.

Hoewel het zeker niet ‘extreem’ koud was, het water, heb ik mijn beurt vooralsnog voorbij laten gaan. Vanmiddag wel onder de parasol in de zon gelegen.

Dat was het wel zo’n beetje vandaag. Later nog naar de U-Marché gereden voor griekse yoghurt en een steak voor mij en langs de Lidl voor een zalm moot voor C.

Tezamen met sla Fiesta (Duyvis) en gebakken aardappelen, smaakte dat prima.

Morgen weer markt, en het weekend weer wat minder zon, Volgende week moet het qua zon echt gaan gebeuren, maar of wij dat dan nog mee gaan maken, hier???

De buien hebben ons vandaag nog niet losgelaten, maar we hebben ons ook aan de zon kunnen warmen. In de ochtend de standaard zaken. C deed nog een wasje, die de rest van de dag aan de lijn wapperde. Uiteraard werden de bookreaders niet met rust gelaten.

Tegen 12 uur, nadat de buiigheid redelijk over leek, de zon ons begon op te warmen, waagden we ons de zee in, Voor mij nog net iets te koud, maar C liet zich niet meer tegenhouden. Ruim 20 minuten zwom ze, liep ze over de zeebodem etc. De zeemeeuwen keken het eens rustig aan.

Op deze foto dan nog geen zeemeeuwen, maar C is duidelijk aan het zwemmen. Ik wacht nog even tot de zon er echt bij blijft schijnen.

Hier dan de zeemeeuwen. De regen heeft nog een apart verhaal. We hebben een soort franse buienradar, met als grootste verschil dat die de buiten van de afgelopen uren laat zien, ipv de buienverwachtingen van de komende uren., Wat apart is, dat, de beelden bewegen op de website, de buien ogenschijnlijk bij Noirmoutier het land intrekken, en zo verder europa in drijven.

Als je inzoomt zie je dat de regen bij Norimoutier het land intrekt, en zo via de kust door Belgie naar Nederland, zeeland, zuid holland en brabant trekt.. Graag gedaan.

Na de lunch besloten we een stuk te gaan fietsen, richting L’Epine en La Guérinière. Beetje de westkust van Normoutier, waar wij aan de oostkust verblijven. Onderweg toch weer een buitje, maar door de toch aangename temperatuur, trokken we ons daar niets van aan. Onderweg o.a. een zouthutje tegengekomen, We fietsen door de Marais, soort ‘wetlands’ waar uiteraard overal zout gewonnen wordt, en waar mogelijk verkocht.

Vroeger, 150-200 jaar geleden, was dat het witte goud, tegenwoordig, zeker met ons zout uit groningen, of was het nu drenthe, hebben we zelf meer dan genoeg.

Bij de tweede plaats was een fikse InterMarche supermarkt met een aantal andere winkels, kleding, schoenen, rommel, kapper etc. En een soort Xenos/Casa achtige winkel met heel veel leuke dingetjes voor in huis.Ik denk dat daar nog een leuke klok vandaan gaat komen voor onder m’n afdak thuis.

Op de terugweg reden we nog even langs de Lidl voor de laatste spullen voor de pasta vanavond.

C haalde de was van de lijn, wastte de vaat, ruimde de keuken op en ik haalde water en bracht het grijze afvalwater weg. C zit voor te bellen en te feuten, ik schrijf de blog en er is weer een mooie vakantiedag voorbij.