Zo, weer een nieuwe dag. Normaal zouden we al lang doorgereden zijn, het weer is ons nog niet goed gezind, maar we hebben nu eenmaal voor 11 nachten of zo betaald, en, het valt eigenlijk wel mee.

Vanochtend dus weer een buitje, in de loop van de ochtend trok het weer wat bij, het blijft net op/boven de 20 graden, Om niet te blijven ‘hangen’ bij de caravan besloten we in de middag met de auto de Vendee in te rijden.

In de ochtend de normale zaken, brood halen bij de Lidl, gelijk maar nog zo’n lekkere rosé en die koekjes die zo lekker zijn, ook bij de Lidl. Koffie, koffiekoek, van de Lidl, die met raisins.  En veel lezen.

Na de lunch richting Vendee, maar dat viel tegen. Tikte Sable d’Olonne in, maar dat is bijna 100 km, en op die 50/80 km wegen is dat bijna anderhalf uur. Dus maar wat anders gekozen, Saint-Gilles-Croix-de-Vie, toch nog bijna 50 km. En waar het op de camping ondertussen aardig en zonnig weer was, kregen we onderweg nog het één en ander aan regen over ons heen. Saint-Croix viel eigenlijk een beetje tegen, een lange straat met aardige winkels, dat was het wel voor ons.

Dus maar een ander doel stellen. Le Passage du Gois stond nog op ons programma. Noirmoutier is een eiland, en voor er een brugverbinding met het vaste land was was deze Passage de enige directe verbinding, Een weg over de zeebodem, 2x per dag droogvallend, bij eb. Officieel van anderhalf uur voor tot anderhalf uur na eb berijdbaar. Een deel van dit tijdvlak rij je dan  nog door het water. De verbinding is een kleine 4 km lang, en wordt b.v. graag aangedaan tijdens o.a. de tour de france.

Ze zijn nu nog wat aan het schoonmaken van wat de vloed heeft achtergelaten. Met een bezem groen uit de zee, en daarachter met een shovel word de drab van de eerste meters van de straat door zee weggespoeld.

Hier het verhaal van eb en vloed specifiek over deze straat op de zeebodem. Ook nog wat afspraken over welke zeevruchten je mag meenemen, en hoeveel. Ook de minimale afmetingen van de zeevruchten wordt aangegeven.

We waren zo’n 2 uur voor eb, en er was al een enigszins ongeduldige bestuurder, of een waaghals. De brug is om de hoek en maar iets verder. Dus toen de shovel klaar was, vertrok hij tussen de voetgangers, die al eerder vertrokken, over de Passage du Gois.

Wij hebben niet meer gewacht tot het volledig eb was, de weg zullen we met de auto waarschijnlijk ook niet over gaan. Al dat zout tegen je auto onderkant… Misschien later, als eb in de morgen op een gunstiger tijdstip is, eens met de fiets.

Via de Lidl, stokbroodje, reden we naar de camping, om daar het stokbrood met kazen en een wijntje te veroberen. Verder in de avond wat lezen, internetten en deze blog uit de duim trekken. Morgenochtend nog iets regen, in de middag meer zon…

Ik moet even de telling in de gaten houden geloof ik. Dag 5, en de 4de dag op deze camping. Toen we wakker werden scheen zowaar de zon, even. We zagen hem letterlijk, onder het wolkendek, opkomen. Daarna bleef die een tijdje weg, maar verder op de dag kwam die terug, en de temperatuur was dan ook aangenaam vandaag.

Weliswaar geen koffie op bed, maar een tijdje lezen zit er altijd wel in. En vandaag natuurlijk, maandag, weer een verse Volkskrant.

We hadden nog niet direct boodschappen nodig, dus we besloten een stuk te gaan lopen. We vertrokken in de richting van Plages des Dames, en vandaar liepen we verder, over het strand naar Le Vieil, het plaatsje waar we met de fiets al eerder geweest waren.

Het valt ons overigens op dat alles hier schoon is, op het strand, in de bossen, geen afval te vinden. Zeker op het strand een kunst. We zien ze niet echt schoonmaken, maar het lijkt dat de fransen hele nette mensen zijn, op het gebied van afval.

Het was maandag, en de drukte viel mee, toch hadden we het strand niet alleen voor ons zelf. Maar gezien het weer en de tijd van het jaar, is het dus echt wel rustig.

Veel te doen is er dan ook weer niet. De meeste huizen/dorpjes bestaan uit vakantie woningen, die ofwel particulier zijn ofwel verhuurd worden.

In Le Vieil was een cafe, Spar, souvenir winkel en een winkel van een kunstenaar met de duurdere souvenirs. Bij de Spar kochten we wat te drinken en wat koeken. We liepen daarna nog een stukje verder langs het strand, om daarna via een kortere weg, door de velden, terug naar de camping te gaan. Bij elkaar al gauw een 10 km gelopen.

Op de camping tijd voor lunch, en daarna richting een wat grotere supermarkt, net voorbij ‘ons’ stadje. We hadden nog een ovenschotel nodig en lijm voor de caravantafel. De grotere supermarkten in Frankrijk hebben naast etenswaren een uitgebreid assortiment van electrische apparatuur, kleding, tuinspullen, huishoudelijke zaken. De etenswaren zijn vaak ook zeer uitgebreid. Maar zoveel hadden we nu ook weer niet nodig. Vanavond Nachos schotel van Knorr wereldmaaltijden. Dus wat gehakt en groente voldeed.

Op de terugweg, langs het kanaal van het stadje naar onze camping nog even een foto geschoten.

Het was nog geen eb, er ligt nog water. Eb en vloed, uiteraard 2x per dag, verloopt per dag ongeveer een uur. Was het gistermiddag rond 5 uur eb, vandaag rond 6 uur, etc.

Op de camping lekker in het zonnetje bookreader lezen, en proberen de caravantafel te repareren. En na een tijdje werd het tijd om de maaltijd te bereiden. Met de ovenschaal en de electrische oven lukte de ovenschotel prima.

Hij was al bijna op toen ik er aan dacht er een foto van te maken,

Na het eten afwassen en nog even langs de zee lopen. Nu bloggen met koffie en straks opladen op het internet.

Zondag, rustdag, vrijwel letterlijk vandaag, zoveel hebben we niet gedaan. Het regende zo nu en dan. In de nacht al, bij het wakker worden al, en verder ook nog zo nu en dan.

Maar, we deden toch wel weer wat. Na koffie op bed, ontbijt buiten, veel gelezen. Toch maar even een wandelingetje maken, van al dat ontbijten enzo, moet je toch wel wat verbranden. We liepen in de richting van ‘Plage des Dames’, maar nu over de weg en door het ‘Bois de la Chaise’. Fransen zijn best wel sportief, want er liepen meer mensen, alleen wel hard dan. En fietsen etc. We liepen iets verder dan de ‘afslag’ naar het strand van Plage des Dames, en kwamen uiteindelijk op een soort petit Plage des Dames. Iets kleiner, maar zeker zo leuk, en een tip voor van de week als we eens gaan zwemmen.

Via een wandelpad bovenlangs het strand, liepen we tussen de bomen door naar het echte Place des Dames. Op de loopbrug in het water waren veel mensen aan het vissen. Sommige met hengels en sommige met kruisnetten. Met de laatste werd de meeste vis gevangen, vooral kleine sardientjes. Formaat past in zo’n blikje. We weten ondertussen dat ‘gewone’ sardientjes bijna net zo groot zijn als haringen. Maar dit waren zeg maar het originele formaat.

Dit blijkt na het opharken van zeevruchten en kokkels de volgende hobby van de franse, voornamelijk, mannen te zijn. Terwijl we verder liepen kwamen er nog meer gezinnen met hengels aan.

Terug op de camping besloten we aansluitend een rondje te gaan fietsen. We waren net onderweg, of het begon al te motregenen, halverwege, we wilden net iets verder gaan fietsen, stopte het met motregenen, dus terug naar de camping. En daar was het blijkbaar droog gebleven.

Tijd voor lunchen en weer verder lezen. Na een aantal uren keek ik eens op de app van Noirmoutier, daar, op de eerste pagina, staat het belangrijkste, namelijk hoe lang het nog duurt voor het volledig eb is…

Dus nog 40 minuten voor het volledig eb is. We weten dat ze, de fransen, al ruim voor eb met hun harkjes naar het strand gaan om zeevruchten etc. op te harken. Ik had gezien dat ze dat ook wel met een lepel deden. Dus wij met emmertje en lepel ook naar het strand, en tussen de fransen probeerde ik wat al die anderen al heel lang doen. En, het viel mee, een beetje de eerste 10-15 cm wat omporren, en de hele schelpen, 2 kanten dus, er uit vissen. In 5 minuten had ik al 2 handjes vol geschept. Daar ik niet van plan was ze te gaan koken, met sjalotjes, knoflook en witte wijn, maakten we een foto, en gaf ik de buit aan een verbaasde franse dame.

Bij de caravan gekomen zagen we de franse buurman met z’n vrouw, ook vertrekken, 2 emmertjes en harkjes. Een dik uur later kwamen die terug met beide emmers vol, die zullen lekker gegeten hebben.

We gingen weer verder met lezen, en C feuten. Zo tegen 7 uur bestelde ik een pizza bij het restaurantje op de camping. Zo’n franse, op de crepé plaat, dus flinterdun, gemaakt. Lekker, yoghurt met fruit vulde mijn buikje weer af. C hield het bij pizza, en beide uiteraard een glas wijn,

Uiteraard hebben we daarna ook weer gelezen, en een spelletje yatzhee, 573 tegen 438 gespeeld. Tijd voor de blog, de zon komt trouwens nog even om het hoekje kijken, de smiecht, nee, vandaag komen we er niet meer uit.

Komende dagen droog, en tegen het weekend gaat de temperatuur weer omhoog.

Het weer blijft hier wat achter t.o.v. Nederland, Net 20 graden vandaag. Vannacht en vanochtend wat regen, motregen, en in de loop van de dag nam de wind wat toe. Dat zal morgen hier nog niet veel veranderen.

Standaard opstaan ritueel, koffie op bed, bookreader lezen etc. Met het brood van de Lidl kunnen we vandaag nog toekomen, maar de Lidl is morgen, zondag dicht, dus, stapte ik net voor twaalf, na douchen, ontbijten en nog een koffie, op de fiets om nog even een brood te halen.

Daar kwamen nog wat koekjes bij, met witte chocolade en cranberries, blikje tonijn en een fles rosé, van de Provence, en volgens de app, de techniek staat voor niets, een 3.6. Net nadat ik terug was kwam er nog een buitje los, Het geluk is met de domme, zeggen we dan maar.

Na de lunch besloten we samen naar het dorp te fietsen, om de winkels eens wat nader te gaan bekijken, Via de kortste weg fietsen we die kant op.

Er waren er meer op weg, zowel fietsend als lopend. Hadden we ons al enigszins verbaasd over het feit dat de Lidl hier op zondag dicht is. Blijken de winkels op zaterdag een lunchpauze te hebben. De meeste zijn van 1 uur tot half 3 gesloten. Maar niet getreurd, nu konden we eerst de etalages bekijken, en even later, toen het ondertussen half 3 was, konden we ze ook van binnen bekijken. Toch wel veel toeristische winkels, wat kledingwinkels etc.Ook wat met spulletjes om je huis op te leuken. Daar zal de komende weken wel wat uitgekozen gaan worden.

Bij het VVV haalden we nog een paar folders, met de afvaartschema’s van de boten naar Ile d’Jeu. Van de dame van het VVV begrepen we dat fietsen wel mee op de boot kunnen, maar dat op het eiland huren goedkoper is. De prijs van een retour is bijna 40 euro p.p, met nog een leuke korting voor 60+, en een kaartje voor één fiets is ook nog bijna 30 euro, Rollator mag gratis mee… We gaan het nog even bekijken.

Op de terugweg, volgens de app van Noirmoutier was het afgaand tij, nog 50 minuten tot eb, zagen we een 3-tal mensen op/in het kanaal van de zee naar de stad lopen. Met prikkers probeerden ze, waarschijnlijk, te vissen. We hebben het ruim een half uur bekeken, maar meer dan soms wat rommel, of een klein krabbetje, werd er niet gevangen. Maar de lol bleef er nog wel in.

Verderop, er lagen hier ook diverse, vijvers ivm de zoutproductie, stonden 2 ezels te genieten van het weer, denk ik dan maar.

Daar het dus al aardig tegen eb aanliep, was er een stroom van mensen die via de camping naar het strand liepen, want de nationale sport hier, met eb, is met z’n allen met lepels, harkjes, over de zeebodem ‘raggen’ om zeevruchten, kokkels, of wat dan ook uit de bovenste zeeklei laag te zoeken, in een mandje mee naar huis, en gelijk mosselen, koken en oppeuzelen.

Er lopen hier tientallen mensen rond, en verderop ook. Vaders, moeders, opa’s, oma’s en kids, allemaal fanatiek zoeken, anders geen eten vanavond.

De rest van de dag deden we het rustig aan. Wijntje, boekje lezen. Avondeten, lekker salade met gebakken aardappels en kip. Koffie toe, en daarna feuten, C bellen met Suriname en ik bloggen.

Dag 2, en de eerste volledige dag op de camping. Rond 8 uur waren we wakker, maar er nog niet uit. Het weer trok ons er nog niet uit. Beetje bewolkt, iets vochtig, net geen druppels, zo nu en dan, maar niet koud. Na een dik uurtje, krant gelezen, koffie en thee genuttigd, gedoucht etc. vertrok ik op de fiets naar het stadje, brood halen bij de Lidl. Heerlijk bruin brood, met zaadjes, ze hebben hier geen snijmachine`, dus snijden zelf.

Na het ontbijt maakten we ons klaar om naar het stadje te gaan. Via een kortere, dan met de auto, route fietsen we naar het stadje. We reden het stadje binnen en de huisjes en straatjes maakten ons blij. Met name de stokrozen. Hier op het eiland staan ze zowel in het wild als bij de huizen. Variaties van kleuren, letterlijk van wit tot zwart.

De meeste huisjes op het eiland zijn wit geschilderd met blauwe luiken en deuren.

Aangekomen in ‘centre ville’ wachtte ons nog een verrassing, markt. De weekmarkt was best groot, niet te vergelijken met de markten die we in Italié ‘gewend’ zijn, maar toch, leuk, creatieve dingen, groente/fruit, en vlees, vis etc in de markthal.

Wat we al eerder gemerkt hebben, de Corona maatregelen worden niet zo nauw toegepast als in Nederland. In de winkels mondkapje op, meestal, op de markt, zonder eenrichting en een overdaad aan schermen etc. draagt men ongeveer 50/50 wel/niet een mondkapje. De mensen van de kramen dragen het meestal wel.

We probeerden met mondkapjes op de ergste drukte een beetje uit de weg te gaan.

Na alle kramen bekeken te hebben, nog wat winkeltjes meegenomen te hebben, besloten we terug naar de camping te gaan voor de lunch. Tenslotte zitten we hier nog bijna 2 weken, dus de markt komt nog een keer aan de beurt.

Hier nog een foto van de fiets van de postbode, met zijwieltjes, alleen zitten deze aan de voorkant

Na de lunch effe een uurtje bookreader lezen, en toen was het tijd om op de fiets de ‘kop’ van het eiland te ontdekken. Er is hier een uitgebreid net met fietspaden, en speciale wegwijzers voor de fietsers. Prima geregeld.

We fietsen eerst naar de ‘Plage des Dames’, een baai met witte strandhuisjes, die ooit neergezet zijn om de ‘dames’, vrouwen, de gelegenheid te geven zich om te kleden alvorens te gaan baden in de zee. Ziet er apart uit, de baai, het strand, is mooi, strandzand, en ik denk dat je er prima kan zwemmen, als de zon net iets meer aanwezig is, maar we hebben nog bijna 2 weken. Een foto komt aan het einde van dit stuk.

Hierna reden we door het bos, ‘Bois de la Chaise’ naar het vissersplaatsje Le Vieil.  Dat was een klein plaatsje, het liep richting eb, dus er waren wat mensen kokkels etc. aan het losbikken. Mooie huizen en veel bloemen daarbij, o.a. stokrozen. We reden verder naar L’Harbaudière, weer wat groter, veel activiteiten, een havenstad.

We reden via een ander fietspad terug naar ‘ons’ stadje, om daar bij de Lidl nog wat groenten te kopen voor de avondmaaltijd. Een wereldmaaltijd van Conimex, ala C.

Op de camping was het eerst tijd voor een glaasje met chips en Fiësta van Duyvis. En lekker lezen, ik, en feuten, C.

Zo rond half 7 ging C het eten voorbereiden, zo rond half 8 stond de maaltijd warm, en pittig klaar in de porceleinen kommen. Biertje erbij, het smaakte prima. Na de vaat maakten we ons klaar om nog een stukje te gaan wandelen. Het zonnetje was ondertussen achter de wolken vandaan gekomen, en dan ziet alles er gelijk wat gezelliger uit.

We liepen via het strand naar ‘Plage des Dames’ waar het ook nog eens, ondertussen, nog rustiger was.

Een gezinnetje liep naar de rotsen onder de bomen, links, met een stoel en wat flessen drinken, chips etc. Even later kwam er nog een groepje mensen bij. Een feestje, ‘verjaardag’ of zo, gezellig op een mooi plekje vieren.

Terug bij de caravan was het tijd voor de blog, en C maakte me een lekkere bak koffie.

Dag 1 begon zoals dag 1 vaker verloopt, vroeg. Kwart voor 4 liep de wekker af, douchen was gister al gedaan, ontbijt ging mee in de auto. De laatste spullen werden in de auto en de caravan geplaatst. Om toch wakker te blijven was er tijd voor een koffie.

Exact kwart over vier reden we de straat op. Links af, einde straat links, en even de caravanspiegels controleren, Maar goed ook, want wat zie ik in mijn rechterspiegel…

2 overhemden netjes op een haakje, aan één van de fietsen. Ze wachten op een plaatsje achterin de auto. Gelukkig hebben ze daar geen 900 km gehangen.

Het was uiteraard rustig op de weg. We reden via Maastricht, vlak voor Luik richting Brussel, Mons, de grens over van Frankrijk bij Valenciennes, afslag richting Amiens, richting Rouen, richting Le Mans, richting Nantes, en bijna 900 km verder vanaf Nantes richting Noirmoutier. Zo kwart voor 4 kwamen we aan bij de Camping.

Onderweg niet veel bijzonders, rustige wegen, wat er reed was meestal vrachtwagens. We hebben de temperatuur van 18 graden zien toenemen tot 32,5 graden, bij de camping was het al milder, 27,5 graden.

Na een plekje uitgezocht te hebben, de camping loopt langs het strand, de plaatsen die aan het strand, met nog een hek en een strook strand ertussen, liggen kosten best wel veel extra. Dus we zien het strand op afstand, en zijn er 20 meter vandaan.

Het blauwe plekje in het midden is de zee, de caravan daar links van licht aan het strand.

Na de caravan op z’n plek gezet te hebben was het tijd voor een wijntje met wat lekkers. Dan merk je dat ruim 900 km toch een beetje vermoeid, het tweede glas hakte er al behoorlijk in, hik.

Voor het avondeten sprongen we nog even op de fiets. Het dorpje zelf ziet er gezellig uit, veel winkeltjes, maar die komen nog aan de beurt. Bij de Lidl haalde we sla, aardappels,vlees, fruit yoghurt etc. Helaas hadden ze geen saté saus, die hebben ze bij de Lidl in Rosmalen dan weer wel.

Terwijl C het eten bereidde liep ik al even naar het strand voor een eerste foto.

Het water ziet er erg helder uit, en voelde best wel aangenaam, Dat belooft nog wat.

Na het eten, en afwassen, was er nog tijd om de rest van de camping te bekijken. Wij werden vandaag ook wel bekeken, want 95%, of meer, van de gasten is Frans, wij zijn op dit moment de enige Nederlanders. C heeft nog een Duitsers gezien, maar daar houdt het voorlopig mee op.

C zit te feuten, na een verkwikkende douche, ik sluit de blog voor vandaag, en denk dan nog even na of ik nu nog ga douchen of morgenochtend.

Zo, het is die tijd van het jaar weer, de vakantie komt in beeld. Helaas niet naar Suriname, de koffer staat nog leeg op zolder. Corona. Gelukkig, hopen we tenminste, was er op tijd een uitweg, Europa staat weer open, op geel weliswaar, maar, we wagen het er op.

De Feeling heeft z’n onderhoudsbeurt gehad, verder stierf de huishoudaccu, die is nu vervangen. 7 jaar dienst gedaan, niet slecht.

Vandaag de rest van de kleding laden en de fietsen een plekje geven, en komende nacht vertrekken we richting Noirmoutier, schiereiland aan de Vendee, ter hoogte van Nantes, net onder Bretagne. Iets ‘hoger’ gelegen dan Ile de Ré, waar we 2 jaar geleden naar toe geweest zijn.

Dus lekker vlak, fietsen, wandelen, winkelen, misschien nog een eiland, Ile d’Yeu, en alle leuke badplaatsen aan de kust van de Vendee.

De weervoorspellingen zijn OK, zonnig, ronde de 23-24 graden. We verwachten een relatief rustige camping met niet al teveel toeristen.

Morgen een 900 km, dus einde middag, zonder rare dingen, zetten we onze voeten in het zand aan het strand van Ile d’Noirmoutier. Of hoe je het dan ook schrijft.